خانه تاریخی جلالی با 850 متر مساحت در داخل بافت سنتی محله تودشکچویه شهر تودشک قرارداره. تاریخ ساخت این بنا مربوط به دوره پهلوی اوله .ساختمان از چهار طرف به گذر منتهی می شه، 14 اتاق داره، ساختار ان درونگراست، اتاق های دو دری وپنج دری داره . هشتی دالان و دهلیز داره. درب های اتاقها و درب ورودی چوبی قد
خانه تاریخی علیزاده یکی از آثار فرهنگی تاریخی در خیابان آفریقای تهرانه که توسط مهندس علیزاده از بهترین معماران تهران در دوره پهلوی دوم به پیچیده ترین شکل ممکن، اون هم روی تپه های خیابان الهیه، در 5 طبقه ساخته شده.
بنای معروف به «شاه نشین»، یکی از آثار برجسته معماری اواخر دوره قاجاره، که در روستای خُراشا، در جلگه سنخواست از توابع شهرستان جاجرم قرار گرفته. این بنا در تاریخ 28 اسفند سال 85 با شماره ثبت 18740 به عنوان یکی از آثار ملی ایران، به ثبت رسید. براساس کتیبه های موجود در بنای شاه نشین، ساخت این بنا در 131
خانه قاجاری سنایی که دارای معماری ویژه کویری است در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید. این بنا در محله چرخاب اردکان قرار دارد و از اولین محله های این شهرستان محسوب می شود. محله چرخاب دارای بافت متراکم و معابر باریک با ارتفاع زیاد است که به منظور هدایت مسیر باد و سایه اندازی شکل گرفته است. وجه تسمیه ای
یه خونه قدیمی در محله قاضی، که قدمتش به دوران ال بویه برمی گرده. بسیاری از علما و شعرای شهر آران در این محله بودن. متاسفانه این خونه در حال تخریبه.
منزل معتمد الایاله مربوط به دوره قاجاره و در شهرستان آشتیان، بافت قدیم شهر آشتیان واقع شده و این اثر در تاریخ 26 اسفند 1386 با شمارهٔ ثبت 22097 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده و یکی از خونه های تاریخی زیباییه که بازدید ازش خیلی لذت بخشه.
«خانه مستوفی» که در شهر بشرویه قرار داره، متعلق به اوایل دوره قاجاریه و دارای ایوان های مجلل و ستون داره. سر در اتاق ها و راهرو ها رو در حیاط، نوعی رسمی بندی که بهش قاشقی می گن، تزیین کرده. چیزی که این خانه ها رو از سایر خانه ها متمایز کرده، سه بادگیر مرتفع و متوالیه، روی دهانه هر کدوم از چشمه های ب
شهر تودِشک یکی از شهرهای استان اصفهان واقع در مرکز جغرافیایی ایران است. شهر تودشک در شرق بخش کوهپایه شهرستان اصفهان قرار دارد. خانه نهنگی در هسته اولیه محله تودشکچویه واقع شده است. محله تودشکچویه در دشتی معتدل وخشک در 45 کیلومتری جنوب غربی شهر تاریخی نائین ودر 95 کیلومتری شرق مرکز استان در کنار را ه
خانه تقوی مربوط به دوره قاجاره و در شهرستان اصفهان، بخش جلگه، روستای قهی واقع شده و این اثر در تاریخ 24 اسفند 1383 با شمارهٔ ثبت 11538 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.
خانه امیر خسرو افشار یکی از بناهای تاریخی شهر تهرانه که در محدوده مرکزی شهر واقع شده.ساختمان اصلی این بنا در اوایل دوره پهلوی (اوایل دهه 20 شمسی) در خارج از حصار ناصری ساخته شد و بانی اون«سیف افشار» بود که بعد از اون پسرش «امیر خسرو افشار» وزیر امور خارجه دولت وقت، در این خانه سکونت داشته. این بنا ا
خانه عطارها مربوط به دوره قاجار است که به نظر میرسد بنای موجود آن بخشی از بنای وسیع تری بوده است، سه باب حیاط داشته که به عصر قاجاری تعلق دارد، از آن دسته خانه ها ئی است که فقط یک حیاط اندرونی وسیع دارند. البته ممکن است بنای موجود فقط بخشی از بنای وسیع تر اصلی باشد. از ویژگی های اصلی این بنا این است
خانه یداللهی از آثار زمان قاجاره که مقرنس کاری طاقچه ها، شیشه های رنگی اتاقها، پنجره های مستطیلی و قطار بندی زیر ایوان ها واقعا چشم نوازن. چند تا تالار توی این خونه هست که با آئینه کاری و گچپری ونقاشی های گل و بوته ای خیلی زیبا مزین شدن . سنگ های کف حیاط، دست تراش هستن و میون اینهمه قشنگی یه شاه ن
این خانه اکنون توسط فردی عراقی از میراث فرهنگی به قصد تعمیر و نگهداری خریداری شده و به صورت مهمان سرایی خصوصی در آمده است . این خانه در دهه ی هشتاد شمسی مرمت شده است و یکی از نمونه خانه های ارزشمند تاریخی اصفهان است . این اثر در قدیم به صورت نیمه مخروبه بوده اما اکنون کاملا مرمت و بازسازی شده است.
خانه ی مجتهدی که نام آخرین مالک آن را بر خود دارد، یکی از خانه های قدیمی تبریز در خیابان جمهوری اسلامی است. خانه دو بخش مجزای شمالی و جنوبی دارد. بخش بیرونی آن با توجه به سبک معماری آن، احتمالا متعلق به اواسط دوره قاجارو بخش الحاقی متعلق به اواخر دوره قاجار است. بنای جبهه شمالی مجموعه را با توجه به
این منزل که در محله گرمابه و در ضلع غربی مسجد خواجه یعقوب واقع شده است با مساحتی حدود 1000 متر با معماری سنتی وقدیمی با خشت وگل وآجر بنا گردیده است تا چند سال پیش این منزل مورد استفاده قرار میگرفت اما سازمان میراث فرهنگی با آگاهی بر قدمت و تاریخی بودن آن این منزل را خریداری و تعمیرات اساسی و بازسازی
خانه میرزاابوالقاسم خان قهی که به خانه رزمجو هم معروفه،، مربوط به اواخر دوره قاجاره و در شهرستان اصفهان، بخش کوهپایه، روستای قهی واقع شده و این اثر در تاریخ 23 شهریور 1382 با شمارهٔ ثبت 10231 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. در ضلع غربی این خانه از سردر و هشتی که گذر کردیم ، به حیاط بیرو
خانه کاشانی که قدمت بنای اولیه به اواسط عصر قاجار مربوط میشود، دارای دو بخش اندرونی و بیرونی جدا از هم می باشد. فضا ها به صورت چهار طرف ساخت پیرامون حیاط ها بنا گردیده اند. ویژگی بارز معماری این خانه ایوان تابستانی و تاج نما سازی شده آن است. فضا های موجود خانه عبارتند از سرداب، شاه نشین، مهتابی و ای
نای تاریخی خانه علوی از نظر معماری بسیار حائز اهمیت بوده ازاجزاء مختلفی از جمله سردر بسیار زیبا و بلند که بربالای آن سه برج مدورکوچک قرارداشته و جنبه تزئینی دارد ساخته شده است. درقسمت پائین سردر, پیشطاق بسیار زیبا که با رسمی بندی شمشه ای با گچ ساخته شده دیده می شود بعد از عبور از ورودی و پیشطاق به ه
این بنا از جمله خانه های کهن اردکان با قدمتی بیش از صد سال است که متعلق به مرحوم آیت ا... سید روح ا... خاتمی امام جمعه فقید یزد بوده است . این خانه دارای حیات مرکزی، تالار اتاق های سه دری، ایوان و یک بادگیر مرتفع است . این منزل دارای یک پایاب است که در گذشته آب قنات چرخاب از آن گذر میکرده است . این
«خانه رزاقیان» یکی از نمونه خانه های سنتی یزد در دوره پهلویه که علاوه بر حیاط مرکزی، اتاق های تابستانی و زمستانی، تالار و زیرزمین، دارای عناصری مثل بادگیر، هشتی، کلاه فرنگی و تزئینات گچ بری و سیمگل هست. ابن بنا به شماره 12353 مورخ 11/5/84 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده که در سالهای گذشته مرمتها
خانه وثقی مربوط به دوره قاجار است که در بازار بزرگ، محله طمقاچیها واقع شده و این اثر در تاریخ 7 مهر 1381 با شمارهٔ ثبت 6534 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. فضا های مهم معماری این خانه عبارتند از سرداب، شاه نشین، مهتابی، هشتی ورودی، حوض خانه و بادگیر. از تزئینات این بنا می توان از رس
خانه افضلی که مربوط به اواخر دوره قاجار - دوره پهلوی اول است، مطابق با معماری خانه های قدیمی یزد دارای حیات مرکزی و اتاقهایی در اطراف میباشد . ویژگی این منزل ایوان بلند و مسقف آن است که در ضلع شمالی بنا قرار دارد . این ایوان فاقد هرگونه سقف یا پوشش بوده و با چند ردیف پله به حیات راه میابد . در ضلع ج
این بنا از نظر موقعیت طبیعی در دشت یزد – اردکان و در اقلیمی گرم وخشک و در منطقه ای بدون خطر زلزله خیزی قرار گرفته است. باتوجه به سبک معماری ونحوه ساخت بنا ودر مقایسه باسایر بناهای هم دوره ،این بنا متعلق به دوره قاجار می باشد ساکنین قدمت بنا را 250 سال می دانند ارتفاع بنا در حدود 4 متر وارتفاع تالار
بنای تاریخی خانه فاطمی در محله نوآباد و جنب بازار تاریخی شهر نائین واقع گردیده است. این بنا به عنوان یکی از مهمترین مساکن سنتی شهرستان نائین محسوب گشته و در حال حاضر در مالکیت نمایندگی میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان نائین در حال مرمت می باشد. این بنای تاریخی متعلق به خاندان فاطمی ها در نائین بوده و
میرزا رضای کرمانی، عقدایی بوده که منزلشان در عقدا هنوز هم باقیست، اما از آنجا که کسی به آن رسیدگی نکرده اکنون به جایی برای نگهداری مرغ و خروس تبدیل شده. بعد از ورود به دروازه کالمقار در بن بستی به نام بی رو واقع شده. نام بی رو نیز از همین بن بست گرفته شده. یه حیاط مستطیل شکل و یه باغچه ای داره. در ض
عمارتی در شهر اردکان وجود دارد به نام خانه تقدیری که متعلق به یکی از تجار دوران قاجار در این شهر بوده که نام وی تقدیری نیز بوده است. این خانه به سبک خانه های یزدی به صورت چهار وجهی ساخته شده و در دو بخش اعیان نشین و نوکرنشین نیز ساخته شده است. اتاق های این خانه پنج در یا سه در هستند که درها با شیشه
خانه میر آفتاب متعلق به اواخر عصر قاجار می باشد. از فضا های مهم معماری خانه میر آفتاب می توان از دو سرداب، شاه نشین، هفت دری، هشتی ورودی، ایوان تابستانی، ایوان زمستانی و یک باد گیر نام برد. ویژگی بارز این بنا سبک و سیاق غیر بومی آن و همین طور ایوان وسیع تابستانی و ستون های میانی آن است که در کاش
خانه یدالهی در محله پشت عمارت واقع است و قدمت این خانه به اوایل عصر قاجار باز میگردد. خانه یدالهی بخش های اندرونی و بیرونی مجزا از هم ندارد بلکه فقط یک حیاط مرکزی بدون گودال باغچه است که اندرونی محسوب می گردد. معماری خانه به گونه ای است که اطاق ها به صورت دو طرف ساخت اطراف این حیاط در در سه طبقه قرا
خانه محسنی آراسته مربوط به دوره قاجار است که در تاریخ 3 خرداد 1386 با شمارهٔ ثبت 19162 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. خانه آراسته که قدمت آن به اواسط عصر قاجار می رسد در محله پنجه شاه قرار دارد. از جمله خانه های قدیمی کاشان است که در بنای آن تنها از یک حیاط وسیع و اصلی استفاده شده است
عمارت شریفیان که قدمت آن به سال 1230 هـ.ق برمی گردد ترکیبی از سه مجموعه فضایی است که دو مجموعه مهم تر و اصلی آن دو طبقه و در جبهه های شمالی و جنوبی حیاط قرار دارند.در میان مجموعه واقع در جبهه جنوبی، تالاری با شاه نشینی بزرگ واقع شده که از سمت جنوب متصل و مشرف به یک حوضخانه با شکل هشت و نیم هشت است