اینجا خوراک دانش آموزان، دانشجویان و معلم هاست . می شه گفت یه گنجینه است از وسایل و امکانات علوم فیزیک؛ شیمی؛ زیست شناسی؛ زمین شناسی؛ فنی حرفه ای و کاردانش و اکوسیستم ها. به جز این که شما رو با پدیده های طبیعی آشنا می کنه می تونین با تحول این علوم در سالیان گذشته هم آشنا بشین. آزمایش هایی از شیمید

مناره برسیان در روستای برسیان بر ساحل شمالی زاینده رود و در شرق اصفهان قرار گرفته، یکی از قدیمی ترین مناره های ایران است که در میان مناره های اصفهان که دارای تاریخ هستند سومین مناره قدیمی به حساب می آید. تاریخ ساخت مناره سال 491 ه.ق می باشد یعنی چیزی نزدیک به هزار سال پیش این مناره ساخته شده است. بس

در این موزه که هدفش نگهداری و حفاظت از آثار تاریخی، فرهنگی و هنری و همینطور آشنایی با شیوه زندگی گذشتگان بوده، انواع نسخ خطی، نگارگری و ظروف کاربردی و تزئینی متعلق به دوران اسلامی به خصوص صفویه به نمایش گذاشته شده و نمایشگاههای مختلفی هم به مناسبتای مختلف توش برگزار میشه. این موزه از لحاظ قدمت بعد

اگه دوس دارین خانه ای رو ببینین که پر از نقاشی روی گچ و آ ینه و کارای چوبی و حجاری و تزئینات هنری باشه و از نظر زیبایی جزو بناهای شاخص اصفهان به شمار بیاد یه سری به خانه اعلم بزنین. ‏این خانه بعد از سالها رهاشدن به حال خودش و تخریب بخش هایی از اون به تازگی مرمت و بازسازی شده تا همه بتونن تزئینات و

تاریخ ساخت این بنا، در حدود سال 1325 م/ 725 ه.ق تخمین زده شده، که همزمان با ساخته شدن بنای مسجد کاجه. گنبد این مسجد گرد نیست بلکه تیزه دار و تند طراحی شده و با گنبد های مسجد جامع های زواره و اردستان شباهت هایی داره. متاسفانه کاشیکاری نمای بیرونی مسجد که اون هم به همین سبک بوده یا خراب شده یا مورد دس

از آثار دوران صفوی که در زمان قاجار تو اون تغییرات کوچیکی داده شده می شه به «خانه داوید» اشاره کرد. مشبک های هندسی آجری ورودی به هر رهگذری می گه که این یه خونه معمولی نیست. سالن مرکزی به صورت طاق و چشمه، مقرنس های چند پایه، تزئینات نقاشی، هشتی جالب توجه و اتاق های دو طبقه ازجاذبه های این خونه هستن.

پایه این مناره سلجوقی که یه شاهکار مهندسیه5/5 متر ارتفاع داره و هشت ضلعی منتظمه و مناره از اینجا به بالا دایره ای شکل می شه و قطرش هم به تدریج به سمت بالا کم می شه. روی بدنه مناره سه ردیف کتیبه با کاشی فیروزه ای دیده می شه که کتیبه پایینی یکی از زیباترین و سالم ترین کتیبه های کاشی کاری سلجوقیان به

ابوعلی حسن پسر علی پسر اسحاق طوسی شناخته شده به خواجه نظام الملک طوسی کشته شده در بروجرد و دفن شده در اصفهان، وزیر نیرومند دو تن از شاهان دوره سلجوقیان در ایران بود. وی نیرومندترین وزیر در دودمان سلجوقی بود و سلجوقیان نیز در زمان وی به اوج نیرومندی رسیدند. او بیست و نه سال به سیاست درونی و بیرونی سل

از بین کاخ های صفویه عمارتی به اسم تالار اشرف باقیمانده . جایی که الان کاخ اشرف هست قبلا اسمش دولت خانه بوده و کاخ هشت بهشت، کاخ پشت مطبخ، رکیب خانه و تالار تیموری هم اونجا هستن. شاه عباس دوم دستور ساخت تالار اشرف رو داد و هنوزم که هنوزه این بنای زرنگار از لحاظ تزئینات و نقاشی و مقرنس و گچبری و طاق

میدان عتیق یا میدان امام علی نام میدانی واقع در مرکز شهر اصفهان است که از احیای سبزه میدان یا میدان کهنه با مسجد جامع ایجاد می گردد که متشکل از چهار فضای اصلی شامل مجموعه میدان اصلی، جلوخان مسجد جامع، مجموعه زیرگذرها و پارکینگ و قطعات بلافصل پیرامون میدان می باشد که فاز اول آن یعنی زیرگذرها به بهره

این عمارت که الان شده ساختمان اصلی دانشگاه هنر اصفهان زمانی محل تجمع و عبادت صوفیان در روزهای جمعه بوده .گنبد خانه ای که وسط حیاط این عمارته خیلی زیباست. معلوم نیست که توحیدخانه در زمان شاه اسماعیل اول صفوی ساخته شده یا زمان شاه طهماسب دوم صفوی، اما به هر حال در روزگار صفوی عمارت توحیدخانه یک مکان

یکی از مجموعه خیابان های تاریخی شهر اصفهانه که بهش چهار باغ می گن. چهارباغ خواجو به موازات چهارباغ عباسی و حد فاصل پل خواجو و چهارراه نقاشی واقع شده . قدمت این خیابان به عهد صفویه می رسه.

یکی از بناهای با شکوه و نفیس شهر اصفهان مسجد سیده. این اثر ارزنده و مشهور از جهت مطالعه معماری و هنر کاشیکاری مخصوصأ گره کشی، خط بنائی وکاشی 7 رنگ از بهترین آثار قرن 13 ‏هجری (محمد شاه قاجار) به شمار میاد و توسط محمدباقر شفتی ساخته شده . سردر شمالی مسجد که ورودی اصلی به حساب میاد دری بزرگ با دو سکو

آخرای دوران زندیه یه تاجر معتبری به اسم حاج رسولیها یه خونه قشنگی توی خیابان چهار باغ پایین ساخته که هنوزم از دیدنی های اصفهانه. چهار طرف این خونه 4 تا تالار دیدنی با کلی گچبری و طلا کاری و نقاشی هست که واقعا دیدنیه. اندرونی این خونه مثل یه سوییت جدا از بقیه ساختمانه و از اون جالبتر شیشه های رنگی و

کلیسای جرجیس مقدس یا همون گئورگ زمان حکومت شاه عباس در سال 1611 میلادی ساخته شده. برای ساخت این کلیسا کلی سنگ از یک کلیسای قدیمی در ارمنستان به اصفهان آورده شده. آثار هنری این کلیسا در اسفند سال 1380 بر اثر آتش سوزی محل روشن کردن شمع از بین رفت اما به ساختمان کلیسا آسیبی نرسید.

خانه هشت بهشت یا گلشن زواره متعلق به دوره قاجاره. در مرکز این ساختمان، یک هشت ضلعی مرتفع قرار داشته و در وسط آن حوض نسبتا بزرگ و زیبایی ساخته شده. این خانه در حال حاضر به عنوان فاطمیه زواره، پذیرای عزاداران اهل بیت عصمت وطهارت(ع) می باشد.

در گوشه جنوب شرقی مسجد امام (مسجد شاه) مدرسه ایست که بنای اونو به اواخر دوره شاه عباس اول یا اوائل دوره شاه صفی نسبت می دن، اما با توجه به کتیبه هائی که به دست اومده تزئینات کاشیکاری وکتیبه های مدرسه مربوط به زمان شاه عباس دومه. کتیبه داخل محراب به خط ثلث سفید بر زمینه کاشی لاجوردی رنگ روایت هایی

این کلیسا که در محلهٔ چهارسوق واقع است در1621م بنا شده. پلان کلیسا با ابعاد 15 x 5/21 به سبـک بازیـلـیک چهـارستون در جهت شرقی ـ غربی قرار گرفته. ستون ها با قوس هایی به یکدیگر و به دیوارهای جانبی متصل اند. گنبد کلیسا با نورگیرهای متعدد و نیز سقف بنا برروی این قوس ها تکیه دارند. محراب کلیسا در قسمت شر

این مدرسه که در گوشه جنوب غربی مسجد امام (مسجد شاه) واقع شده ‏ با یه در ورودی به خارج از مدرسه و مسجد راه داره. این مدرسه قرینه مدرسه (ناصری) و برخلاف اون حجره ای برای طلاب نداره. ‏ در یکی از دو ورودی هایی که مدرسه رو به صحن مسجد وصل می کنه دو لوح سنگی از زمان فتحعلیشاه ‏و ناصر الدین شاه‏ قاجار وجو

خانه محمدباقر نیلفروشان مربوط به دوره قاجاره و در اصفهان، محله دردشت واقع شده. این اثر در تاریخ 29 شهریور 1353 با شمارهٔ ثبت 1001 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. فضاهای این خانه در دوسمت شمال و جنوب خانه قرار گرفته. تالار ارسی پنج دری ، ورودی ها و کفش کن های دو طرف تالار ، سفره خانه ، ا

علیقلی آقا که اسمش روی این مسجده یکی از خواجه سرایان خوب زمان شاه سلطان حسین صفوی بود که در زمان حیاتش، مسجد و بازار و سرا و چهار سوی فوق العاده ای رو به اسم خودش ساخت. این مسجد صحن نسبتأ کوچیک و قشنگی داره و شبستانش با کاشیهایی از نوع گره کاری تزئین شده و روی کتیبه هایی که روی این شبستان وجود دار

این مسجد قدیمی در زمان شاه سلیمان صفوی روی خرابه های مسجدی بنا شده که در قرن هشتم احداث شده بود. ‏ اصفهانی ها برای مسجد لنبان احترام خاصی قائلن و عقیده دارن امام حسن (ع) توی این مسجد نماز خونده. کتیبه های قشنگی توی این مسجد قرار دارن که روشون اشعاری نوشته شده و مفاد یکی از این کتیبه ها از تعمیرات

بنای تاریخی سردر قیصریه در شمال میدان امام و روبه روی مسجد امام قرار دارد. این بنا در زمان شاه عباس اول ساخته شده و معمارآن استاد علی اکبراصفهانی بوده. دلیل انتخاب این اسم این بود که سردر این بازار را مثل یکی از بناهای قیصریه یا قیساریا در آسیای صغیر (ترکیه امروز) ساختن. این سر در با آجرچینی و نقاش

در محله دردشت اصفهان مسجدی هست که طبق سنتهای معماری ایران به صورت ایوانه طراحی شده. ورودیهای مسجد آقا نور به وسیله ی کوچه های اطراف به بازار اردشت و محله ای به همین نام مربوط می شن. ‏ بانی مسجد «نور الدین محمد اصفهانی » از افراد خیرخواه بوده که ساختمون مسجد رو در زمان سلطنت شاه عباس اول شروع کرده و

توی محله دردشت اصفهان، مدرسه ایه که از آثار زمان شاه عباس دوم صفویه و بانی این مدرسه محمد شفیع اصفهانیه. ‏ مدرسه شفیعیه 4 ‏تا ایوان داره که داخلشون با قطار بندی های گچی تزئین شده. کتیبه سر در مدرسه شفیعیه به خط ثلث سفید معرق روی زمینه کاشی لاجوردیه که به اسم بانی اون محمد شفیع اصفهانی فرزند جمال الد

این مسجد معروف شیوه معماری وخطوط تزئیناتش با مسجد سید شباهت زیادی داره خیلی از کارشناسان و محققین میگن که کتیبه های این مسجد از کتیبه های مسجد سید الگوبرداری شده. ‏علت نامگذاری این مسجد به رحیم خان اینه که این بنا به وسیله محمد رحیم خان به پایان رسید، البته ‏بانی اول این مسجد، میر سیدحسن مجتهد اصفها

مدرسه امامی از مدرسه های خیلی قدیمی و معروف اصفهانه که در مجاورت مقبره بابا قاسم قرار داره. ساختمان دو طبقه این بنا چهار ایوان برای سکونت و درس طلاب علوم دینی داشت. مدرسه امامی تزئینات کاشیکاری خیلی قشنگی داره که با کاشی های معرق و 7 ‏رنگ و کتیبه هایی تزئین شده. محراب مدرسه قشنگترین بخش این بنا رو

علت نامگذاری این مسجد که در زمان شاه عباس دوم ساخته شده، این بود که بانی مسجد شخصی به اسم حاجی میرزا خان بوده که به «تاجر مصری» معروف بوده. ‏ مسجد مصری 2‏ سنگاب نفیس و قشنگ داره که یکیشون بیرون از مسجد و روبروی سر در اون قرار داره و سنگاب دوم داخل مسجد قرار داره که روی کتیبه اش به خط نستعلیق برجسته

یکی از آثار جالب دوران صفوی، مسجد خان هست که در زمان شاه سلیمان صفوی ساخته شده. علت اینکه به اسم خان نامیده میشه این است که بانی و سازنده این بنا شیخ علیخان زنگنه از صاحب منصبان آن دوران بوده. این مسجد نسبت به بقیه بناهای صفوی کاشیکاری کمتری داره اما به لحاظ تزئینات آجری از آثار مهم و جالب اون دو

این ‏بنای تاریخی باشکوه که به دلیل ویژگی های هنری و معماری ، تزئینات با شکوه، کاشیکاری و گچبری های زیبا یکی از شاهکارهای مسلم هنر معماری ایرانه، از دو گنبد بزرگ و کوچه و یه سردر کاشیکاری و سه صحن تشکیل شده . سردر اصلی بنا با کاشی های معرق تزئین شده و کتیبه سردر به خط ثلث سفید با کاشی معرق روی زمینه