در کیلومتر 15 سیرجان بین راه سیرجان و قلعه ی سنگ، بقعه علی بن محمد بن ابراهیم بن موسی بن جعفر(ع) واقع شده که علاوه بر شرافت و امامزادگی در تقوی و علم و فضیلت هم ممتاز بوده. او در سال 201 هجری قمری مقارن هجرت امام رضا(ع) از طریق اهواز و فارس به قصد دیدار آن حضرت به این سامان میان و مردم از حضورش کسب فیض می کنن تا اینکه پس از شهادت امام رضا(ع) به دست عمال بنی عباس به فیض شهادت نائل می شن. تا سال1253 قمری که توسط یکی از خوانین راه سیل تغییر داده شد این حرم شریف به علت قرار داشتن در مسیر رودخانه دست خوش آسیب قرار می گرفت و از آن به بعد خوشبختانه از این گونه صدمات مصون مانده. در سال 1255 قمری در زمان سلطنت محمد شاه قاجار حیدر قلی خان که باعث تغییر مسیر رودخانه گشته بود با هزینه ی شخصی حرم و بقعه و گنبد مستحکمی بنا نمود و با نقوش و خطوط زیبا و اشعاری درباره ی آن بزرگوار دیوارها و سقوف رو زینت داد. جعبه ی خاتمی که قبر امامزاده رو در خود جای داده ارزِش هنری بالایی داره و قدمتش به چندین قرن قبل می رسه. این امامزاده از سر تا سر ایران زائر داره و بسیار محبوبه.
برادرش شاهزاده محمد در کرمان است