دماوند کوهی در شمال ایران بوده و بلندترین کوه ایران و غرب آسیا و بلندترین آتشفشان آسیا و خاورمیانه است. این کوه در بخش لاریجان در آمل قرار دارد. دماوند به هنگام صاف و آفتابی شدن هوا، از شهرهای تهران، ورامین، قم و همچنین کرانه های جنوبی دریای خزر قابل رویت هست. قله دماوند در تاریخ سیزدهم تیر 1387 به عنوان نخستین اثر طبیعی ایران در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد. در اساطیر ایران نیز از دماوند یاد شده و شهرت آن بیش از هر چیز به این سبب است که ضحاک در آن به بند کشیده شد. ارتفاع نسبی دماوند 4667 متر بوده و کمینه دمای هوا در ارتفاعات تا 60 درجه زیر صفر (در زمستان) و تا یکی دو درجه زیر صفر (در تابستان) می رسد.
در ارتفاعات مختلف آن گیاهان فراوان و گوناگونی می رویند که برخی از آنها شامل کلاه میرحسن دماوندی، کزل دماوندی، بومادران دماوندی، پیرگیاه دماوندی، ریش قوش دماوندی، فراموشم مکن دماوندی، زنگوله ای دماوندی، کتانی دماوندی و ماشک دماوندی هستند. پوشش جانوری آن هم شامل روباه، شغال، سگ، گرگ، خرس، کل و بز، قوچ و میش، گراز، خرگوش و پرندگانی مثل عقاب طلایی، جغد، تیهو، کبک، بلدرچین، سینه سیاه، طوطی و دارکوب است. این جاذبه به سبب ارتفاع زیاد می تواند گزینه ای مناسب برای علاقمندان به کوهنوردی باشد. برای رسیدن به قله دماوند هم راههای مختلفی وجود دارند که شناخته شده ترین آنها این جبهه ها هستند:
- جبهه شمالی: مسیر صعود این بخش از میان دو یخچال سیوله (سمت راست) و دوبی سل (سمت چپ) صورت می گیرد. مسیر شمالی از سنگ بزرگ واقع در جنوب غربی روستای ناندل شروع می شود. این مسیر دو جان پناه در ارتفاع های 4000 متر و 4700 متر دارد. ابتدای مسیر دشت ناندل بوده و مسیر قبل و بعد از جان پناه 5000 با دست به سنگ همراه است. جبهه شمالی به غیر از گوسفندسرای ابتدایی، آب آشامیدنی ندارد و در قسمت های پایانی شیب زیادی داشته که منجر به سنگینی کوله و سختی صعود می گردد.
- جبهه شمال شرقی: بخش شمال شرقی به نسبت مسیرهای دیگر طولانی تر است. این مسیر از روستای حاجی دلا در شمال قله آغاز می شود و پس از عبور از گوسفند سرا و دشت چمن به جان پناه تخت فریدون می رسد و پس از جان پناه تخت فریدون با تراورس یخچال عروسکا در انتهای مسیر با یال شمالی یکی شده و به قله می انجامد. برگشت از مسیر شمال شرقی معمولا به علت وجود شن اسکی بزرگ از سمت روستای گزنه و منطقه استله سرانجام می گیرد.
- جبهه غربی: بخش غربی از پارکینگ در ارتفاع حدود 3400 متر آغاز می شود و پس از حدود 3 ساعت کوهپیمایی به پناهگاه سیمرغ می رسد و با ادامه مسیر بر روی یال غربی به قله منتهی می شود. در پناهگاه سیمرغ آب وجود دارد و شیب انتهای مسیر غربی به نسبت زیاد است.
- جبهه جنوبی: پلور، رینه، گوسفندسرا و بارگاه سوم در این مسیر قرار می گیرند. رایج ترین و پرترددترین مسیر صعود به دماوند مسیر جنوبی است. کوهپیمایی این مسیر از مکانی موسوم به دوراهی آغاز می شود که در آن راه خاکی به سمت مسجد، از مسیر آسفالت وصل کننده پلور و رینه جدا می گردد. پس از عبور از مسجد و گوسفندسرا به بارگاه سوم می رسد و پس از آن با صعود از یال مستقیم جنوبی و عبور از کنار آبشار یخی به تپه گوگردی و در نهایت به قله می انجامد. پاکوب های آن به علت تردد بالا بسیار واضح بوده و همچنین درگیری با سنگ هم وجود ندارد.
بسیارعالی عکس گرفتین
خیلی عالی باسپاس از همه ی شما عزیزام
قله ی دماوند هرگز برای مازندران نیست و تا ابد همونطور که اسمشش دماونده برای دماوند خواهد بود. شما حق ندارین میراث طبیعی شهر دماوند رو به برای مازندران بدونید.
عالی هستش
باسلام عکسها بسیار زیباهستند وبعضی ازآنها واقعا بسیار حرفه ای است ازدیدگاه هنری وطبیعت وکارشناسی ،موفق ومؤید باشید
باعث افتخار ما آملی ها و مازنی هاست که کوه دماوند تو آمل و مازندرانه
درسته که دماوند بلندترین کوه ایرانه، اما به زیباییه سهند نمیرسه و صد البته هم به عظمت ساوالان نمیرسه!
بهترین و زیبا ترین کوه زیبا و همیشه سال اب و هوای خنک و روی قله همیشه برف / اخ جون جونم ایران
قله دماوند نماد شکوه و عظمت ایران است.
قله ی دماوند، همیشه در یاد و خاطر هر ایرانی :)