لیست تورها سوریه

جمهوری عربی سوریه یا همانگونه که ما میشناسیم کشور سوریه، در خاورمیانه و در همسایگی کشورهای لبنان، قبرس، فلسطین/اسرائیل، اردن، عراق و ترکیه قرار گرفته است. با روی کار آمدن افراد خاندان اسد، این کشور درگیری های زیادی را پشت سر گذاشته و هنوز هم مورد حملات تروریستی قرار می گیرد. برای ایرانی ها و شیعیان، اهمیت شهر سوریه از بابت حرم مطهر حضرت زینب است، اما بهتر است که برای سفرهای زیارتی از طریق شرکت های خدماتی مسافرتی مطمئن اقدام کنید.
این کشور در حال حاضر به علت جنگ، مناسب هیچ نوع گردشگری نیست!

تاریخ

سوریه که در گذشته با کشورهایی چون اردن و لبنان و همین طور فلسطین، بخشی از سرزمین شام محسوب می شد سابقه ای طولانی دارد و مورخان قدمت آن را به حدود 5 هزار سال پیش می رسانند. از آنجایی که این کشور از فرهنگ و تمدن درخشانی برخوردار بوده اثار و نشانه هایی از خود برجای گذاشته است. قبل از تسلط مسلمانان بر این کشور اقوامی چون سامی، اموری، آرامی، مصری، آشوری، بابلی، رومی و ایرانی که هر از چند گاهی این کشور را سکونت گاه خویش انتخاب و یا ان را در معرض تاخت و تاز قرار داده اند، نشانه هایی از تمدنشان را نیز به یادگار گذاشته اند. در هزاره سوم پیش از میلاد قوم سامی آموری در این سرزمین ساکن و حکومتی در آن تشکیل دادند که تا سال قبل از میلاد دوام آورد. در اواخر قرن یازدهم قبل از میلاد، قوم دیگری به نام آرامی در این کشور مستقر شدند. سپس این کشور جزو قلمرو و شاهنشاهی روم شرقی (بیزانس) گردید. به تدریج استیلای بیزانس بر سوریه ضعیف شد تا اینکه در قرن هفتم میلادی و در زمان خلافت ابوبکر، خالد بن ولید، مأمور تصرف آن گردید. با تصرف شام در سال سیزده یا شانزده هجری به وسیله سپاه اسلام، فرهنگ این دین جدید بر تمدن های چندین سده اقوام مذکور غلبه یافت. در سده های پنجم و ششم هجری که با جنگ های صلیبی همراه بود، حکام بسیار مقتدر و دینداری در این کشور بر تخت سلطنت نشسته و پرچم نبرد اسلامی علیه صلیبی ها و رومیان را برافراشتند. کسانی چون نورالدین محمود زنگی شهید، سلطان صلاح الدین ایوبی کرد سوریه، ملک عادل ایوبی، ملک ظاهر بیبرس البندقداری، سیف الدوله حمدانی و… که نه تنها امور جنگی و نظامی را در راس اقدامات خود قرار داده و به ایجاد پایگاه های نظامی، ساخت قلعه ها، حفر خندق ها و… پرداختند که امروزه وجود صدها اثر تاریخی از آن دوران بیانگر این مدعاست. در سده های بعدی، ممالیک و سرانجام ترکان عثمانی پس از استیلا بر این سرزمین، سیاست پیشگامان خود را تداوم بخشیده و ضمن حفاظت و بازسازی آن آثار اسلامی، به احداث بناهای دیگری نیز پرداختند.