لیست تورها افغانستان

افغانستان که با نام جمهوری اسلامی افغانستان شناخته می شود در آسیای مرکزی قرار گرفته و از جنوب و شرق با کشور پاکستان، شمال شرقی با چین، شمال با تاجیکستان، ازبکستان و ترکمنستان و از غرب با ایران مرز مشترک زمینی دارد. این کشور قدیمی با تاریخ غنی بسیار مورد توجه باستان شناسان قرار گرفته است. افغانستان از نقاط کانونی جاده ابریشم و مسیرهای مهاجرت انسان ها به شمار می رفته از این رو تاریخ بسیار شنیدنی و جذابی دارد. علی رغم این تمدن غنی جنگ های چندین ساله علاوه بر ایجاد خرابی های متعدد، افغانستان را به کشوری فقیر تبدیل کرده است اما همچنان مردمی خونگرم در این کشور زندگی می کنند که با توجه به تحمل سختی های بسیار، با روی باز از مسافران پذیرایی می کنند.

تاریخ

با اینکه کشور افغانستان به عنوان ملت از تاریخ جدیدی برخوردار است اما سرزمین آن از لحاظ قدمت تاریخی از کهن ترین کشورهای جهان شناخته می شود. این کشور به دلیل قرارگیری در مسیر جاده ابریشم محل پیوندگاه تمدن های بزرگ جهان بوده است. این موقعیت مهم در شکل دادن هماوردی غنی از فرهنگ ها و تمدن های بزرگ چون ایرانی، یونانی، میان رودان و هندی در این کشور نقش بسیار مهمی داشته و میراث فرهنگی باستانی آن را نیز ترسیم می کند. از پیکره های یونانی بودایی گرفته تا نگاره های دیواری مغازه های بامیان و تا نقوش تذهیب و خوشنویسی که زینت بخش بناهای دوران نخستین اسلامی هستند. به طور کلی می توان گفت که کشور افغانستان در طول تاریخ گلوگاه یورش مهاجمین و جهانگشاییان بوده که همچنان ردپای آن ها در گوشه و کنار سرزمین دیده می شود.
در اواسط قرن 7 بعد از اینکه اعراب در حمله به ایران با شکست شاهنشاهی ساسانی مواجه شدند به سوی خاور ایران هجوم برده و در سال 642 موفق به تسخیر هرات شدند. سال 870 نیز کابل و تقریبا تمام مناطق افغانستان امروزی توسط اعراب فتح شدند. با اطمینان می توان گفت که تاریخ کامل کشور افغانستان را نمی توان از ذیل نام افغان و افغانستان دریافت. بلکه تاریخ باستانی و سده های میانه این مملکت را باید در تاریخ ایران اوستایی و شاهنامه ای و در تاریخ خراسان جستجو نمود و بدون تردید تاریخ ایران اوستایی و شاهنامه ای و خراسان تاریخی از سرزمین بلخ و بامیان و سیستان و نیمروز و زابل و کابل و هرات و مرو و غور و غرجستان و از کتاب اوستای زرتشت و شاهنامه ها و از تاریخ پیشدادیان و کَیانیان و ادبیّات دری، جدا نیست.