خانه منسوب به شیخ بهائی، در غرب مسجد جامع اصفهان قرار گرفته و بنابر شواهد مختلف و منابع تاریخی، متعلق به عمه شاه عباس بوده که بعد از فوتش به شیخ بهایی داده شد. این خانه هم اکنون در قدیمی ترین بخش بافت تاریخی اصفهان، در محدوده معروف به بافت سلجوقی قرار داره و طبق گمانه های باستان شناسان این خانه و مسجد جامع بر روی بقایای روستایی متعلق به دوران قبل از اسلام جای گرفته. خانه شیخ در سال 1357، در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و در سال 1378، از سوی سازمان میراث فرهنگی به عنوان زیباترین خانه تاریخی آسیا و اقیانوسیه معرفی شد، این خانه الگویی برای خانه های تاریخی اصفهان بوده که خانواده جلالی ساکنین فعلی اون، هم به عنوان بهترین پاسداران میراث فرهنگی معرفی شدن.