موزه تاریخ طبیعی اصفهان موزه ای است که در 15 اسفند 1367 در محل تالار تیموری به بهره برداری رسید. این موزه دارای 7 سالن به نام های سالن راهنمای موزه، سالن بی مهرگان، سالن گیاه شناسی، سالن زمین شناسی، سالن جغرافیای طبیعی، سالن مهره داران و سالن کمک آموزشی و دیدنی های جهان خلقت است. تمامی آثار و مجموعه های موزه تاریخ طبیعی اصفهان در زمینه های علوم گیاهی، جانوری، زمین شناسی و جغرافیایی به همت و سرمایه شخصی دکتر جعفریان، استاد دانشگاه اصفهان از نقاط مختلف ایران و جهان گردآوری، خریداری یا مبادله شد. ایشان در مدت 37 سال آثار موجود در موزه تاریخ طبیعی اصفهان را گردآوری، تنظیم و رده بندی کرده اند.
آثار و مجموعه های موجود در موزه تاریخ طبیعی اصفهان بعد از بررسی های علمی به شکل کنونی در معرض بازدید عمومی قرار گرفته است. سالن راهنمای موزه در بدو ورود بازدیدکنندگان موزه قرار دارد و نقشه ها و اطلاعات لازم برای معرفی سالن های دیگر در آن دیده می شود و بازدیدکنندگان قبل از بازدید از سالن های دیگر، اطلاعاتی را از آثار موجود در موزه دریافت می کنند. در سالن بی مهرگان انواع مختلفی از بندپایان، نرم تنان، خارپوستان، مرجان ها، اسفنج ها و تک سلولی ها بصورت علمی دسته بندی شده و بازدیدکنندگان می توانند از این آثار و مجموعه ها بازدید بعمل بیاورند. در سالن جانوران بی مهره مجموعه آشنایی با جهان حشرات، صدف های کمیاب اقیانوس کبیر، اطلس پروانگان سحرآمیز و همچنین مجموعه بازسازی آموزشی نرم تنان نیز به نمایش گذاشته شد.
سالن گیاه شناسی مشتمل بر انواع گیاهان گلدار، بی گل، گیاهان دارویی، صنعتی و تنه درختان جنگل های 180 میلیون سال پیش ایران هست. سالن زمین شناسی هم شامل کلیه مواد تشکیل دهنده پوسته جامد زمین، کانی ها، کریستال ها، سنگ های معدنی، رسوبی و…است. سالن جغرافیای طبیعی و نقشه ها مشتمل بر انواع نقشه های ایران (زمین شناسی، گیاهان، جانوران و…) بوده و سالن مهره داران که بزرگترین سالن موزه هست، مشتمل بر انواع ماهیان، دوزیستان، خزندگان، پرندگان و پستانداران به صورت تاکسیدرمی شده است.
سالن کمک آموزشی و دیدنی های جهان خلقت هم شامل عکس ها و اسلایدهای آموزشی هست. اگر دوست دارید که هر چه بیشتر با جاذبه های دیدنی اصفهان مثل موزه تاریخ طبیعی اصفهان آشنا گردید، می توانید سری به راهنمای سفر به اصفهان زده و حسابی کسب اطلاعات نمایید.
براساس آخرین خبر و گزارش های بدست آمده، موزه تاریخ طبیعی یکی از موزه های دیدنی شهر اصفهان است.
نمایش بیشتر
موزه تاریخ طبیعی اصفهان به همت شهرداری محترم فرهنگ پرور اصفهان مدت دوماه است تعطیل شده است . در گفتگوئی که با نگهبان ان جا داشتم گویا محل ساختمان ان را پس از تخلیه می خواهند .به کافی شاپ برای سود دهی بیشتر تبدیل نمایند . واین در حالی است که شهر داران تمام دنیا با تشویق بخش خصوصی نسبت به گسترش موزه ها برای گسترش بیشتر صنعت گردشگری وتعالی بیشتر اگاهی علمی دانش اموزان و دانشجویان وکلا جامعه همه گونه حمایت می کنند و جالب این جاست کهاین ساختمان متعلق به شهر داری می باشد . امید وارم این مطالب صحت نداشته باشد .
سلام به نظر من اصلا جالب نبود و در خور شهر اصفهان نیست بعد از چندین سال هنوز همون شکل وبا همون آثار
بسیار زیبا
اولین چیزی که موقع ورود جلب توجه می کنه مجسمه های گچی بزرگ دایناسورهاست که بی ربط ترین چیزیه که میشه جلوی یک عمارت تاریخی مربوط به قرن نهم و توی کشوری که هیچ اثری از اون دایناسورها وجود نداره دید.
برای کسی که موزه حیات وحش دارآباد و پارک پردیسان رو دیده باشه اینجا دست کمی از فاجعه نداره. بیست تا پرنده بزرگ رو توی یک ویترین فسقلی چپوندن. اکثر حیوانات اتیکت معرفی ندارن و اوناییم که دارن کلیش غلطه
اینجا تنها موزه ایه که هنوز توش کتاب ها و مجله های خارجی سی سال پیش رو با افتخار توی ویترین گذاشتن و محافظت می کنن نقشه هایی رو هم که مال زمانین که تنها همسایه شمالی ما شوروی بود هنوز به دیواره
درسته
دیدن این موزه رو توصیه می کنم به دهه شصتی ها برای یادآوری خاطرات و به جوون ترها برای این که ببینن تو دنیای ماقبل کامپیوتر و اینترنت بچه ها چطوری سرشون رو با درست کردن چیزای مختلف گرم می کردن.
از نظر دیگه این موزه مجموعه ای درهم برهم از کاردستی های بچه مدرسه ای هاست. هم سن های من شاید یادشون بیاد درست کردن زنبور با یونولیت و درست کردن آتشفشان و کشیدن نقشه ایران روی مقوا رو
در یک تالار دیگه یک سری جنین ناقص الخلقه حیوانات و انسان رو گذاشتن که خیلی حال به هم زنه. در کنار همونا هم یکسری عروسکه کوچیک با لباس های محلی ایران توی ویترین گذاشتن که ترکیب منحصر به فردی ایجاد کرده
این موزه که در سال 67 تاسیس شده یک جورایی خیلی خاصه. می تونم بگم بدترین موزه تاریخ طبیعی ای بوده که تا به حال رفتم و در عین حال این موزه دهه شصتی هایی مثل من رو صاف می بره به کودکی.