غار کهک، دیدنی بی نظیر در استان مرکزی

اگر به 86 کیلومتری جنوب شهر قم تغییر مسیر دهیم، به غاری می رسیم که از شگفتی های بی نظیری برخوردار است. این غار فاصله اندکی با روستای کهک دارد. غار کهک مرکزی را می توان جز غارهای نادر و کمیاب ایران دانست، غاری که دارای آبشار سنگ ها و چکیده هایی به رنگ سرخ و مرمرین است که گاهی طول آن ها به 10 متر هم می رسد. روستای کهک در نزدیکی این غار واقع شده و دارای کوهی است که ارتفاع چندانی ندارد. برای آشنایی هرچه بیشتر با دیدنی های غار کهک همراه ما باشید که همراهی شما افتخار ماست.

ویژگی های منحصر به فرد غار کهک

اگرچه غار کهک مرکزی غار وسیع و بزرگی نیست، اما دارای ویژگی های منحصر به فردی است. برای مثال تفاوت رنگی که در غار مشاهده می شود، بسیار جذاب و جالب توجه هست. از نیمه تالار به بالا، شاهد غار سنگ هایی به رنگ سفید و از نیمه تالار به پایین شاهد غار سنگ هایی به رنگ سرخ هستیم. از دیگر ویژگی های خاص غار کهک مرکزی که نشان می دهد دارای قدمتی طولانی است، وجود چکیده هایی به رنگ های مختلف، ارتفاع زیاد آبشار سنگ ها، پرتگاه هایی با عمق زیاد و ترسناک، غار سنگ هایی طولانی و بسیار عظیم هست که سبب شده تا این غار در بین دیگر غارهای ایران خاص و منحصر به فرد باشد. همه این اوصافی که از غار کهک بیان کردیم، تنها برخی از جذابیت های غار کهک است. توصیه می کنیم که حتما به بازدید از دیدنی های غار کهک بروید تا خودتان همه چیز را از نزدیک ببینید.

وسایل مورد نیاز برای بازدید از غار

سطح داخلی این غار خیس است، بنابراین همراه داشتن کفش مخصوص و کلاه ایمنی ضروری به نظر می رسد. همچنین تجهیزات صخره نوردی، طناب، لباس گرم و لباس ضد آب به دلیل سرمای زیاد داخل غار و همچنین همراه داشتن هدلمپ با یک باتری اضافه می تواند ریسک خطر غارنوردی را به حداقل برساند. با به همراه داشتن تجهیزات کافی برای غار نوردی می توانید لحظات ناب و هیجان انگیزی را در میان دیدنی های غار کهک سپری کنید.

گشت و گذاری در میان غار

بهترین زمان برای سفر به این منطقه فصل گرم سال بوده، زیرا محیط داخلی غار کاملا سرد است. برای ورود به این غار که پر از قندیل هایی از جنس آهک و تماشایی است باید کمی به خودتان زحمت دهید و از دهانه های باریکی که دارد، عبور کنید. به محض اینکه از دهانه عبور کردید، حواستان را جمع کنید، زیرا از دهانه غار تا کف غار با ارتفاع 8 متری روبه رو می شوید و مجبور هستید یک فرود اجباری داشته باشید. البته برای کسانی که به غارنوردی می پردازند، این کار امری عادی و طبیعی است. در طول مسیرتان که به غارنوردی مشغول هستید، با مسیرهای تنگ و باریکی روبه رو خواهید شد. وجود سکوهای بزرگ و متوالی که با فاصله 10 – 20 متری از یکدیگر قرار گرفته اند در تالار ورودی غار و در زیر تاقدیس بزرگ غار کهک از دیگر شگفتی های این زیبایی طبیعی به حساب می آید. در این غار آنچه که بیشتر از همه به چشم می خورد، وجود پرتگاه های متعددی است که در طول زمان و بر اثر ریزش سنگ ها به وجود آمده اند. در نگاه اول شاید شما فضاهای خالی که در غار می بینید را تصور کنید که دهلیز و یا دالان فرعی هستند، اما اشتباه نکنید آن ها پرتگاه هایی هستند که بر اثر ریزش سنگ ها به وجود آمده اند و هیچ گونه دهلیز فرعی در این غار وجود ندارد. در هنگام عبور از کنار پرتگاه ها مواظب باشید که به علت لغزنده بودن کف غار پایتان سر نخورد و به داخل پرتگاه سقوط نکنید. از دیگر مواردی که باید در طول مسیرتان بدان توجه کنید، این است که کمی مانده تا نیمه غار و بعد از یک شیب تند، دو چاه وجود دارد که باید برای ادامه مسیر از نزدیکی این چاه ها عبور کنید، بنابراین حواستان باشد به داخل چاه نیفتید. بعد از عبور از کنار این چاه ها شیب مسیرتان بیشتر می شود و در ادامه وارد یک تالار می شوید. با دور زدن سنگ های ریزش کرده ای که در این تالار وجود دارند، به مسیر خود ادامه داده و مسیر 250 متری را طی نمایید. در انتها بعد از عبور از این تالار به دخمه ای سرپوشیده که 80 متر پایین تر از دهانه غار قرار دارد و عمیق ترین قسمت غار است، می رسید. در میان این دخمه، گودالی با آب زلال و شفاف وجود دارد که آب آن از چکنده هایی که در بالای گودال قرار گرفته اند، تامین می شود.