منطقه حفاظت شده لار

پارک ملی لار یکی از مناطق حفاظت شده ایران بوده و دارای اکوسیستم های کوهستانی مرتفع و آبی هست. این منطقه در البرز مرکزی، نزدیک به دامنه جنوب غربی دماوند و در مرز دو استان مازندران و تهران قرار گرفته است. این منطقه در سال 1354 به پارک ملی مبدل شد. اما پس از انقلاب و براساس تصویب شورای عالی حفاظت محیط زیست، از سال 1361 درجه حفاظتی آن کاهش یافت و به منطقه حفاظت شده بدل گردید. از سال 1370 هم برخی از مناطق آن دوباره به پارک ملی تبدیل شد و شکار و تیراندازی در آن ممنوع گشت. وسعت این منطقه در حدود 30000 هکتار است.

این پارک از دو اقلیم ارتفاعات فوقانی و مرطوب و سرد تشکیل شده که بارش زیادی را به صورت برف ایجاد می کند و به دلیل آنکه دارای ویژگی های خاص و گونه های متنوع گیاهی و جانوری است، تحت حفاظت قرار گرفت. پهنای پارک ملی لار بین 6 تا 7 کیلومتر و درازای آن شصت کیلومتر است. قدمت تاریخی دره لار به قرون اولیه اسلام می رسد و در چند سده اخیر هم به سبب داشتن آب و سبزه خوب مورد توجه خاص بوده است. عوامل بوم شناختی، توپوگرافی، خاک و سایر عوامل حیاتی، پوشش گیاهی و متنوع پارک ملی لار از دیرزمان راه تکامل را پیموده و در ترکیب آن به ویژه تحت تاثیر چرای بی رویه دام تغییراتی حاصل شد.

به طور کلی، پوشش گیاهی منطقه از تیپ علفزار مشتمل بر گندمیان پایا و بوته زارها و پوشش های آلپی تشکیل شده و گیاهان دارویی صنعتی و غذایی دره لار نیز متنوع و دارای معروفیت و سابقه طولانی است و میتوان از والک، گلپر، چای کوهی، گل گاوزبان، شیرین بیان، کاسنی، آویشن، پیازک، موسیر، باریجه، گون، خرگوشک، پونه، کاکوتی، شقایق و قارچ نام برد. به علت موقعیت ویژه کوهستانی و آب منطقه، در فصول مختلف سال پرندگان مهاجر و بومی چون کبک و کبک دری، بلدرچین، باکلان، حواصیل سفید و خاکستری، انواع پرندگان شکاری از جمله عقاب طلایی و هما و از پستانداران گوسفند وحشی البرز مرکزی، کل و بز، پلنگ، گرگ، خرس قهوه ای، گراز، شغال و روباه دیده می شوند.

برخی از خزندگان، دوزیستان و آبزیان پارک ملی لار نیز عبارتند از افعی دماوندی، افعی البرزی، یله مار، بزمجه، انواع مارمولک و ماهی قزل آلای خال قرمز. دسترسی و ورود به پارک ملی لار از سه مسیر ماشین رو صورت می گیرد. برای شب ماندن در لار هم به این دلیل که پارک ملی است، باید از سازمان حفاظت محیط زیست مجوز گرفت. هنگام چادر زدن باید نزدیک نبودن به بستر رود را مد نظر داشت. آب و هوای لار هم بسیار متغیر بوده و ممکن است با یک بارش ناگهانی، سطح آب بالا بیاید.