امامزاده احمد سیرجان

در شمال غربی سیرجان زیارتگاهی است که به یکی از نوادگان موسی بن جعفر(ع) نسبت داده می شود. سرو کهنسالی بر گنبد امامزاده احمد (ع) سایه افکنده که قدمتش را بیش از هزار سال تخمین می زنند. قبل از تعمیرات سال 1293 توسط سید محمود خان فاطمی سکویی با سنگ قبری بدین مضمون «النقیبُ نسابه ابو علی محمد بن ابو العباس کامل الدین» در کنار آن واقع بود که پس از قرار گرفتن قبر در داخل حرم، سنگ نیز ناپدید شد. آب مصرفی جهت استفاده زوار از پایاب هایی که از ابتدا از کنار سرو و سپس پشت حرم می گذشتند، تامین می شد.