کاخ چرخاب

کاخ چرخاب اثری باستانی از دوره هخامنشیان در یک کیلومتری جنوب غرب برازجان و 65 کیلومتری شهر بوشهر است. کاخ چرخاب از کاخ های زمستانی کوروش بزرگ بوده و همراه کاخ سنگ سیاه و کاخ بردک سیاه کاخ های سه گانه هخامنشی این منطقه را تشکیل می دهند. این کاخ را که در فاصله 70 کیلومتری خلیج فارس قرار دارد، به عنوان اصلی ترین سند معماری برای اثبات اینکه خلیج فارس از دوران باستان متعلق به ایرانیان بوده، می شناسند.

در این محوطه باستانی یک لوح تاریخی به خط پارسی باستان در رابطه با کنترل هخامنشیان بر خلیج فارس کشف شده است. در اطراف این اثر تاریخی فنس کشی انجام گرفته و جهت مواظبت از آفتاب و باران های شدید پاییزی منطقه هم به وسیله ورق های پلیتی تا حدودی مسقف شده است. با این وجود در هنگام فصل پاییز و زمستان و بارش های شدید باران محوطه این کاخ به زیر سیل می رود و همین امر باعث آسیب به این اثر ارزشمند ملی شده است.

باستان شناسان معتقدند کاخ چرخاب اثر ناقصی است که هرگز مسکونی نشد. ساخت این کاخ به فرمان کورش بزرگ آغاز شد و احتمالا با مرگ او ناتمام ماند. بخشی از دروازه شاهی این کاخ که ناتمام مانده برخلاف تالار اصلی با لعابی از جنس سیلیس کف سازی شده است. 10 پایه ستون کوچک هم در تالار اصلی کاخ پیدا گشته که شبیه پایه ستون های پاسارگاد هستند.