پادشاهی نروژ یا همان طور که ما میشناسیم نروژ، کشوری است کوهستانی و سردسیر که در شمال اروپا قرار گرفته و با کشورهای سوئد، فنلاند، روسیه و تنگه اسکاژراک همسایه است. سواحل کشور نروژ نیز با آب های اقیانوس اطلس و دریای بارنتز زیبا شده اند.
این کشور حدود 5 میلیون جمعیت دارد که تقریبا 70 درصد آن ها در پایتخت یعنی شهر اسلو و اطراف آن زندگی می کنند. مساحت زیادی از خاک این کشور به دلیل وجود سرمای شدید و همجواری با قطب شمال خالی از سکنه است.
طبیعت فوق العاده زیبا و بکر کشور نروژ و همین طور سواحل و خلیج های زیبا و یخچال های حیرت انگیز باعث شدند تا هر ساله گردشگران زیادی از سراسر جهان برای تفریح و گردش به آن سفر کنند. علاوه بر اینها، نروژ مجمع الجزایر و جزایر زیبایی هم دارد که هر کدام، افسانه و تاریخی شنیدنی دارند به اضافه طبیعت و حیات وحشی دیدنی. اما تاریخ این کشور هم به اندازه طبیعت آن باشکوه است.
نروژ یکی از قدیمی ترین پادشاهی های اروپا را دارد و این روزها هم قدرت سیاسی خوبی در منطقه. اما جالب است که بدانید نروژ در دنیا مستعمرات زیادی دارد، از جزیره ای یخی در قطب شمال گرفته تا جزایری در گرینلند. بنابراین از طبیعت زیبا و بکر نروژ، از کوه های اسکاندیناوی که برای اسکی بی نظیر هستند و دریا و اقیانوس آن که برای قایق سواری یکی از بهترین مکان هاست در کنار بناهای تاریخی شهر دیدن کنید.
نروژ دارای قدیمی ترین حکومت های پادشاهی اروپا ست. اولین حکومت پادشاهی این کشور به سال 994 و با ورود وایکینگ ها به منطقه فعلی نروژ بر می گردد که یک وایکینگ با پذیرفتن آیین مسیحیت خود را پادشاه کشور نامید. سال 1397 میلادی نروژ با کشور دانمارک اتحادیه ای تشکیل دادند که حدود 4 قرن پایدار ماند. سپس سوئد با حمله ای برق آسا نروژ را اشغال کرد و بر خلاف میل قلبی مردم نروژ، این کشور ضمیمه سوئد شد و همراه با آن ایسلند نیز به سوئد تعلق گرفت. با رشد احساسات میهن پرستی در قرن 19 میلادی و با برگزاری یک همه پرسی در سال 1905 میلادی، سرانجام نروژ از سوئد جدا شد و کشور مستقل نروژ کنونی شکل گرفت. با اینکه در جنگ جهانی اول که سال 1914 میلادی رخ داد، کشور نروژ بی طرفی اش را اعلام کرد اما خسارت سنگینی به قسمت کشتیرانی آن وارد شد. در جنگ جهانی دوم در سال 1939، باز کشور نروژ بی طرفی خود را اعلام کرد اما متاسفانه با حمله ی آلمان نازی مواجه شد و حدود 5 سال در اشغال آلمان نازی باقی ماند. در انتها این کشور در سال 1949 بی طرفی خود را ترک گفت و به سازمان پیمان آتلانتیک شمالی پیوست.