حمام سرتیپ، مربوط به دوره قاجاره و در کرمانشاه، چهارراه اجاق، خیابان مدرس، مقابل پارکینگ شهردار واقع شده و این اثر در تاریخ 20 آذر 1379 با شمارهٔ ثبت 2909 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.
این بنا در بازار خرازهای شهر رشت واقع گردیده و بنای اولیه آن، از آثار دوره قاجاریه و از مساجد بزرگ شهر است.
این کاروانسرا یکی از کاروانسراهای معتبر شهرِ که در دوره قاجار در موقعیت فعلی، بنا شده. این کاروانسرا توسط شخصی به نام حاج علی قلی بنا، ساخته شده و مالک فعلی آن از وراث حاج سیداسماعیل مهدیونِ. کاروانسرای حاج علیقلی به صورت دو ایوانه با رواق هایی درچهار جهت اصلی بنا شده و دارای قسمت های مختلفیه. تزئین
این بنا در محله پیرسرای رشت واقع گردیده و بنای نسبتا قدیمی است. ازاره مسجد کاشیکاری است . در کنار محراب، در بزرگی است که واردش می شوی، قبر ملا رجبعلی پیرسر قرار دارد .
از رستورانای خوب شهر ایذه که تو خیابون حافظ جنوبی قرار گرفته.
این آتشدان سنگی به دوره هخامنشیان و ساسانیان مربوط است و در سمیرم به دست آمده. دو سر ستون سنگی آن به دوره ساسانی تعلق دارد و نقش خسرو پرویز بر روی آنها حک شده است: یکی از آنها سالم است و در موزه ایران باستان و دیگری که کمی شکستگی دارد، در کاخ چهل ستون اصفهان نگهداری می شود. این دو سر ستون در حدود سا
تپه قبرستان گرمابه در شهرستان هرسین، روستای میر مینک واقع شده و این اثر در تاریخ 10 دی 1381 با شمارهٔ ثبت 6994 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است .
از قلعه تنها دیوار قلعه و یک برج دیده بانی باقی مانده. در این محل آثار دو مقبره هرمی شکل که از سنگ و ساروج ساخته شده اند و از نوع مقابر اسلامی می باشند دیده می شود. آثاری از حصار و باروی قلعه در دور محوطه اصلی و اطراف دژ فوقانی نیز باقی است، چندین چاه به منظور تأمین آب موردنیاز در صخره حفر شده
این قلعه که احتمالاً از قلعه های جنبش اسماعیلیان است، در کنار روستای ((سلیمان)) و در حدود 15 کیلومتری جنوب غربی شهرستان گچساران قرار دارد.
قنات غسان از دهات زرتشتی نشین اطراف کرمان بوده است. این روستا که در چندکیلومتری ماهان در جنوب کرمان واقع است، قدمتی از عهد بنی امیه دارد.غسان حاکم کرمان در زمان عمربن عبدالعزیز آخرین خلیفه اموی بوده وقنات هم جایی است که آب خارج شده و کاربری کشاورزی وآبیاری دارد. اصلیت این مردمان آذربایجانی بوده ودر
یکی از با ارزشترین و جالبترین آثار تاریخی بخش هوراند شهرستان اهر، قلععه پشتو یا «پشتاب» است که بر بلندترین کوه بین روستاهای پشتاب و «کوجان» قرار گرفته است.روستای پشتاب در 12 کیلومتری غرب هوراند و 50 کیلومتری شده است. قلعه پشتو که در کوهستانی بسیار بلند و در ارتفاع بیش از 3000 متری بنا شده است دارا
این بنا در محله استادسرای رشت واقع گردیده و در حدود سال های 1244-1242 ه-. ق توسط میرزا محمد طاهر مستوفی بنا گردیده و در دوره بعد توسط حاج شیخ مهدی لاکانی تعمیر و مرمت شده است . مسجد فعلی، بنایی به ابعاد 30/8×70/16متر است که پوشش آن در وسط بر روی سه فیلپا قرار می گیرد . در گوشه بنا، گلدسته آجری و در
آتشکده کاریان یا آذرفرنبغ با ارتفاع تقریبی 20 متر در مسیر کاریان، از دهستان هرم و کاریان، بخش جویم، شهرستان لارستان استان فارس و در 42 کیلومتری جنوب غربی جویم در نیمه راه بندر سیراف و دارابگرد قرار دارد. نقشه اصلی این آتشکده به شکل ذوزنقه بوده که اضلاع جلویی آن در حدود 5 متر عرض و 7 متر ارتفاع دارند
تل آجری یکی از چندین محوطه و تپه باستانی اطراف تخت جمشید است. هیات باستان شناسی ایران و ایتالیا که از چند سال قبل به منظور شناسایی شهر پارسه، حفاری های باستان شناسی را در اطراف تخت جمشید آغاز کردند، از سه سال قبل حفاری در تل آجری را شروع کردند. این هیات در تازه ترین کشفیات خود موفق به شناسایی یک
در 6 کیلومتری روستای بردوک از توابع بخش صومای بردواست شهرستان ارومیه، قلعه مستحکمی از سنگ با تأمین کلیه شرایط دیده بانی بنا شده است. از این قلعه به عنوان دژی ممتاز که بر معبر ورودی و خروجی دره اشراف کامل دارد، استفاده میشد. دژ، متشکل از سه بخش حصار تدافعی، دیوار میانی و ابنیه مرکزی است.
برج حاجی آباد مربوط به دوره قاجار می باشد که در تاریخ 11 مرداد 1384 با شمارهٔ ثبت 12659 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
پل ذغال مربوط به دوره پهلوی اول است و در شهرستان چالوس، جاده کندوان، بر روی رودخانه چالوس واقع شده و این اثر در تاریخ 10 خرداد 1382 با شمارهٔ ثبت 8805 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل در 18 کیلومتری جاده کندوان و بین راه چالوس به مرزن آباد و بر روی رود چالوس احداث شده. تاریخ س
برج گرمه ای مربوط به دوره قاجار است. این اثر در تاریخ 2 مرداد 1387 با شمارهٔ ثبت 23131 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.
این بنا در کنار تکایای قدیمی شاهرود - بازار و شریعت - و چنارهای قدیمی معروف به درچنارو یا ده چناران واقع گردیده و از آثار دوره قاجاریه است که توسط حاج علی اصغربن حاج عبدالله - از مریدان آخوند ملاکاظم خراسانی شاهرودی (جد نگارنده) - در حدود سال1275 ه-. ق بنا گردیده است. بعد از ساخت مسجد، تولیت آن به آ
این امامزاده در روستای گندمان واقع شده و اهمیت خاص آن از این لحاظه که قدیمی ترین نوع پلان چهارگوش رو داره . بنای این امامزاده به دوره اقتدار اتابکان در چهار محال و بختیاری برمی گرده. این بنا که با خشت ساخته شده از بیرون به صورت یک چهارگوش گنبددار و از داخل چند ضلعیه. گنبد این امامزاده به شکل یک پوشه
خانه لشگرنویس مربوط به دوره پهلوی اوله و در تاریخ 19 مرداد 1384 با شمارهٔ ثبت 12781 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.
این بنا در شهرستان بافق در استان یزد ، متصل به مدرسه ای واقع گردیده و ظاهرا از آثار دوره صفوی است . در پیشانی ایوان و شبستان آن، کاشی هایی از دوره قاجار باقی مانده و در محراب شبستانی آن، وقف نامه ای سنگی مورخ 1190 ه- . ق نصب کرده اند . سنگ وقف دیگری مورخ 1210 ه-. ق در محراب زیر بادگیر و متصل به شبست
حمام میرزا سلیم، مربوط به دوره قاجاره و در کرمانشاه، خیابان مدرس، خیابان امام جمعه واقع شده و این اثر در تاریخ 17 مرداد 1383 با شمارهٔ ثبت 11060 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.
حانه مسکونی آقای دولو مربوط به دوره پهلوی اوله که در تاریخ 2 بهمن 1382 با شمارهٔ ثبت 10866 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
خانه رهاوی مربوط به اواخر دوره قاجار - دوره پهلوی هست و در تاریخ 1 مهر 1382 با شمارهٔ ثبت 10417 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
کلیسای نسطوریان به گمان باستان شناسان یگانه کلیسای باقی مانده از دوران ساسانی است که می توان آنرا نماد بارز تعلق خلیج فارس به ایران و ایرانی دانست. بقایای بجای مانده از این کلیسا که ضمن کاوشهای پروفسور گیرشمن فرانسوی در سال 1337 مورد بررسی قرار گرفت نشان می دهد که جزیره خارک در عصر ساسانیان میزبان ج
قلعه مذکور متعلق به تمدن اوراتویی سده 800 ق . م هستش، که در 7 کیلومتری غرب شهر قره ضیاءالدین قرار گرفته.
پل رضاشاهی مربوط به دوره پهلوی اول است که در تاریخ 26 اسفند 1386 با شمارهٔ ثبت 21990 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این پل که امروزه به صورت ویرانه ای درآمده ، در شمال شرق شیراز و 2 کیلومتری شمال روستای سیوند – از توابع مرودشت – بر روی رودخانه پلوار ، در مسیر کاروان رو قدیم شیراز به کرمان واقع گردیده است. با توجه به ویرانی این پل ، از جزئیات معماری و نیز تاریخ ساخت آن اطلاع دقیقی در دست نیست؛ اما با توجه به اینکه