چهار طاقی سنگبر مربوط به دوره تیموریان است و در شهرستان مشهد، بخش مرکزی، روستای سنگبر واقع شده و این اثر در تاریخ 17 مرداد 1383 با شمارهٔ ثبت 11018 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. بنای به نام چهار طاقی سنگور نیز شناخته میشود و در بخش رضویه و در 18 کیلومتری شمال شرقی شهر مشهد قرار دارد.
در آبادی گیسور گناباد آتشکده ای وجود دارد که از دوران هخامنشیان بر جای مانده است.در اطراف این آتشکده چند قلعه باستانی به نامهای قلعه دختر شور آباد ، قبر پیران و پشن قرار دارد. این قلعه ها به دوران پیش از اسلام تعلق دارند.
یکی از مهم ترین آثار به جامانده از دوره ساسانیان «آتشکده ها» هستند که محل عبادت و نیایش زرتشیان به شمار می آیند. یکی از نمونه های زیبا و تاریخی این بناها آتشکده صمیکان در 160 کیلومتری شیراز است که هنوز هم برای علاقمندان به تاریخ دیدنی و جذابه . این بنا مربوط به دوره ساسانیان است و در مسیری که به همی
در 9 کیلومتری شمال شرق سراب سمت راست جاده طاران به آغمیون در فاصله سیصد متری یک چهار تاقی ساسانی قرار دارد.این چهار تاقی به صورت بقعه در آمده و تماما از قلوه سنگ بنا شده. ابتدا این بنا آتشکده بوده و در گذر زمان به امامزاده تبدیل شده است. درون آن یک گور قرار دارد و در بین اهالی محل به امامزاده حسن مش
آتشکده در مهر کوچه بیوک مربوط به دوره قاجار است و در یزد، محله کوچه بیوک واقع شده و این اثر در تاریخ 10 خرداد 1382 با شمارهٔ ثبت 9132 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. کوچه بیوک یکی از محلات زرتشتی نشین مرکز یزد بوده که در گذشته خارج شهر قرار داشته است.درب مهر این محله کهن بوده و قدمت
این آتشکده در دوازده کیلومتری راهجرد در 65 کیلومتری شمال اراک قرار دارد. بنای آن در دوران ساسانی ساخته شده و معماری آن به صورت نمادین نشان دهنده یک آتشکده ساسانی است. نمای آن از آجر و سنگ است و از آتشکده نیم ور کوچک تر است. از لحاظ ساختمانی مانند چهار طاقی*های این دوره در فارس و نقاط دیگر است.
در جنوب محلهٔ اسفنجان سمنان آتشگاهی وجود داشت که تا سالیان قبل، آثار ستون های ساختمان آن باقی بود. این ستون ها در میان حصارهای سر به فلک کشیدهٔ متعلق به دوره های قبل از اسلام واقع بود. اصولاً آتشکده و آتشگاه مربوط به دوره های قبل از اسلام است و از این نظر می توان پی به قدمت محلهٔ اسفنجان و آتشگا
آتشکده چم مربوط به سده های متأخر دوران های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان تفت، بخش مرکزی، روستای چم واقع شده. این اثر در تاریخ 22 آبان 1386 با شمارهٔ ثبت 19988 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
شهر نیر در غرب استان اردبیل در همسایگی سراب قرار دارد و در گذشته آتشکده ای داشته که این آتشکده پر نور بوده و از درخشندگی خاصی برخوردار بوده . در طول زمان به علت مبارزه با دین زرتشتی تخریب شده. این احتمال میرود که مسجد جامع فعلی نیر که در زمان تیمور لنگ ساخته شده بر روی آتشکده نیر اعظم باشد.
آتشکده سپرو آتشکده ای است که برفراز شیرکوه در روستای سپرو در 30 کیلومتری شمال غربی شهر نایین قرار داشته است. این آتشکده که در گویش محلی از آن باعنوان چهاردری یاد می شود در لیست آثار باستانی مربوط به عهد ساسانیان ثبت شده است واخیرا" بودجه ای به ترمیم وبازسازی آن اختصاص یافته ودرحال بازسازی می باشد تا
این آتشدان سنگی به دوره هخامنشیان و ساسانیان مربوط است و در سمیرم به دست آمده. دو سر ستون سنگی آن به دوره ساسانی تعلق دارد و نقش خسرو پرویز بر روی آنها حک شده است: یکی از آنها سالم است و در موزه ایران باستان و دیگری که کمی شکستگی دارد، در کاخ چهل ستون اصفهان نگهداری می شود. این دو سر ستون در حدود سا
آتشکده میل میلگه یکی از آتشکده های اواخر دوره ساسانی است که در 32 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان اسلام آباد غرب در منطقه ای به نام منطقه میلگه و در حاشیه روستایی به نام میلگه باباخان قرار دارد. این اثر ارزشمند تاریخی یکی از آتشکده های دوره ساسانی است که همانند سایر آتشکده های آن دوره از مصالح لاشه سنگ و
قنات غسان از دهات زرتشتی نشین اطراف کرمان بوده است. این روستا که در چندکیلومتری ماهان در جنوب کرمان واقع است، قدمتی از عهد بنی امیه دارد.غسان حاکم کرمان در زمان عمربن عبدالعزیز آخرین خلیفه اموی بوده وقنات هم جایی است که آب خارج شده و کاربری کشاورزی وآبیاری دارد. اصلیت این مردمان آذربایجانی بوده ودر
آتشکده کاریان یا آذرفرنبغ با ارتفاع تقریبی 20 متر در مسیر کاریان، از دهستان هرم و کاریان، بخش جویم، شهرستان لارستان استان فارس و در 42 کیلومتری جنوب غربی جویم در نیمه راه بندر سیراف و دارابگرد قرار دارد. نقشه اصلی این آتشکده به شکل ذوزنقه بوده که اضلاع جلویی آن در حدود 5 متر عرض و 7 متر ارتفاع دارند
سه آتشکده گل سرخدان کهگیلویه هر یک به فاصله پنجاه متری از هم قرار دارند. مقدسی این سه آتشکده را به نام کتیبه المجوس یا آتشکده آتش پرستان نام میبرد و مردم محلی نیز این محل را سه گنبدان می نامند. این بناها در پای کوه تیزنگ قرار دارند و از گچبری برای تزیین آنها استفاده شده. مرم محلی این سه گنبد را سه گ
نمازخانه - کیف پول الکترونیکی - فروش با کارت خوان - سرویس بهداشتی
حتل رتاج در نزدیکه حرم امام حسین با تمام امکانات
عباس بن علی، که به امر برادرش حسین بن علی به منظور تهیه آب برای اهالی خیمه گاه به سمت رود فرات رفته بود، بعد از رودرویی با دشمنان در کنار نهر علقمه شهید شد و به علت دوری محل درگذشت او از خیمه گاه حسین بن علی و میدان نبرد و همچنین شدت یافتن جنگ، پیکر این حضرت در همان محل باقی ماند و بعد همانجا هم به
بین الحرمین به صحنی گفته می شه، که بین حرم زیبای آقا اباعبدالله الحسین علیه السلام و مرقد پاک قمر بنی هاشم، حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام واقع شده. بین الحرمین، شامل سه پیاده راهه، که طول زیادی نداره، اما وجود نخل های پرثمر خرما و منظره بی بدیل در گنبد طلایی حرم ها به آن جلوه دیگری بخشیده ؛ بین
سرداب حرم حضرت اباالفضل العباس(ع) حدودا 4 متر پایین تر از سطح حرم قرار دارد. علت اینکه برخی از حرم های مطهر ائمه(ع) دارای سرداب هستند به این خاطر است که به مرور زمان، زمین های اطراف حرم به خاطر ساخت و سازها، گذر زمان، وزش باد و شرایط جوی از سطح حرم بالاتر آمده است و به این دلیل سرداب ایجاد شده است
گودال قتلگاه محل مقدسی ست که سر مبارک حضرت سیدالشهداء توسط دشمن از تن مطهرش جدا شد، این مکان مقدس امروز در نزدیکی مرقد آن حضرت واقع شده و زیارتگاه و میعادگاه محبان و دلسوختگان خاندان رسول خداست. قتلگاه امام حسین(ع) معروف به گودال قتلگاه، قسمت پایانی سمت چپ رواق جنوب غربی، به وسیله دری به سالن باریکی
تل زینبیه محلی ست که کمی از سطح زمین ارتفاع داره و در زمان واقعه عاشورا حضرت زینب(س) بر روی اون ایستاده بودن و لحظه شهادت امام حسین(ع) رو نظاره می کردن. این تل ما بین حرم امام حسین(ع) و خیمه گاه قرار گرفته. برای رسیدن به تل زینبیه اگر در حرم امام حسین هستید می تونید از باب الزینبیه خارج شید و تل زین
در قسمت جنوب غربی حرم امام حسین و با فاصله ای حدود 250 متری از حرم، خیمه گاه امام حسین(ع) قرار دارد. این محل جایی بوده است که کاروان امام حسین(ع) خیمه های خود را در آنجا به پا کرده بودند. مساحت این بنا حدود 2000 متر می باشد و محل خیمه اهل بیت به تفکیک با ضریح های مختلف در آن مشخص شده است. نکته جالب
نهر عَلقَمه یا علقمی، نهری بوده در کشور عراق که عباس بن علی(ع) در روز عاشورا، کنار این نهر به شهادت رسید. این نهر از رود فرات منشعب شده و آب زلال آن را به منطقه کربلا و سرزمین های اطراف آن می رسانده است. پدربزرگ ابن علقمی آخرین وزیر عباسیان، که از طایفه بنی اسد و در شهر نیل عراق بود، در کنار فرات نه
"حر بن یزید ریاحی" نخستین کسی بود که راه را بر سفیران کربلا بست، ولی در پایان کار به اوج عزت و شرافت، یعنی شهادت در راه حسین(علیه السلام)، دست یافت و خود را برای همیشه در صف آزاد مردان و احرار قرار داد و قبر و نامش را در تاریخ جاودانه کرد. جنازه آن آزاد مرد را قبیله اش، بن ریاح، از میدان جنگ خارج کر
وقتی دو فرزند مسلم به نامهای محمد و ابراهیم به کمک مشکور زندانبان از زندان ابن زیاد گریختند، شب را به خانه زنی پناه آوردند. شوهر آن زن، فردی به نام حارث بود و برای پیدا کردن دو کودک، بسیار گشته و خسته شده بود. شب که به خانه آمد و فهمید دو کودک فراری در خانه اویند، صبح آن دو را کشت و بدنشان را به
مقام دست چپ حضرت عباس (ع) در مقابل باب امام علی (ع) و روبروی ضلع شرقی حرم حضرت ابوالفضل (ع) و در خیابان علقمه قرار دارد. در این محل دست چپ حضرت عباس (ع) از بدنشان جدا شده و بر روی زمین افتاده است. فاصله این مقام تا تل زینبیه حدود 600 متر است. با توجه به اینکه این مقام در کوچه ای باریک قرار دارد که د