یک معبد هندو کوچک واقع در مجتمع آنگکور است که در قرن نهم، برای خداوندگار شیوا و محافظت از تصویر طلایی او که در ساختمان قرار داشته شاخته شده بود. نام معبد به معنای حالت پرنده ای است که خودش را زیر پرهایش پنهان ساخته و از افسانه ای می آید که در آن گفته شده : پادشاه در حال فرار از دست نیروی دشمن و انگکور بوده که ناگهان پرنده ای بزرگ برای محافظت از او، بر روی سر آن بال گشوده و فرو می آید.