کلیسای سرکیس مقدس تبریز در خیابان شریعتی جنوبی، در محله لیل اوا و در کوچه بارون آواک قرار دارد. این کلیسا به یاد کلیسای سرکیس آذرشهر ساخته شده است. سرکیس مقدس نام کلیسایی است که در سال 1821 میلادی و به وسیله شخصی به نام پطروسیان ساخته شد. بنا در سال 1845 تجدید یافته و سبک معماری آن ارمنی است. این کل

مسجدی قدیمی در محله بیلانکوه

باغ معروف، یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقیه، که در دهستان آجی چای، بخش مرکزیِ شهرستان تبریز واقع شده .

این مسجد از مساجد استان آذربایجان شرقیه که در شهر تبریز قرار داره.

نقش حیاتی موزه ها در جوامع بشری نقشی بدیع، ماندگار و مروج ناب ترین پدیده های فرهنگی است. موزه ها از معدود مراکز حافظ یادگاران نسل گذشته هستند و هر یک از اشیای موجود در موزه ها در عین بی زبانی به هزار زبان سخن می گویند، زیرا اسناد معتبری از هنر، فرهنگ و تاریخ ملتها را ارائه می دهند. دراین میان سنگ نگ

کافه رستوران قندریز واقع در جاده ی ائل گلی، با فضایی دوستانه و صمیمی همراه با سرو غذاهای ایتالیایی.

آرامستان بقائیه، نام گورستانی نسبتأ بزرگ، در بخش جنوبی محله ی مارالان تبریزه که عموم مردم اون رو با عنوان گورستان مارالان می شناسن. در این گورستان که قدمتی چند ده ساله داره، روزانه چندین نفر دفن می شن. در نگاه کلی و گشت و گذار در میان قبور کهنه و فرسوده آنچه بیش از هر چیزی توجه شما رو به خود جلب می

خیابان تربیت یکی از گذرگاه های دیدنی شهر تبریز بوده که برای گردش و خرید گزینه ای عالی به شمار می رود. این گذرگاه که قدمتش به ابتدای سده چهاردهم می رسد، دارای بخش هایی بوده که همگی از الگویی ساده اما هدفمند پیروی می کنند و به همه قسمت های شهر دسترسی آسانی دارد. شما می توانید از طریق اتوبوس، تاکسی یا

پل قاری (قاری کؤرپوسی) یا پل چراغ یکی از پل های تاریخی و مشهور شهر تبریزه. این پل در خیابان ثقةالاسلام و بر روی رودخانه میدان چایی واقع شده . این پل سرستون های کله قوچی خود و چراغ های قدیمی اش در اواخر قاجاریه ساخته شده و ارتباط بین بازار بزرگ و بخش شمالی شهر شامل ششگلان و شتربان رو برقرار می کنه و

خانه بهنام یا بهنام گنجه ای یا قدکی یکی از ساختمانهای تاریخی شهر تبریز است که در اواخر دوران زندیان و اوایل دوران قاجار، به عنوان یک خانه مسکونی ساخته شده. در زمان پادشاهی ناصرالدین شاه قاجار، این خانه نوسازی و با نقاشیهایی تزیین شد.خانه قدکی متعلق به اواسط دوره قاجاریه بوده که شامل اندرونی و بیرونی

پل لیقوان مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان تبریز، بخش مرکزی، روستای لیقوان واقع شده و این اثر در تاریخ 17 اسفند 1381 با شمارهٔ ثبت 7535 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. پل حاجی سالار لیقوان یکی از بزرگترین ومعروفترین پل های آذربایجان شرقی می باشد که درسال 1209 هجری شمسی احداث گرد

پل سنگی یکی از کوی های تاریخی و کهن محله باغمیشه شهر تبریزه که در ناحیه شمال شرقی این شهر واقع شده . این محله از سمت شمال با سیلاب، از سمت جنوب با محله خیابان، از سمت شرق با بیلانکوه و از سمت غرب با ششگلان همسایه ست. هم اکنون پل سنگی از طریق خیابان علامه طباطبایی از سمت شرق به چهارراه آبرسان و از سم

هر بخش از بازار سنتی تبریز با توجه به کسب و کاری که در آن جریان دارد، به شکل خاصی ساخته شده و باعث شده تا «راسته بازار»، «سرا»، «تیمچه»، «دالان» و «گذر» به وجود بیایند تا هم کسبه و هم مردم به راحتی و با اطمینان به فعالیت و کسب و کار و خرید و فروش اقدام نمایند. یکی از ویژگی های بازارهای تاریخی، از جم

پل ونیار، یکی از پل های تاریخی شهر تبریزه. این پل، در 500 متری ضلع غربی روستای ونیار قرار گرفته و قدمت آن به دوران صفوی می رسه.

این مسجد درجانب شرقی بازار مسجد جامع، درنزدیکی مدرسه طالبیه واقع شده و به مسجد سبز نیز شهرت داشته است. نادرمیرزا، نویسنه دوره قاجار، درخصوص این مسجد می نویسد : "این مسجد به مسجد سبز اشتهار دارد؛ ازیرا که ستون های آن مسجد به لون سبز زینت داده اند. این مسجد را بازرگانی دیندار حاجی علی نام به تاریخ یکه

خانه ی مجتهدی که نام آخرین مالک آن را بر خود دارد، یکی از خانه های قدیمی تبریز در خیابان جمهوری اسلامی است. خانه دو بخش مجزای شمالی و جنوبی دارد. بخش بیرونی آن با توجه به سبک معماری آن، احتمالا متعلق به اواسط دوره قاجارو بخش الحاقی متعلق به اواخر دوره قاجار است. بنای جبهه شمالی مجموعه را با توجه به

این بنا در جاده تبریز - اهر از نوع کاروانسراهای کوهستانی، بدون حیاط مرکزی است. پلان آن مستطیل شکل بوده و در گوشه های بنا با برجک هایی تقویت شده. هشتی ورودی از طرف غرب به داخل سالن با پنج گنبد عرقچین باز می شود و سالن های طرفین کالدور میانه از هر طرف پنج سالن (در مجموع 10سالن) از کالدور مرکزی منشعب ش

این بنا در محله مهادمهین، نزدیک خیابان فردوسی واقع است. این مسجد، چهار ستون سنگی و نه گنبد ضربی دارد. گنبد وسطی، بزرگتر و بلند تر از دیگر گنبدهاست. کف مسجد به شکل مربعی به ابعاد 15×15 متر است. در کنار هر دیوار، سه خواجه نشین با طاقی به عرض نزدیک یک متر و نیم تعبیه شده است. این مسجد،َ در گذشته " مسجد

این بنا درجانب غربی مسجد جامع تبریز واقع گردیده و منسوب به حاج میرزا باقر مجتهد(متوفی 1285ه-.ق) است . مسجد، متشکل از شبستان ستوندار بسیار بزرگی است که پوشش چشمه طاق آن ، مرکب از 80 گنبد ضربی آجری، بر روی 63ستون سنگی قرار گرفته است . سطح مسجد، نزدیک یک متر ازکف بازار پایین تر است و دراضلاع شمال و غرب

این مسجد درجانب غربی صحن بقعه سیدحمزه و کنار خیابان ثقة الاسلام واقع است . بنای مستطیل شکل به ابعاد 8×20 متراست که توسط یک گنبد بزرگ به قطر هشت متر ودو طاق و دو گنبد کوچکتر درشمال و جنوب مسقف می شود . دراطراف این گنبدخانه، چند رواق و اتاق قرار گرفته است و دو درگاه، آن را به خیابان ثقة الاسلام و صحن

این بنا به دلیل قرار گرفتن در محله بیلانکوه یکی از محلات قدیمی شهر تبریز به این نام مشهور می باشد و قدمت این پل دوره قاجاریه است. آثار پایه های پل قدیمی که قبل از این پل بوده مربوط به دوره صفویه می باشد در چند متری این پل بدست آمده است. این پل به طول 26 و عرض 70/5 متر و شامل سر دهنه با طاقهای جناغی

پل قدیمی سردرود مربوط به سده های متأخر دوران های تاریخی پس از اسلام - دوره قاجار است و در شهرستان تبریز، بخش مرکزی، شهر سردرود، بین خیابان امام و محله سنگستان واقع شده و در تاریخ 6 اسفند 1385 با شمارهٔ ثبت 17492 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. شهر سردرود از نقطه نظر موقعیت جغرافیائی

این بنا درجنوب صحن مدرسه طالبیه و جانب غربی مسجد جامع واقع گردیده و به مسجد شیخیه نیز معروف است و سطح آن تقریبا یک متر ازسطح مسجد جامع بلندتر است. این مسجد، دو در و پنج پنجره دارد که همگی جدید هستند . شبستان بزرگ این مسجد حدود 60 متر طول و26 متر عرض دارد . پوشش آن متشکل از 54 گنبد آجری بر روی چهل س