لیست تورها موگادیشو

موگادیشو پایتخت کشور آفریقایی سومالی بوده که سازمان ملل متحد جمعیت این شهر را در سال 2017 میلادی، 2425000 نفر اعلام کرده است. اداره این شهر از نوع شهرداری بوده و ریاست آن بر عهده محمد نور می باشد. مساحت کلی شهر 250 مایل مربع بوده و بزرگترین شهر سومالی می باشد. موگادیشو شهر بندری بوده که مرکز تجاری و مالی نیز هست. صنایع غذایی، نوشیدنی ها و ریسندگی و بافندگی صنایع اصلی این شهر هستند. موگادیشو از طریق جاده با کنیا و اتیوپی مرتبط بوده و یک فرودگاه بین المللی دارد. امروزه در این شهر یک موزه، کتابخانه و چند دانشگاه و مرکز آموزش عالی غیردولتی فعالیت می کنند که عمدتا تحت پوشش دانشگاه های معتبر کشورهای همسایه هستند. شهر همچنین دارای یک استادیوم ورزشی بوده که بازی های فوتبال لیگ سومالی در آن برگزار می گردند. این شهر در سده دهم میلادی توسط ایرانیان و اعراب مهاجر بنا شد که این مهاجران بعدها با مردم محلی درآمیختند. نام این شهر زیبا برگرفته از واژه عربی- فارسی مقعد شاه به معنی سکونتگاه شاه بوده که نشان دهنده تأثیری است که این محل از بازرگانان ایرانی گرفت. تأثیر باورهای شیعه مانند احترام به فاطمه زهرا (س) هنوز در این منطقه مشهود می باشد. موگادیشو در عصر استعمار تبدیل به مرکز حکومت ایتالیایی سومالی شد. در دوران جنگ های داخلی سومالی شبه نظامیان بسیاری مانند گروه الشباب برای حاکمیت در این شهر مبارزه کردند و در نهایت حاکمیت شهر به اتحادیه محاکم شریعت اسلامی سومالی رسید. الشباب که از گروه های تندرو و افراطی اسلام گرا بوده و منشا بسیاری از ناآرامی های داخلی سومالی و پایتخت آن به شمار می آید. به دنبال جنگ های طولانی وضعیت اقتصادی و رفاهی در موگادیشو نابسامان شده اما از سایر شهرهای سومالی بهتر می باشد. رود شبیلی که سرچشمه آن در مرکز اتیوپی بوده در نزدیکی موگادیشو به 30 کیلومتری اقیانوس هند می رسد اما جهت آن به سمت جنوب غرب ادامه می یابد. این رود معمولا در ماه های فوریه و مارس خشک می باشد ولی در فصول دیگر رود شبیلی آب لازم برای کشت پنبه، نیشکر و موز را در منطقه فراهم می کند. موگادیشو آب و هوایی نسبتا خشک داشته که آب و هوای آن مانند بیشتر مناطق جنوب شرق سومالی در رده داغ و نیمه خشک دسته بندی می شود. این در حالی است که شهرهای شمال سومالی عموماً در رده داغ و خشک قرار می گیرند. کشاورزی مهمترین بخش فعالیت های اقتصادی بوده و حدود 40٪ درآمد سرانه و حدود 65٪ درآمد صادراتی را به خود اختصاص می دهد. اقوام ایلیاتی و شبه ایلیاتی کوچ نشین که برای ادامه حیات به دام های خود وابسته هستند نیز بخش عمده ای از جمعیت منطقه را تشکیل می دهند. بخش صنعتی کوچک کشور که در رشته پردازش فرآورده های کشاورزی فعالیت می کند، 10٪ درآمد سرانه را ایجاد می کنند. تقریبا تمام مردم به زبان رسمی کشور صحبت می نمایند که اساس آن از لهجه هائی بوده و از استان ماداگ نشات گرفته است. تا سال 1973 یعنی زمانی که دستور کاربری یک استاندارد یک دست با استفاده از الفبای لاتین توسط شورای عالی انقلاب صادر گشت، زبان سومالیایی بطور گسترده در نوشتار مورد استفاده قرار نمی گرفت. همچنین انگلیسی، ایتالیایی، عربی و زبان سوحلی نیز در این شهر دیدنی استفاده شده و واحد پول این منطقه هم شیلینگ (SOS) می باشد. در این شهر زیبا 99 درصد مردم مسلمان بوده و نژادشان سیاه و سفید (سامی) است. با این شرح امید است از سفر به این منطقه دیدنی لذت ببرید.