معبد بودانات Bouddhanath Temple

بودانات یا کاستی، چشم بودا و یا چشم حکمت، گنبد سفید رنگ و کروی معبدی بودایی ست که میتوان آن را بزرگترین گنبد کروی در نپال دانست. معبدی که پس مرگ بودای بزرگ ساخته شده و این روزها علاوه بر مکانی مذهبی برای محلی ها، به جاذبه ای گردشگر برای توریست ها تبدیل شده. این معبد که در 11 کیلومتری مرکز و در حاشیه شمال شرقی کاتماندو ساخته شده و در فهرست میراث جهانی یونسکو هم ثبت شده، با ارتفاعی در حدود 36 متر، مثل بقیه بناهای بودایی ها سرشار از رمز و رازه و معماری نمادینی داره و در کنار بنای swayambahunath از توریست پذیرترین مناطق کاتماندو هست. علاوه بر اینکه در مسیر تجاری نپال و کاتماندو قرار گرفته و پس از مهاجرت تعداد زیادی از تبتی ها در سال 1959 تبدیل به مهمترین معبد کاتماندو شده، از دید مردم دنیا و بودایی های سراسر جهان، زیارتگاهی بزرگ و سرشار از نمادهای رازآلود بوداییه. مثلا معماری بنا، 5 نقطه اصلی داره که نماد 5 عنصر اصلیه که بودایی ها به عنوان عناصر سازنهده جهان باور دارن. 9 سطح موجود در بنا، یادآور کوه مروی افسانه ای هست که در باور بودایی ها مرکز کهکشان محسوب میشه و 13 حلقه نشان دهنده مسیر روشنگری یا مسیر بوداییه. در بالای هرم هم، 13 پله وجود داره که نماد نردبان روشنگریه. افسانه ای که درباره این معبد و مقدس بودن آن وجود دارد این است که " در نزدیکی معبد، مردی مغازه داشت، بد دهن و عصبی بود، به همین دلیل، مردم از او شاکی بوده و کسی از مغازه او حتی جز به اجبار، خرید نمیکرد. تا اینکه درگذشت اما پس از مرگ و در راه رفتن به جهنم به خاطر گناهانش، ناگهان حکم برگشت و او را راهی بهشت کردند، ماجرا این بود که بودا بزرگ شفاعت فرد را کرده بود چون اون یکبار به طور اتفاقی سگی را دور تا دور معبد دنبال کرده بود و همین طواف ناخواسته، گناهان او را پاک کرد. " به خاطر همین افسانه هم هست که افراد گناهکار برای تقاضای بخشش به اینجا آمده و معبد را طواف می کنند. البته افسانه های زیادی در مورد ساخت این معبد وجود دارد که یکی از افسانه ها داستان جیاجیما رو تعریف می کنه که در آسمان ها زندگی می کرده و بخاطر گناهی که کرده به زمین هبوط می کنه و از نو در زمین متولد میشه و یک زندگی زمینی خیلی عادی رو شروع می کنه. جیاجیما با چهار مرد ازدواج می کنه که هرکدوم اسب، خوک، سگ و ماکیان پرورش می دادن. حاصل این ازدواج ها چهار فرزند پسر میشه. وقتی پسرها بزرگ میشن، علاقه زیادی به مذهب بودا نشون میدن تا جایی که یکی از اونا دعا می کنه در زندگی بعدیش راهب به دنیا بیاد و مذهبشون رو ترویج کنه. بنابراین تصمیم می گیرن که معبدی بسازن. پسرها از خاک و سنگ و آجر برای ساخت این معبد استفاده می کنن و ساختش 7 سال طول می کشه.