پارک پردیسان

پارک پردیسان وابسته به سازمان حفاظت محیط زیست مشهورترین پارک طبیعت ایران بوده که در شمال غرب تهران و در محدوده منطقه 2 شهرداری قرار دارد. این پارک از سمت شمال به بزرگراه همت و محله شهرک غرب، از شرق به کوی گیشا و بزرگراه شیخ فضل الله نوری، از غرب به مسیل رودخانه پونک و از سمت جنوب به بزرگراه حکیم و محله مرزداران محدود می شود. بزرگراه یادگار امام در راستای شمالی / جنوبی هم این بوستان را به دو بخش تقسیم می کند که پیوند آنها به وسیله دو پل برقرار شده است. از امکانات این بوستان میتوان به موزه تنوع زیستی، موزه آب و باغ وحش اشاره کرد. وجود موزه تنوع زیستی با انواع حیوانات و حشرات تاکسیدرمی شده و بعضا زنده یکی دیگر از جذابیت های این پارک است.

به علت وجود چندین بزرگراه در اطراف پارک پردیسان، استقبال زیادی برای استفاده از این پارک شده و بیشتر روزهای هفته و به ویژه روزهای تعطیل مردم برای استفاده از این پارک رهسپار شمال غرب تهران می شوند. در سال 1393 بوستان پردیسان از طرف سازمان حفاظت از محیط زیست پارک بدون دخانیات نامگذاری شد. در مهر سال 1396 هم طی تفاهم نامه ای بین سازمان حفاظت از محیط زیست و شهرداری تهران، مدیریت نگهداری و بهره برداری از این پارک با حفظ مالکیت برای 15 سال به شهرداری تهران واگذار گشت.

طرح اولیه این بوستان در زمان پهلوی و متعلق به یان مک هارگ آمریکایی هست. ایده اولیه این پارک توسط اسکندر فیروز (ریاست وقت سازمان حفاظت محیط زیست) شکل گرفت و برای یافتن شرکتی که بتواند آن را اجرا نماید، به آمریکا سفر کرده و بعد از بررسی شرکت های مختلف، شرکت WMRT آمریکا به عنوان پیمانکار انتخاب می شود. در سال 1353، تعدادی ژاندارم جلوی فعالیت آن را گرفته و آقای هوشنگ رام (رئیس وقت بانک عمران) با رایزنی های خود موفق شد تا آن را به پروژه شهرک غرب اضافه نماید.

در این بین فیروز با فرح پهلوی تماس گرفته و از وی تقاضای کمک می کند. فرح پهلوی نیز در مقابل محمدرضا شاه پهلوی زانو زده و تقاضای عدم وصل شدن 300 هکتار پردیسان به 500 هکتار شهرک غرب را می نماید که با موافقت شاه، تیر آنهایی که قصد شهرک سازی در آن اراضی گران قیمت آن زمان را داشتند، به سنگ می خورد.