لیست تورها پورتو پرنس

پورتو پرنس پایتخت کشور هائیتی بوده و با گذشت سال ها پس از زمین لرزه، وضعیت بهداشتی در پورتوپرنس همچنان فاجعه بار است. احتمال ابتلا به بیماری های واگیردار در این شهر از همه شهرهای دنیا بالاتر بوده و این یکی از دلایل عمده ای است که باعث شده که این شهر در سال 2012 در میان بدترین شهرهای جهان برای زندگی قرار بگیرد و رتبه 218 را در فهرست شهرهای قابل زندگی داشته باشد. مساحت کل این شهر 1400 مایل مربع بوده و جمعیت کل آن بر طبق آخرین سرشماری 704776 نفر می باشد. امید به زندگی برای زنان 59 سال و برای مردان 56 سال است. اداره پورتو پرنس از نوع شهرداری بوده و ریاست آن بر عهده ژان ایو ژاسون است. زبان رسمی مردم این شهر دیدنی فرانسوی و هائیتیایی بوده و واحد پول آن گورد (HTG) می باشد. این شهر زیبا در جزیره هیسپانیولا در دریای کارائیب قرار گرفته و 95 درصد مردم آن سیاه پوست و 2.5 درصد دورگه سفیدپوست و سیاه و سفیدپوست هستند. حدود 80 درصد مردم پورتو پرنس، مسیحی کاتولیک و 16 درصد نیز پروتستان هستند و سایر اقلیت های مذهبی نیز به ندرت در آن مشاهده می شود. این منطقه از جهان نخستین منطقه ای در آمریکای لاتین و حوزه کارائیب بوده که به استقلال رسیده است. امروزه این شهر دیدنی با منابع ناچیز و جمعیت زیاد فقیرترین منطقه نیمکره غربی می باشد. خشونت های سیاسی نیز در این منطقه از جهان بارها رخ داده و باعث بی ثباتی دولتی شده است. هر سال چندین هزار نفر از اهالی این شهر مبادرت به ورود غیرقانونی به ایالات متحده آمریکا می کنند. مهاجران این شهر تلاش دارند از فقر موجود فرار کنند و به همین خاطر در قایق های پوسیده و بسیار شلوغ در دریای کارائیب با وضعیت فلاکت باری مواجه می شوند. اسپانیایی ها از اواخر سده پانزدهم میلادی استعمار این سرزمین را آغاز کردند اما در نیمه دوم سده هفدهم، سایر اروپاییان و از جمله فرانسویان وارد این منطقه شدند. حضور نیروهای کشورهای دیگر اروپایی باعث وقوع جنگ هایی بین آنان گردید که در یک مورد آن جنگ بین نیروهای اسپانیا و فرانسه درگرفت و به شکست اسپانیا انجامید. پس از این جنگ فرانسویان موفق شدند بخش هایی از این شهر را تصرف کنند و حضور خود را در آن منطقه تحمیل کنند. فرانسویان پس از بیست سال، در سال 1697 میلادی با اسپانیا در تقسیم این جزیره به توافق رسیدند و بخش غربی آن به فرانسویان واگذار گردید. این شهر از شمال به اقیانوس اطلس، از مشرق به جمهوری دومینیکن، از جنوب به دریای کارائیب و از مغرب به گذرگاه ویندوارد محدود می شود. آب و هوای استوایی این منطقه به واسطه ارتفاع و دریا معتدل می باشد. دوسوم نیروی کار در بخش کشاورزی اشتغال داشته و فرآورده های آنان عمدتا در بازار داخلی مصرف می شود. قهوه کالای اصلی ارزآور این شهر می باشد. واردات آن مواد غذایی، ماشین آلات و وسایل نقلیه و صادرات آن محصولات صنایع سبک شامل منسوجات، لوازم برقی، وسایل ورزشی و قهوه هست. امید است با این شرح خواندنی امید است که از سفر به پورتو پرنس لذت ببرید.