اوبود شهریست که از افسانه ها به یادگار مانده و مردم این شهر اعتقاد دارند، اوبود بازمانده ای از قرن هشتم میلادیست که توسط یک کاهن تاسیس شده و در مکانی مقدس و نقطه ی اتصال دو رود در شرق آسیا به مدیتشن پرداخته. کاهن در این منطقه معبدی می سازد و بعد از پرپاکردن این معبد ساخت اولیه شهر آغاز می گردد و بعدها یکی از منطقه های معروف در طب باستانی می شود. این منطقه سرشار از گونه های گیاهی متنوعی می باشد که در علم طب، بسیار بااهمیت است. حتی واژه ی اوبود برگرفته از همین موضوع و به معنی دارو می باشد. بعدها طولی نمی کشد که معبدهای زیادی در این شهر ساخته می شود و در طول 4 قرن، چنان این سرزمین معروف می شود که افراد زیادی به این شهر مهاجرت می کنند. در قرن شانزدهم شاهد فراگیر شدن دین اسلام و مسلمان شدن افراد این شهر هستیم که به خوبی نمایان است. اوبود همیشه در حال ستیز و کشمکش بوده و هیچ وقت پادشاه قدرتمندی به خود ندیده و هیچ کدام از پادشاهانش حکومت طولانی نداشته اند. اما بعدها اوبود در قرن نوزدهم تحت حاکمیت فئودالهای وابسته به حاکم شهری بااهمیت و مقتدر به شمار می آمد. جالب است، شهری که از نظر جغرافیایی و تاریخی دارای اهمیت ویژه ای بود اما در قبل از قرن بیستم کاملا در بین گردشگران ناشناخته بود. زمانی که اندونزی مستعمره ی حاکمیت آلمان بود. والتر اسپایز که هنرمندی دورگه آلمانی- روسی بود، برای نقاشی کشیدن دیدنی های اوبود به این شهر سفر کرده و در آنجا ماندگار شده و بعدها حتی از دوستان خود دعوت کرده تا به این شهر سفر کنند و از زیبایی های آن دیدن کنند. نویسندگان، هنرپیشه ها و افرادی مشهور ازجمله: چارلی چاپلین، اچ جی ولز، باربارا ھاتون و ویکی بائوم به این شهر سفر کرده و باعث شهرت جهانی این شهر در بین مردم سراسر دنیا شده.