معرفی شش قله معروف و دیدنی ایران

ایرنا/ این خبر پیرامون معرفی شش قله معروف و دیدنی ایران برای شما مخاطبان گرامی نگارش شده است.

قله دماوند

قله دماوند با ارتفاع 5 هزار و 609 متر، بلندترین قله ایران و بلندترین قله آتشفشانی قاره آسیا است. برای رسیدن به قله دماوند، راههای مختلفی وجود دارند که شناخته شده ترین آنها این جبهه ها هستند:

جبهه شمالی: مسیر صعود این جبهه از میان دو یخچال سیوله (سمت راست) و دوبی سل (سمت چپ) صورت میگیرد. مسیر شمالی از سنگ بزرگ واقع در جنوب غربی روستای ناندل شروع می شود. این مسیر دو جان پناه در ارتفاع های 4000 متر (معروف به جان پناه 4000) و 4700 متر (معروف به جان پناه 5000) دارد. ابتدای مسیر دشت ناندل بوده و مسیر قبل و بعد از جان پناه 5000 با دست به سنگ همراه است. این مسیر به غیر از گوسفندسرای ابتدایی، آب آشامیدنی ندارد و در قسمتهای پایانی شیب زیادی دارد که منجر به سنگینی کوله و سختی صعود است.

جبهه شمال شرقی: مسیر شمال شرقی به نسبت مسیرهای دیگر طولانی تر است. این مسیر از روستای حاجی دلا در شمال قله آغاز می شود و پس از عبور از گوسفند سرا و دشت چمن به جان پناه تخت فریدون می رسد و پس از جان پناه تخت فریدون با تراورس یخچال عروسکا در انتهای مسیر با یال شمالی یکی می شود و به قله می انجامد. برگشت از مسیر شمال شرقی معمولا به علت وجود شن اسکی بزرگ از سمت روستای گزنه و منطقه استله سرانجام می گیرد.

جبهه غربی: براساس مقاله معرفی شش قله معروف و دیدنی ایران باید بدانید که مسیر غربی از پارکینگ در ارتفاع حدود 3400 متر آغاز می شود و پس از حدود 3 ساعت کوهپیمایی به پناهگاه سیمرغ می رسد و با ادامه مسیر بر روی یال غربی به قله منتهی می شود. در پناهگاه سیمرغ آب وجود دارد و شیب انتهای مسیر غربی به نسبت زیاد است.

جبهه جنوبی: از سمت جنوب شرقی کوه. پلور، رینه، گوسفندسرا و بارگاه سوم در این مسیر قرار میگیرند. رایج ترین و پرترددترین مسیر صعود به دماوند مسیر جنوبی است. کوهپیمایی این مسیر از مکانی موسوم به دوراهی آغاز می شود که در آن راه خاکی به سمت مسجد، از مسیر آسفالت وصل کننده پلور و رینه جدا می شود. پس از عبور از مسجد و گوسفندسرا به بارگاه سوم می رسد و پس از آن با صعود از یال مستقیم جنوبی و عبور از کنار آبشار یخی به تپه گوگردی و در نهایت قله می انجامد. پاکوب های این مسیر به علت تردد بالا بسیار واضح و همچنین درگیری با سنگ در این مسیر وجود ندارد.

آسان ترین این مسیرها جبهه جنوبی و سخت ترین آنها جبهه شمالی است. سه جبهه شمالی، جنوبی و شمال شرقی در نزدیکی روستاها قرار گرفته و همچنین همگی دارای جان پناه در میان راه هستند. در مسیر جنوبی، آبشاری وجود دارد که همه سال یخ زده است و تنها در تابستان های بسیار گرم جاری می شود که به همین دلیل به آن آبشار یخی گفته می شود. این آبشار با قرار داشتن در ارتفاع 5100 متری، از نظر ارتفاع از سطح دریا مرتفع ترین آبشار خاورمیانه است.

قدیمی ترین مسیر صعود به دماوند مسیر جبهه جنوبی است. برای رسیدن به ابتدای این مسیر می توانید با خودروهای شاسی بلند (4WD) از جاده های رینه، تا ارتفاع ارتفاع 3 هزار متر و مکانی به نام گوسفندسرا برانید. در این مکان کوله های سنگین را می توانید به چهارپاداران بسپرید تا آنها را به پناهگاه بارگاه سوم در ارتفاع 4200 متر منتقل کنند.

در بارگاه سوم آب آشامیدنی و سرویس بهداشتی مهیا است؛ پس از یک شب استراحت باید بامداد روز بعد به سمت قله حرکت کنید. در ارتفاع 5 هزار متر، آبشار یخی و در ارتفاع 5400 متر تپه گوگردی را خواهید دید و در نهایت باتلاش فراوان می توانید به قله زیبا و رویایی دماوند صعود کنید. زمان بندی صعود این قله به آمادگی جسمانی کوهنوردان بستگی دارد. در مجموع از رسیدن به گوسفندسرا به قله دماوند حدود 12 ساعت کوهپیمایی نیاز دارد.

براساس مقاله معرفی شش قله معروف و دیدنی ایران باید بدانید که در ادبیات کهن و اشعار معاصر به دماوند بارها و بارها اشاره شده است:

قصیده دماوندیه دوم از شعرهای معروف با نگاه ملی میهنی است که درباره دماوند و در سال 1301 توسط ملک الشعرای بهار سروده شده که در مطلع آن چنین آمده است:

ای دیو سپید پای در بند! / ای گنبد گیتی! ای دماوند!

از سیم به سر یکی کله خود / زآهن به میان یکی کمربند

تا چشم بشر نبیندت روی / بنهفته به ابر، چهر دلبند

تا وارهی از دم ستوران / وین مردم نحس دیو مانند

علم کوه

قله علم کوه با ارتفاع 4 هزار و 850متر دومین قله بلند ایران و بلندترین قله رشته کوه البرز غربی است که در منطقه تخت سلیمان واقع شده و یکی از زیباترین مسیرهای کوهپیمایی ایران را دارد. راحت ترین مسیر برای صعود جبهه جنوبی است و برای رسیدن به این قله باید از جاده چالوس به سمت رودبارک حرکت کرد و در قرارگاه فدراسیون کوهنوردی خودروی خود را پارک و با استفاده از خودروی شاسی بلند (4WD) مسیر 13 کیلومتری جاده خاکی را طی کنید.

از تنگ گلو در ارتفاع 3 هزار و 300 متر شروع به کوهپیمایی کنید و پس از حدود 2 ساعت به دشت حصار چال در ارتفاع 3 هزار و 800 متری می رسید. پس از استراحت شبانه می توانید روز بعد به قله علم کوه صعود کنید. در طول مسیر یخچال های بزرگی را مشاهده خواهید کرد که باید با احتیاط از آنها عبور کنید. از روی قله می توانید قله های زیبای تخت سلیمان را که مجموعه از قله های بالای 4 هزار متر هستند، ببینید.

قله کلونچین

قله کلونچین با ارتفاع 4 هزار و 230 متر بلندترین قله استان چهارمحال و بختیاری و بلندترین قله رشته کوه زردکوه بختیاری است؛ کلونچین در حدفاصل دو رودخانه بزرگ کوهرنگ و بازفت واقع شد. برای رسیدن به این قله می توانید از سه مسیر استفاده کنید که عمومی ترین و سریع ترین آنها، مسر دره شرقی است که با ورود به دره کول خدنگ آغاز می شود.

این دره معمولا پوشیده از برف است و بهترین زمان صعود از آن، فصل گرما است و برای رسیدن به آن باید به سمت چلگرد در 92 کیلومتری شهرکرد حرکت کنید، سپس با استفاده از خودروهای (4WD) از جاده ای به طول 13.5 کیلومتر خود را به ابتدای دره برسانید. بهتر است در قسمتی از مسیر در طول دره استراحت کنید یا در ابتدای دره شب را در کنار عشایر به استراحت بپردازید و در بامداد روز دوم به قله کلونچین صعود کنید. براساس مقاله معرفی شش قله معروف و دیدنی ایران باید بدانید که استفاده از یخ شکن در این برنامه الزامی است.

قله سبلان

قله سبلان یا به زبان ترکی ساوالان با ارتفاع 4 هزار و 811 متر سومین قله بلند ایران و بلندترین قله استان اردبیل است؛ سبلان کوهی آتشفشانی و نیمه خاموش که عمومی ترین مسیر صعود به آن، جبهه شمال شرقی است. برای رسیدن به ابتدای مسیر کوهپیمایی بایداز اردبیل به سمت لاهرود و سپس آبگرم شابیل حرکت کنید.

پس از رسیدن به شابیل با کرایه خوردوهای (4WD) می توانید مسیر 21 کیلیومتری را تا پناهگاه شمال شرقی در ارتفاع 3 هزار و 730 متری طی کنید و پس از حدود 5 کیلومتر در نزدیکی قله در ارتفاع 4 هزار 726 متر به سنگ زیبای محراب برسید و در نهایت پس از حدود یک ساعت کوهپیمایی دیگر بر روی قله خواهید بود.

روی قله سبلان یکی از مرتفع ترین دریاچه های دنیا را مشاهده می کنید. قطر این دریاچه 146 متر بوده و جز تابستان در تمام سال سطح آن یخ بسته است.

قله برف انبار

قله برف انبار با ارتفاع 3 هزار و 233 متر، بلندترین قله استان قم، در جنوب غرب روستای فردو از توابع شهرستان کهک در 60 کیلومتری شهر قم واقع شد. نام برف انبار برگرفته از دره ای در کنار قله است که در فصل زمستان برف زیادی در آن انباشته می شود و تا تابستان هم پر از برف های یخ زده است.

برای رسیدن به ابتدای مسیر کوهپیمایی در ارافع 2 هزار و 250 متر باید وارد اولین جاده خاکی پس از روستای فردو شوید و سه کیلومتر با خودرو طی کنید. کوهپیمایی را در شیبی ملایم آغاز کنید و پس از رسیدن به چشمه پارسا و برداشتن آب با استفاده از مسیر پاکوب وارد دره سمت را ست شوید تا به یال برسید. در مجموع حدود سه ساعت کوهپیمایی به قله برف انبار خواهید رسید.

در نزدیکی قله، جان پناهی با ظرفیت 50 نفر ساخته شده که کوهنوردان می توانند در شرایط نامساعد جوی و برای استراحت و شب مانی از آن استفاده کنند.

قله هزار

با ارتفاع 4 هزار و 501 متر، بلندترین قله استان کرمان است که در جنوب غربی شهر راین واقع شد. برای رسیدن به قله هزار میتوان از دو مسیر اقدام به صعود کرد، مسیر جبهه شمالی مسیر عمومی تری محسوب می شود و باید از شهر راین و با گذر از آبشار راین صعود کنید.

البته جبهه جنوب شرقی مسیر راحت تر، مناسب تر و مرتفع تری دارد، برای صعود از این مسیر باید با خوردوهای (4WD) از روستای راسک به سمت روستای اردیکان بروید و سپس از کنار آبشار اردیکان در ارتفاع 3هزار و 461 متر کوهپیمایی را آغاز کنید.

با گذر از آبشار در مسیر پاکوب از چشمه ای گوارا به نام بن چشمه عبور خواهید کرد. با ادامه مسیر در پاکوب هایی با شیب تند به یالی که به قله ختم می شود، می رسید و در نهایت پس از پنج ساعت به قله زیبای هزار خواهید رسید.

100 مسیر طبیعت گردی ایران

کتاب 100 مسیر طبیعت گردی ایران، مشخصات، مختصات جغرافیایی و مسیر 38 قله شناخته شده ایران را با نوشته های کوتاه و پرمایه، تصاویری چشم نواز و کمتر دیده شده برای علاقمندان به سفر و گردشگری در دل طبیعت توضیح می دهد.

یکی از ضرورت های سفر و گردشگری مطالعه درباره مقصد سفر است، دریافت اطلاعات و آگاهی از مسیر و مقصد از منابع مختلف امکان پذیر است، جست و جوی اینترنتی، گفت و گو با افرادی که تجربه سفر به آن مقاصد را داشته اند و مطالعه کتاب. حال آنکه اگر هدف گردشگری در طبیعت است، مسیریابی و انتخاب بهترین و امن ترین مسیرها، نحوه پیمایش و آشنایی با اقلیم منطقه، منبعی معتبر مانند کتاب، آن هم کتابی را که یک راهنمای حرفه ای طبیعت گردی نوشته باشد، می طلبد.

کتاب 100 مسیر طبیعت گردی ایران نوشته پرویز شجاعی پارسا (سال 1401 / نشر اگر) علاوه بر معرفی قله ها، آبشارها، دریاچه ها، تالاب ها و گنبدهای نمکی، درباره رکاب زنی، پیمایش، دره نوردی، بیراهه گردی (آفرود) و مسیرهای اصلی و فرعی این جاذبه ها توضیحاتی را به علاقمندان به گرشگری در طبیعت ارائه کرده است که به گفته او «حاصل پانزده سال سفر، تجربه، نکته برداری، پژوهش و عکاسی در کوه ها، بیابان ها، کویرها، جنگل ها، رودخانه ها، دره های استان های مختلف ایران در قالب گشت های شناسایی و تحقیقاتی است.»

در مقدمه این کتاب آمد «گردشگر در طبیعت مستلزم احترام به آن است، یادگیری و توجه به نکات فنی و علمی که از صدمه رساندن به طبیعت جلوگیری می کند برای هر گردشگر و علاقمند به طبیعت واجب است. بدون شک ایران زیبا، مسیرها و مقصدهای پرشماری دارد که مجال پرداختن به همه آنها در این کتاب میسر نیست، اما امیدوارم بتوانیم در آینده نزدیک و در کتاب های دیگر قدم های بهتر و شایسته تر برداریم.

نوسینده کتاب که راهنمای گردشگری در طبیعت است به علاقمندان یادآوری کرد که به همراه داشتن ابزارهای مسیریابی همچون قطب نما، GPS و در صورت نیاز استفاده از اطلاعات مربی فنی یا راهنمای محلی در بسیاری از سفرها لازم است و باید برای آن آمادگی داشته باشید، همچنین آگاهی فنی و به همراه داشتن تجهیزات و امکانات لازم برای هر نوع سفر اصل مهمی است که بدون آن هیچ سفری در طبیعت امکان پذیر نیست.