آرامگاه کاوه آهنگر

بنای ساختمان آرامگاه نوساز و مربوط به دو دهه اخیر است و برپایه گزارش افراد محلی، بر آثار بجا مانده از یک بنای قدیمی تر تجدید بنا شد. در داخل ساختمان آرامگاه همه جا تصاویر امامان دوازده گانه شیعه و زیارت نامه آن ها و شعارهای مذهبی و اسلامی بچشم می خورد. در خارج از ضریح و در پای در و در میانه موزائیک ها هم نشانه ای قرار داشت که به گفته سرایدار، قبر کاوه در این محل قرار گرفته بود. در روی سنگ عباراتی ظاهرا به خط فارسی یا عربی نوشته شده که ناخواناست.

در داخل ضریح سه قبر دیگر نیز وجود دارد. قبر میانی که بلندتر و بزرگتر از بقیه بود، بنا به گفته افراد محلی، متعلق به پسر کاوه بوده که اگر این نظر درست باشد، این قبر باید متعلق به کارن پسر کاوه باشد که در شاهنامه فردوسی از او به نام کارن کاوگان نام برده می شود. مردم محل قبر سمت راست را متعلق به دختر کاوه می دانستند. از نوشته های نه چندان قدیمی روی سنگ قبر چنین بر می آمد که این قبر متعلق به دختر یکی از افراد سرشناس محلی بوده و انتساب آن به دختر کاوه صحیح به نظر نمی رسید.