این منطقه در محدوده شمال باباباغی، در انتهای یکی از سرچشمه های رودخانه باباغی قرار داره که باحدود 1/5 ساعت پیاده روی به یک تخته سنگ یکپارچه تپه مانند می رسه، که بالای تپه در اثر فرسایش یه حصار باغ مانند درست شده که داخلش حدود 20 عدد درخت میوه وحشی هستش و داخل همون باغ یه چشمه فصلی هست که از اون بالا سرازیر میشه رو تخته سنگه و به مرور زمان (شاید میلیونها سال)حوضچه هایی کنده شبیه به تنور که آدم در نگاه اول فکر میکنه با یه ابزار صنعتی تراش خورده.
در دو مکان مجزا دو تا باغچه جنگلی داره که با درختان زرشک کوهی و گلابی جنگلی و زالزالک سیاه و زرد پوشیده شده است جای بسیار بکری هست . دره ای که از آسایشگاه بابا باغی شروع میشود به قورد درسی و در انتها به باغچه های جنگلی در دامنه کوه آیدین و کوه بهلول خاتمه می یابد .