روستای تمین

تمین روستایی در دهستان تمین بخش لادیز سیستان و بلوچستان ایران است. مردم این روستا برخلاف سایر نقاط بلوچستان به گویشی از زبان فارسی که به گویش مشهدی و سیستانی شباهت زیادی دارد، صحبت می کنند اما مانند سایر نقاط بلوچستان اهل سنت حنفی هستند. اکثریت جمعیت این روستا از طایفه کرد و سادات به شمار می روند. روستای تمین به دلیل ویژگی های خاص و طبیعت دست نخورده ای که دارد، بسیار مورد توجه گردشگران قرار گرفته و به منظور دسترسی به آن باید به 65 کیلومتری جنوب غربی میرجاوه بروید. این روستا سه قسمت دارد که شامل روپس تمین بالا، تمین مرکزی و تمین پایین می شود. براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال 1385، جمعیت آن 8353 نفر (1695 خانوار) بوده است. با توجه به موقعیت جغرافیایی، روستای تمین آب و هوایی خنک و زمستانی دارد و در بیشتر فصلهای سال شرایط جوی آن معتدل و دلپذیر است. همجواری با کوه تفتان و وجود چشمه های جاری سبب حاصلخیزی و رشد انواع درختها و میوه ها در منطقه تمین شد.

از جمله محصولات کشاورزی که در این روستا کشت می شود، انجیر، توت، شاه توت، گلابی، انگور، هلو، آلبالو و زرد آلو هستند که اینها جزء میوه های مناطق گرمسیری به شمار می روند و میوه های مناطق سردسیر آن شامل بادام، پسته و گردو هستند. همچنین، از جمله درختان خودرویی که در این روستا رشد می کنند نیز میتوان به انجیر کوهی، بنه، ارچن، گز و گواتام (بادام کوهی) اشاره کرد. صیفی جاتی همچون گندم و جو نیز در این منطقه کاشت می شود. کوههای تمین منابعی غنی و سرشاری از گیاهان دارویی درمنه، کلپوره، اسپنتان، مور، زامبول و درنگ بوده که در درمان بسیاری از بیماری ها در این منطقه کاربرد دارد. از صمغ درخت موسوم به گونجک هم برای مسائل دندان پزشکی استفاده می شود.