کشور پادشاهی تایلند که با نام تایلند شناخته شده است، در شبه جزیره هند و چین و در جنوب شرقی آسیا قرار دارد. این کشور با نمایشی از بهشت، از شمال با برمه و لائوس، شرق با لائوس و کامبوج، جنوب با مالزی و خلیج تایلند، و از غرب با برمه و دریای آندامان هم مرز است. بزرگترین شهر این کشور و همین طور پایتخت آن بانکوک است. تایلند از بزرگترین کشورهای جهان است و حدود 66 میلیون نفر هم جمعیت دارد. زبان مردمان این سرزمین تایلندی است و بیشترین جمعیت آنها پیرو مذهب بودایی هستند. کشوری فوق العاده زیبا که آرامش و هیجان، فرهنگ و معماری را در هم آمیخته تا مانندش را هیچ جایی در آسیا نتوان پیدا کرد. جزیره های فراوانی دارد که هر کدام از آنها، تصاویری از بهشت دارند و زیبایی های منحصر به فردی را برای گردشگران به نمایش می گذارند.
تاریخ تایلند کنونی به سال 1238 برمی گردد. این کشور بر خلاف کشورهای منطقه، هیچگاه مستعمره هیچ کشوری نبوده است. شاید به همین دلیل است که نام این سرزمین را تایلند گذاشته اند، به معنای "سرزمین لبخند". قرن ها پیش، مردم از جنوب چین به اینجا مهاجرت کردند و در اوایل قرن چهاردهم، شهر خود را بنا ساختند که به پادشاهی مستقل تایلند تبدیل شد و پیدایش زبان، فرهنگ و معماری این کشور هم متعلق به همین دوره است.
فرهنگ مردمان این سرزمین، آمیزه ای از فرهنگ کشورهای هند، چین، کامبوج و دیگر کشورهای آسیای جنوب شرقی دارد. درست شبیه به بسیاری از کشورهای آسیایی، احترام به اجداد و نیاکان، بخش اصلی و ضروری از تمرین های روحانی تایندی هاست. تایلند سرزمین لبخندهاست و مردمان آن برای بیان احساسات خودشان لبخند می زنند. به اعتقاد تایلندی ها، مقدس ترین عضو بدن سر است و دست زدن به سر افراد توهین محسوب می شود. همچنین پا را پست ترین عضو بدن می دانند و اشاره کردن چیزی با پا، توهین بزرگی به حساب می آید.
تایلندی ها هنگام سلام دادن، دست های خود را چسبانده و با خم کردن سر، کلمه "وای" را ادا می کنند. دست دادن هنگام سلام کردن در این کشور اصلا خوشایند نیست و احترام به بودا و مقدسات و داشتن پوشش مناسب در زمان بازدید از مکان های مقدس و مذهبی، اهمیت زیادی دارد. در این سرزمین بهشتی روزهای هفته با رنگ های مختلف شناخته می شوند مثلا رنگ زرد نشانگر روز دوشنبه است.