یکی از آداب و مراسمی که در شب چهارشنبه آخر سال و یا چهارشنبه سوری در شهر شیراز برگزار می شود، رفتن شیرازی ها به «حوض ماهی» است. درست در گوشه غربی آرامگاه سعدی، قنات آب گرم معدنی جاری است که مردم شیراز به آن «حوض ماهی» می گویند و این حوض برای آنها خلی مقدس است. آنها برای تندرستی و درمان بیمارهای

منطقه 2

باشگاه تفریحی پینت بال رهام یه مکان مناسب برای مبارزه و پرتاب رنگه. پس از همین حالا با رقیباتون قرار بزارین و واسه یه مبارزه جانانه که کلی هم هیجان و شادی داره آماده باشین. این باشگاه تا 12 شب آماده ارائه خدمات به شماست.

حافظیه محل خاکسپاری حافظ شیرازی در شیراز است. این بنا به فرمان رضا شاه به علی اصغر حکمت، وزیر آموزش و پرورش وقت و بر پایه طرحی از آندره گدار طراحی و بازسازی شد. مجری آن هم علی ریاضی، رئیس اداره آموزش و پرورش فارس و سرپرستش علی سامی بود. مقبره حافظ و پیرامونش پیشتر با نام «تکیه حافظ» شناخته میشد. حاف

حمام وکیل یا گرمابه وکیل در دوره زندیه به دست کریم خان زند ساخته شد. این حمام در خیابان لطفعلی خان زند و در کانون شهر شیراز جای دارد. از بخش های دیدنی این حمام، بخشی به نام شاه نشین است که ویژه شاه بود. این بنا با شماره 917 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است. موزه مردم شناسی شیراز هم در این بنا قرا

باغ ارم یک باغ ایرانی تاریخی در شهر شیراز است و شامل چند بنای تاریخی و باغ گیاه شناسی می شود. تاریخ ساخت و بنیان گذار اولیه باغ ارم شیراز به درستی مشخص نیست ولی توصیف هایی از آن در سفرنامه های متعلق به سده دهم و یازدهم هجری آمده است. این باغ در روزگار سلجوقیان و آل اینجو پابرجا بود. برخی تاریخ ساخت

مسجد نصیرالملک که به مسجد صورتی معروف بود، از قدیمی ترین مساجد شهر شیراز است و در محله گود عربان قرار دارد. مسجد صورتی قطعه ای باورنکردنی از هنر معماری است و به تفکیک نور خورشید درست زمانیکه از شیشه های رنگی اتاق نماز آن به داخل می تابند، معروف شد. این بنا به دستور میرزا حسن علی خان ملقب به نصیرالمل

خانه شاپوری یا عمارت شاپوری مربوط به اوایل دوره پهلوی است و در شیراز، خیابان انوری، روبروی خیابان اهلی واقع شد. این اثر در تاریخ 16 مهر 1379 با شماره 2781 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این اثر در سالهای 1310 تا 1315 توسط استاد ابوالقاسم مهندسی، معمار معروف شیرازی بنا شده و متعلق ب

باغ عفیف آباد یا گلشن از آثار تاریخی شهر شیراز است. این باغ در محله عفیف آباد و در بلوار ستارخان شیراز جای گرفته و یکی از بزرگترین موزه های ارتش خاورمیانه هم در آن هست. این مجموعه شامل یک کاخ سلطنتی، موزه سلاح های قدیمی و یک باغ ایرانی است که همگی برای بازدید همگانی فراهم هستند. این مجموعه با شماره

خانه زینت الملک یکی از آثار به جای مانده از دوره قاجار است که ساخت آن در حدود سال 1290 ه‍.ق توسط علی محمد خان قوام الملک آغاز و در سال 1302 ه‍.ق به پایان رسیده است. این خانه به دلیل سکونت زینت الملک، دختر قوام الملک چهارم به این نام معروف شد. سقف بیشتر اتاق های این خانه چوبی است که با نقاشی تصاویر گ

خانه قوام یا باغ نارنجستان قوام در دوره قاجار محل اقامت حاکم شیراز بود. این عمارت توسط چند نسل از خاندان قوام پی ریزی، احداث و تکمیل شد. لقب نارنجستان هم از درختان نارنج حیاط این عمارت می آید. امروزه این مکان با عنوان موزه نارنجستان در اختیار دانشگاه شیراز قرار دارد. خانه قوام بین سالهای 1348 تا 135

ارگ کریم خان ارگی است که در مرکز شیراز قرار دارد. این ارگ در زمان سلطنت سلسله زندیه ساخته شده و پس از اینکه کریم خان زند شیراز را به عنوان پایتخت و این مکان را به عنوان محل زندگی خود انتخاب کرد، به ارگ کریم خان معروف شد. در زمان سلطنت سلسله قاجار، از ارگ به عنوان دارالحکومه امرای فارس و از 1310 خورش

دروازه قرآن یکی از دروازه های به جای مانده از دوره های قدیم در شیراز است که امروزه به عنوان یکی از آثار تاریخی این شهر به حساب می آید. این دیدنی در شمال شیراز قرار دارد و جز دروازه ورودی شمال شهر حساب می شود. در قدیم، شیراز دارای 6 دروازه بود. هم اکنون در شیراز دروازه ای به جز دروازه قرآن وجود ندارد

مسجد وکیل یا مسجد سلطانی مسجدی تاریخی مربوط به دوره زندیان در شیراز است که به دستور کریم خان زند ساخته شد. این مسجد در غرب بازار وکیل و در انتهای راسته شمشیرگرها واقع شده است. طرح این مسجد دو ایوانی بوده و دارای دو شبستان جنوبی و شرقی است. شبستان جنوبی با ستون های سنگی یکپارچه و مارپیچ یکی از بخشهای

باغ جنت از جمله باغ های دوره قاجار است که در صحرای کشن واقع در سمت غرب شهر شیراز و اول جاده بوشهر قرار گرفت. در این باغ سابقا عمارتی مرغوب از بناهای مشیرالملک صوفی وجود داشت که از بین رفته است. فضای بسیار وسیع و سبزی از درختان سرو و کاج وجود دارد و سروهای بلند و زیبا در فواصلی مشخص قرار گرفته اند. م

موزه پارس یا عمارت کلاه فرنگی موزه ای است واقع در باغ نظر شیراز که در آن اشیایی از دوران پیش و پس از اسلام نگهداری می گردد. این موزه در سال 1315 خورشیدی ایجاد شده و آرامگاه کریم خان زند هم در این موزه قرار گرفته است. موزه پارس در شیراز، خیابان زند، باغ نظر، نزدیک ارگ کریم خان واقع شده و در تاریخ 15

آرامگاه بابا کوهی یکی از دیدنی هایی بوده که در دامنه کوهی از رشته کوههای شمالی شیراز جای گرفته است. این اثر به دوره آل بویه متعلق بوده و کوهی هم که آرامگاه در آن دیده می شود، به کوه بابا کوهی مشهور شده است. در این کوه دو غار دیده شده که در قدیم، یکی از آنها محل زندگی یکی از عارفان بوده و درون دیگری

خانه سعادت شیراز یادگاری از دوران قاجار بوده و در محله سنگ سیاه واقع شده است. این خانه دارای حیاط مرکزی و اتاق های سه دری و پنج دری بوده که در آنها تزئینات کاشی کاری، آجرکاری، گره چینی، سنگ های حجاری شده و سقف های چوبی وجود دارد. همچنین، این خانه دارای ستون هایی گچبری شده هست. این خانه در سال 1384 ت

گهواره دید شهر شیراز که به گنبد عضد (گهواره زید) نیز مشهور است، در دوره دیلمیان ساخته شد. این بنای تاریخی در سمت چپ تنگ الله اکبر واقع شده است. توسط سازمان بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در کنار این بنای تاریخی، قبور شهدای گمنام بنا گردیده است. گهواره دید در بالای کوه و مشرف به شهر شیراز بوده و با

آب انبار وکیل آب انباری مربوط به دوره زندیه در شیراز است. این بنا در ضلع غربی مسجد وکیل شیراز واقع شده و هم زمان با مسجد در حدود سال 1180 ه‍.ق توسط کریم خان زند ساخته شد. بنای آب انبار دارای راه پله، مخزنی مربع مستطیل، بادگیر و پوشش طاقی است. در سال 1395 هم موزه آب شیراز در این بنا افتتاح گشت. اگر ت

مسجد جامع عتیق کهن ترین مسجد شیراز بوده و مسجد جمعه یا آدینه نیز نامیده می شود. بنای اولیه این مسجد در سال 281 هجری قمری و در زمان عمرو لیث صفاری ساخته شد. بعدها شاه اسحق اینجو در سال 752 هجری قمری ساختمانی را در میان مسجد بنا کرد که آن را خدایخانه یا دارالمصحف می نامند و مکان نگهداری قرآن مجید و مک

باغ تخت متعلق به خاندان بزرگ قراچه بوده و یکی از آثار تاریخی شهر شیراز هست. این باغ در ارتفاعات شمالی شهر، در دامنه کوه بابا کوهی و در یکی از پادگان های نظامی شیراز قرار گرفته است. باغ تخت به وسیله «اتابک قراچه» که جد طایفه قراچه از ایل قشقایی کنونی هست، در سال 480 هجری احداث گردید و به «تخت قراچه»