این منار در محلّة دردشت قرار داره و در وسط میدونیه که اطرافش مغازه هایی ساخته شده. این منار که از آجر و آهک ساخته شده، از قسمت بالا تا پایینش از کلّة شکار پوشیده شده. این منار عجیب یادگار یکی از شکارهای شاه اسماعیل یا شاه طهماسب صفویه.

یکی دیگه از مناره های دوران سلجوقی در 8 کیلومتری شرق اصفهان، در روستای رهروان قرار داره. این یه مناره با پایه مربعی شکله که هر ضلعش 5/3 متره. جای یه کتیبه گچی در ارتفاع 5/7 متری مناره باقی مونده که سرقت نشده اما در اثر عوامل جوی به کلی از بین رفته. هر چی که دور تا دور مناره بوده خراب شده و الان خان

در محلّة سید احمدیان مسجد قدیمی معروفی وجود داره به اسم مسجد محلّه و مناره اش حدود هشتصد سال قبل توی این مسجد ساخته شده و چون کف و قسمت پائینیش رو پوششی از برنج پوشونده بود به منار ته برنجی شهرت پیدا کرد. یه سری افراد هم معتقدن که اگه زنهای عقیم به بالای این منار برن و مراسم مخصوصی رو انجام بدن، ب

این منار که به اسم منار خواجه عالم هم شهرت داره، از نظر معماری خیلی جالبه. میگن این منار رو شاگرد معمار اصفهانی، دور از چشم استادش که در هارون ولایت مشغول ساختن منار دیگه ای بوده ساخته. این شاگرد دو راه پله در منار ساخته و یکی از راهها رو از دیدها مخفی کرده، بعد از پایان کار، استاد برای نظارت این ب

دهکده گار که مردم محل اونو جار تلفظ می کنن مناره ای داره که این مناره میله ایه، مدور و منفرد از آجر ساخته شده و بر پایه ای 8 ضلعی بنا شده. منار غار تزئیناتی نداره و ملاتی که در ساختش به کار رفته مخلوطی از گچ و ماسه اس. توی قسمت بالایی 4 ضلع پایه کتیبه ای به خط ساده س که مضمونش که به زبان عربیه، ا

این منار به دستور سوگلی شاه اسماعیل ساخته شده است. بالای این مناره دو سنگ آسیای بزرگ به دیوار چسبیده که نقل می کنن بندبازها این دو سنگ رو بالا برده و در کنگره های منار نصب کردن.

در محلّة دردشت، قبرستونی به اسم شیخ مسعود وجود داشت که بقعه و آرامگاهش گورستان بوده. این قبرستون دو منار بلند داشته که از بین رفته، محل این قبرستون در نزدیکیهای طوقچی امروزیه.

«مسجد و مناره گز» از آثار دوران سلجوقی اند . تزئینات طاق های هلالی شکل و آجر و گچ داخل مسجد مثل تزئینات سلجوقی مسجد جمعه اصفهانه و مناره مسجد در گوشه شمال غربی قرار داره . این منار که یادگار دوران سلجوقیانه در قرن ششم ساخته شده .