آرامگاه سید جلال الدین اشرف یکی از جاذبه های مذهبی استان گیلان است

جاذبه ها/ براساس آخرین گزارشات بدست رسیده، آرامگاه سید جلال الدین اشرف یکی از جاذبه های مذهبی استان گیلان است.

سید جلال الدین اشرف از فرزندان موسی کاظم و تنها برادر تنی امام رضا بوده که در 35 کیلومتری شهر رشت واقع شد. بنای اولیه این بقعه متبرک در سال 311 هجری قمری احداث شده و البته از آن سال تاکنون بارها مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است. این بنا در مجاورت رودخانه سپیدرود قرار دارد. پس خیلی عجیب نیست اگر بشنویم بخش هایی از آن بارها تخریب شده است. طغیان سپیدرود در ایام پر بارش موجب ویرانی این بنا در طول تاریخ شده است. آخرین باری که این بقعه در اثر سیل ویران شد، به 80 سال پیش باز میگردد که البته دوباره مرمت و بازسازی شد.

نمای داخلی و خارجی این بنا با سنگ مرمر و کاشی تزیین یافته، رواق های متعدد، سقف های آئینه کاری شده و گنبد بزرگ و باشکوه به این مکان مقدس جلوه ویژه ای را بخشیده است. سید جلال الدین اشرف در مدینه چشم به جهان گشود و نام مادر بزرگوارشان نجمه است. او پس از شهادت پدر بزرگوارش، نزد برادرش حضرت امام رضا در زادگاهش مدینه پرورش یافت و در سایه چنین استادی، مراتب فضل و کمال را طی کرد. در میان برادرانش بعد از امام هشتم در علم و حلم و زهد و تقوی و شجاعت و سخاوت بر همه پیشی گرفت و به همین دلیل، از محبوب ترین و عزیزترین برادران نزد امام رضا بود.

او در سال 201 هجری در زمان ولایت عهدی امام رضا در حالی که حدودا 21 سال داشت، از مدینه برای تبلیغ به بغداد آمد. در سال 204 هجری وقتی که مامون از مرو به بغداد می رود، حضرت سید جلال الدین اشرف شهر بغداد را ترک کرده و با جمعی از یاران عازم ایران می شوند و در شهر قم ساکن میگردد. در این میان چون آزادی شیعیان و ساداتی که به کوهستان دیلم پناهنده شده بودند با بوجود آمدن سلسله های کوچک محلی که خود را بقایای مروانیان و بنی امیه معرفی میکردند به خطر افتاد، امامزاده سید جلال الدین اشرف به دعوت عده ای از سادات و شیعیان گیلان در سال 206 هجری با شعار خون خواهی برادرش امام رضا، با تشکیل نهضتی قیام می کند و پس از یکسری جنگهای خونین در سال 711 هجری قدرت را در دست میگیرد و نخستین حکومت شیعه در ایران را بنیان میگذارد.

حضرت سرانجام پس از تشکیل حکومت در سال 207 در جنگی که در روستای لیالمان رخ داد، به سختی مجروح شد و برای اینکه پیکرش به دست دشمن نیفتد، خود را به حوالی رودبار می رساند و در ییلاق دارستان به مقام شهادت نائل می آید. بنا به وصیت آن حضرت و با تدبیر و زیرکی شیخ مفید الدین و اطرافیان، پیکر مطهرش را در تابوت گذاشته و در آب سفید رود رها کردند. تابوت حامل پیکر مطهر حضرت کیلومترها دورتر از محل شهادتش در حوالی لاهیجان در قریه کوچان به ساحل رسید. مردم هم پیکر پاک و مطهر آن رهبر را بدور از هرگونه تشریفاتی و با یک دنیا اندوه و ماتم به خاک سپردند.