نقشی که صدای اعتراض همسر خانم بازیگر را درآورد + عکس

باشگاه خبرنگاران/ در روزگاری که نقش خوب برای بازیگران زن میانسال خیلی کم نوشته می شود، محترم یکی از همین معدود نقش های تاثیرگذار بوده است.

فریده سپاه منصور در رنگین کمانی از بهترین و ماندگارترین سریال های تلویزیونی به ایفای نقش پرداخته است؛ از مدرس، گرگ ها، عقیق، امام علی (ع) و نیمه پنهان ماه گرفته تا معصومیت از دست رفته، دوران سرکشی، خانه ای در تاریکی و نون خ 1. سپاه منصور در سریال «دردسر های عظیم 2» ایفاگر نقش «محترم» است؛ پیرزنی مغرور و لجباز که البته در نهایت، انسان بدی نیست و قلب رئوفی دارد. سپاه منصور می گوید از سال 1382 و به هنگام تصویربرداری سریال «خانه ای در تاریکی» می دانسته که برزو نیک نژاد روزی کارگردانی متبحر و کاربلد خواهد شد. او این پیش بینی را درباره منوچهر هادی هم داشته است. این بازیگر پیشکسوت حضورش در دردسر های عظیم 2 را به همین آشنایی قبلی با نیک نژاد مرتبط می داند. سپاه منصور می گوید آن قدر در نقش محترم فرو رفته بوده که برای مقطعی در زندگی واقعی هم انسان تلخی شده است.

بازیگر سریال دردسر های عظیم 2 تاکید می کند که هرگاه ایفای نقشی را می پذیرد تمام توان خود را به کار می گیرد تا بازی واقعی و تاثیرگذاری داشته باشد و در عین حال، خاطرنشان می کند که رفتار های خودمحور و دیکتاتورمآبانه محترم را نمی پسندیده و اشتراک اخلاقی چندانی با او نداشته است. این بازیگر کهنه کار همچنین تصریح می کند در روزگاری که نقش خوب برای بازیگران زن میانسال خیلی کم نوشته می شود، محترم یکی از همین معدود نقش های تاثیرگذار بوده است. سپاه منصور از روز های پخش اولیه سریال های دردسر های عظیم 2 می گوید و کسانی که در کوچه و خیابان از او می خواسته اند تا دیگر نقش منفی بازی نکند. او هم این موضوع را نشانه ای می داند که به خوبی از پس نقش محترم برآمده است.

شبکه آی فیلم این روز ها سری دوم سریال «دردسر های عظیم» روی آنتن برد. به همین بهانه، گفت و گویی با فریده سپاه منصور بازیگر نقش محترم در این اثر نمایشی جذاب و دیدنی داشته ایم.

این شب ها بیننده سریال «دردسر های عظیم» از شبکه آی فیلم هستید؟

جسته و گریخته می بینم؛ اما گاهی ساعت پخشش را فراموش می کنم.

تماشای دوباره این سریال چه حال و هوایی برایتان دارد؟

گاهی با خودم می گویم ای کاش فلان سکانس را جور دیگری بازی کرده بودم یا مثلاً اگر فلان جا این مدلی بازی می کردم بهتر بود. فکر می کنم اکثر بازیگران چنین دغدغه ای را دارند و وقتی بازی خود را می بینند شروع به ایراد گرفتن از خود می کنند. من هم همیشه عادت دارم که خودم را نقد و نقاط قوت و ضعف کارم را ارزیابی کنم.

چگونه شد که به بازیگران فصل دوم سریال «دردسر های عظیم» پیوستید؟

من از سال 1382 و در سریال «خانه ای در تاریکی» با آقای نیک نژاد آشنا هستم. آن زمان ایشان دستیار آقای سعید سلطانی و برنامه ریز در این سریال بودند. همان زمان وقتی نوع برخورد و رفتار آقای نیک نژاد را که می دیدم به دوستان می گفتم که او روزی کارگردان خیلی خوبی خواهد شد. این احساس را درباره منوچهر هادی هم داشتم. بعد از دیدن سری اول دردسر های عظیم گفتم آفرین به نیک نژاد که چنین کارگردان خوب و کاربلدی شده است. وقتی هم پیشنهاد بازی در «دردسر های عظیم 2» را ارائه دادند، چون آشنایی قبلی با ایشان داشتم پذیرفتم که در سریال بازی کنم.

شما در «دردسر های عظیم 2» بازیگر نقش زنی مقتدر و در ظاهر بی رحم به نام «محترم» هستید. ایفای چنین نقشی برای خودتان چقدر جذاب بود؟

یکی از دلایل حضورم در سریال، فیلمنامه جذابش بود. امثال محترم را در جامعه زیاد می بینیم. متاسفانه یک نوع انحصارطلبی این روز ها رایج شده و شاهد یک سری از آدم ها هستیم که فقط نوک بینی خودشان را می بینند و خود را مرکز عالم می دانند. این آدم ها معمولا حرف، حرف خودشان است و هیچ انعطافی هم ندارند و حاضر به پذیرش اشتباهات خود نیستند. من به عنوان بازیگر، باید نقش چنین زنی را به گونه ای بازی می کردم که برای مخاطب باورپذیر باشد. خیلی در نقش محترم فرو رفته و در زمان بازی در دردسر های عظیم آدم تلخی شده بودم، به طوری که همسرم و پسرم شکایت داشتند. خودم هم این حس را داشتم و نقش بر رویم خیلی تاثیر گذاشته بود. اصولاً وقتی نقشی را می پذیرم تمام تلاش خود را به کار می گیرم و هرچه در توان دارم می گذارم تا به شکل درست و واقعی اجرایش کنم. بعد از پخش سریال دردسر های عظیم مردم در کوچه و خیابان به من می گفتند دیگر نقش منفی بازی نکن. همین موضوع نشان می دهد که توانسته ام به خوبی از پس نقش بربیایم.

در زندگی واقعی و به لحاظ خصوصیات فردی اخلاقی به محترم شباهت هایی دارید؟

نه، شخصیت خودم مثل محترم نیست و رفتارهایش را نمی پسندیدم. خودم در زندگی شخصی انسانی منعطفی هستم، هر چند بر روی برخی از عقاید به خصوص درباره مسائل اخلاقی می ایستم و کوتاه نمی آیم.

در روزگاری که نقش خوب برای زنان بازیگر میانسال خیلی کم نوشته می شود، به نظر می رسد نقش محترم تفاوت دارد و از تاثیرگذاری لازم در روند قصه برخوردار است.

برای خود من همیشه سوال بوده که چرا نویسندگان نقش های خوب و تاثیرگذار برای زنان میانسال نمی نویسند. شاید به این دلیل باشد که زنان وقتی مرز 50 سال را رد می کنند، به لحاظ روحی تغییر کرده و نوعی گوشه گیری را در پیش می گیرند. این زنان معمولاً دیگر وظایف اجتماعی چندانی را برای خود قائل نیستند و در نهایت، فقط به خانه داری روی می آورند و منفعل می شوند. مثلاً شما کمتر زنی را می بینید که در سن بالا به کلاس آموزش نقاشی برود. خودم الان 74 ساله هستم. شاید بخشی از مسئله نبود نقش خوب برای زنان میانسال، به خودمان و کم کاری مان در جامعه بازگردد. وقتی زنان هم سن و سال من یا حتی پایین تر، از جامعه فاصله می گیرند و کار موثری انجام نمی دهند، طبیعی است که این انفعال، در نوشتن نقش برای زنان میانسال در فیلمنامه ها منعکس می شود. روزی یکی از کارگردانان به من گفت نقش مهمی برایتان در نظر گرفته ام. گفتم فیلمنامه بفرستید. گفت نقش یک خانم لال و افلیج است؛ اما گره کار به دست او باز می شود. من هم پاسخ دادم شما خجالت نمی کشیدید؟! این زن هیچ کاری نمی کند و دیالوگ هم ندارد، تازه گره کار هم به دست او باز می شود؟! وای بر این فیلمنامه.

پس از نمایش اولیه و بازپخش های بعدی دردسر های عظیم با چه واکنش ها و نظراتی از سوی مردم مواجه بودید؟

آن هایی که دستی بر آتش دارند مثل بازیگران و همکاران، اکثرا به دلیل نقش متفاوتی که داشتم تشویقم کردند. مردم هم دو دسته بودند: آن هایی که از قبل مرا می شناختند و دوستم داشتند دلشان نمی خواست به خاطر نقش محترم، از من متنفر شوند و بقیه که شناخت چندانی از خودم نداشتند، می پرسیدند شما خودتان هم واقعا این مدلی هستید؟!

فکر می کنید هنوز هم در تهران خانواده هایی پیدا می شوند که مثل آنچه در دردسر های عظیم می بینیم در یک خانه و با روابطی چنین صمیمانه زندگی کنند؟

در تهران که دیگر بعید می دانم، مخصوصا از زمانی که زندگی آپارتمانی رایج شده است. اما فکر می کنم هنوز چنین خانه هایی در شهرستان ها وجود داشته باشد. به هر حال، وقتی تعدادی انسان در خانه ای زندگی می کنند که دور تا دور حیاطش اتاق است و در هر اتاق هم یک خانواده حضور دارد، طبیعی است که با هم چشم در چشم باشند و روابطشان به هم نزدیک شود. از زمانی که آپارتمان نشین شدیم دیگر کمتر شاهد چنین روابطی هستیم، هر چند هنوز هم می بینم که بعضی از خانم های ساکن در یک مجتمع با هم به خرید می روند.

مخاطب شبکه آی فیلم هستید؟

بله، اگر فرصت داشته باشم، حتما سری به آی فیلم می زنم. بازپخش سریال هایی را که ندیده ام از آی فیلم تماشا می کنم. برنامه های آی فیلم که به پشت صحنه ها می پردازند و با بازیگران صحبت می کنند هم خیلی خوب و آموزنده هستند.

این روز ها مشغول چه کاری هستید؟

17 ماه به خاطر کرونا بیکار بودم. هر وقت برای کار تماس می گرفتند می گفتم تا واکسن نزنم پیشنهاد قبول نمی کنم. آخرین بازی ام در سریال «شاهرگ» بود تا تیر امسال که در سریال «خوشنام» به تهیه کنندگی احمد زالی و کارگردانی علیرضا نجف زاده مشغول به کار شدم.