کشور اردن که با نام پادشاهی اردن هاشمی شناخته می شود از پادشاهی های عرب در غرب آسیاست که در شرق رود اردن قرار دارد. این کشور از شمال با سوریه، از شمال شرقی با عراق، از شرق و جنوب با عربستان سعودی و از غرب با اسرائیل | فلسطین و رود اردن همسایه است. نیمی از کشور را صحرای عرب پوشانده ولی بخش باختری آن در هلال حاصلخیز واقع شده و دارای زمین های قابل کشت و هم چنین جنگل است.
وجود جاذبه های تاریخی بسیار نیز باعث شده تا توریست های زیادی ساالانه از اردن بازدید کرده و جذب آثار آن باشند.
سرزمین اردن تا پیش از قرن بیستم میلادی قبل از آنکه به کشوری مستقل تبدیل شود در کنار فلسطین، بخشی از جنوب سرزمین شام بود. این سرزمین از اوایل قرن دهم قمری، به تصرف ترک های عثمانی در آمد و در دوره عثمانی، تابع دمشق بود. با انقراض حکومت عثمانی، این سرزمین زیر سلطه انگلیس و فرانسه قرار گرفت. پس از استقلال اردن از بریتانیا در 1946، شاه عبدالله اول بر این کشور حکمرانی می کرد. پس از ترور شاه عبدالله اول در 1951 پسرش طلال بن عبدالله برای دوره ای کوتاه پادشاه شد. بزرگ ترین موفقیت شاه طلال تصویب قانون اساسی اردن بود. وی در 1952 به دلیل بیماری از سلطنت برکنار شد. در آن زمان پسرش حسین برای پادشاه شدن بسیار جوان بود و بنابر این یک کمیته ویژه اردن را اداره می کرد. پس از اینکه حسین به سن 18 سالگی رسید از 1953 تا 1999 حکومت را در دست گرفت. پس از فوت وی در فوریه 1999، پسرش عبدالله دوم جانشین وی شد. عبدالله به تایید مجدد پیمان صلح اردن - اسرائیل و تقویت روابط اردن با ایالات متحده آمریکا پرداخت.