محله پشت مشهد یکی از خانه های بزرگ و نسبتا کامل بیرون حصار شهر میباشد. بنای خانه التجائی از جمله بنا هایی است که چند حیاط جدا از هم و بخش های اندرونی و بیرونی مستقل دارند. این حیاط ها در مجمعه خانه به گونه ایی کنار هم قرار گرفته اند که به صورت سه طرف ساخت قابل مشاهده هستند. بخش وسیعی از اندرونی نیز

این پل در 5 کیلومتری غرب بخش نوبران – از توابع استان مرکزی – بر روی یکی از شاخته های رودخانه قره سو (رود ساوه) و در مسیر جاده کاروان رو نوبران به سمت همدان واقع گردیده و احتمال می رود که از آثار دور صفوی باشد. این پل که دهانه شرقی آن به طور کامل ویران شده 62 متر طول ، 50/5 متر عرض و 5 دهانه به ابعاد

این قلعه در شرق نائین و در قریه بافران واقع شده است و چاهی دارد که نام آن با افسانه ­ها درآمیخته است. این قلعه در حال تخریب و ویرانی است.

خانه شاه یلانی مربوط به دوره قاجار - دوره پهلوی اول است و در کاشان، خیابان فاضل نراقی، مرکز محله درب باغ واقع شده و این اثر در تاریخ 19 مرداد 1384 با شمارهٔ ثبت 12970 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. محلهْ قبرستان درب باغ خانه شاه یلانی که قدمت آن به اواسط عصر قاجاری مربوط می شود، از

این اثر در تاریخ 2 آبان 1351 با شمارهٔ ثبت 929 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل نزدیک مرودشت و در مسیر شیراز- اصفهان روی رودخانه کُر بنا شده و از آثار دورصفویه است که بین سال 1021 تا 1043 هـ. ق توسط " امامقلی خان" حکمران فارس ساخته شده است. انتخاب محل احداث پل با دانش زیاد صور

پل تلخاب مربوط به دوره ساسانیان است و در شهرستان پلدختر، بخش مرکزی، دهستان جلوگیر، 500 متری غرب روستای برج کبود واقع شده و این اثر در تاریخ 28 اسفند 1385 با شمارهٔ ثبت 18471 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. پل تلخاب نام خود را از رودی که از زیر آن می گذرد گرفته است. شواهد باستان شناس

پل قلعه گردن مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان تنکابن، بخش خرم آباد، دهستان بلده، روستای قلعه گردن واقع شده و این اثر در تاریخ 26 اسفند 1386 با شمارهٔ ثبت 21969 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

پل کال شور مربوط به دوره صفوی است و در 34 کیلومتری شمال گنآباد، بر روی رودکال شور واقع شده و این اثر در تاریخ 17 مرداد 1383 با شمارهٔ ثبت 11055 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

حمام گلستان که به حمام قدیمی بازار و حمام خان هم معروفه، در محله درب کاروانسرای اسدآباد قرار داره و تاریخ ساختش به دوره صفویه می رسه. درِ ورودی حمام به محوطه ای 6ضلعی باز می شه، که اضلاع آن مساوی به نظر می رسه. طاق این محوطه گنبدیه و سربینه 8ضلعی آن در قسمت جلویی راهروی ورودی قرار داره. در 6 ضلع سرب

این مسجد یک اثر سلجوقی است که در قرن هشتم هجری با تزئینات گچ بری آراسته شده، و در شهر زواره در 12 کیلومتری اردستان واقع شده است. منارهٔ این مسجد، یک کتیبهٔ کوفی به تاریخ سال 461 هجری قمری دارد که ساختمان آن را به «محمدبن ابراهیم» نامی نسبت می دهد.

این بنا در محله بازار لنگرود واقع گردیده و نوسازی شده. مسجد به غیر از در منبت زیبای مورخ 1241ه-.ق، فاقد اثر تاریخی و هنری است.

بالاخره با پیگیری افسانه های محلی که درباره شهری زیرزمینی بود، سرانجام شهر زیر زمینی سفیدشهر در سال 92 کشف و یکی از راه های ورودی آن بازگشایی شد. قدمت این شهر زیر زمینی که اثری منحصر به فرد و دست کند است به پیش از اسلام برمی گرددد و نام آن نیز در زبان محلی " کنده " است. این شعر معماری و نقشه ای پیچی

مسجد از ابنیه دوره ناصرالدین شاه قاجار است و در کتیبه موجود در بنا، یک بیت شعر حاوی تاریخ ساخت و نام بانی مسجد دیده می شود: «گذشت چون که ز هجرت هزار و سیصدوده بنای خانه نهاد به سان ابراهیم» بانی مسجد ابراهیم خان نظام الدوله، امیر توپخانه بود. با ورود به این مسجد، شاهد تزئینات زیبا و چشمگیری هستیم. ا

این باغ در بافت قدیمی شهر واقع گردیده، دارای مساحتی معادل 18000 متر مربع بوده مربوط به اواسط دوران قاجار و ساختمانی در ضلع جنوبی آن با بادگیرهای بلند به سبک معماری بادگیرهای شهر یزد که حتی ارتفاع آن از گنبد مسجد جامع شهر نیز بیشتر می باشد. این بادگیرها المان و مشخصه باغ هستند و از فاصله 2

میل نادری با حدود 900 سال قدمت در 30 کیلومتری جاده فهرج - زاهدان در استان کرمان قرار دارد. این میل یکی از دورافتاده ترین مناره های ایران است که در ناحیه ای کویری و بسیار خشک در میانه های راه بم به زاهدان و در منطقه ای به نام نرماشیر قرار گرفته است. اطراف میل نادری ریگزار بسیار خشکی است و تا کیلومتره

قلعه خورشه در 48 کیلومتری شرق جهرم واقع شده است و به دوران حجاج بن یوسف تعلق دارد. از این قلعه، هم اینک برج گچی، چندین غار، پلکان و آب انبارمخروبه به جا مانده است.

این مسجد یکی از آثار آجری و قدیمی گزه که از دوره صفویه به جا مونده و در مدخل ورودی بازار قدیمی گز (امروزه تخریب شده) و توسط شخصی به نام آقامحمود بنا شده که آرامگاه آقامحمود هم تو همین مسجد قرار داره.

این اثر در تاریخ 12 آذر 1375 با شمارهٔ ثبت 1781 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. این پل دارای یک چشمه اصلی در مرکز و چهار چشمه­ فرعی در دو طرف است. پهنای چشمه اصلی پل حدود 1 متر، طول این پل 5/48 و عرض آن 5/4 متر و بر روی رودخانه­ گازربار قرار دارد. مصالح ساخت این پل تماماً از آجر به ابعا

پل جهان آباد فامنین مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان همدان، 6 کیلومتری جنوب فامنین واقع شده و این اثر در تاریخ 9 فروردین 1378 با شمارهٔ ثبت 2287 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل 300 ساله بر روی رودخانه قره چای احداث شده است. پل دارای پنج دهنه است که 3 دهنه مرکزی دارای انداز

تل قلعه بدرآباد مربوط به دوران تاریخی بعد از اسلامه و در فارس، شهرستان نی ریز، بخش پشتکوه، روستای دهچاه واقع شده و این اثر در تاریخ 8 مرداد 1381 با شمارهٔ ثبت 6087 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.

در 55 کیلومتری جنوب شرقی تربت حیدریه و 7 کیلومتری فیض آباد، در روستایی به نام مهنه، مقبره ای قرار داره که برخی معتقدند مدفن شیخ ابوسعید ابی الخیر پیرمهنه است. ابوسعید ابوالخیر، در بین عارفان، مقام بسیار ممتاز و استثنایی داره و نام او با عرفان و شعر آمیخته ست. معماری بنا شامل اتاق خدمه، نمازخانه و م

این مسجد درجانب غربی صحن بقعه سیدحمزه و کنار خیابان ثقة الاسلام واقع است . بنای مستطیل شکل به ابعاد 8×20 متراست که توسط یک گنبد بزرگ به قطر هشت متر ودو طاق و دو گنبد کوچکتر درشمال و جنوب مسقف می شود . دراطراف این گنبدخانه، چند رواق و اتاق قرار گرفته است و دو درگاه، آن را به خیابان ثقة الاسلام و صحن

قلعه مظفرآباد مربوط به دوره قاجاره و در شهرستان قم، بخش مرکزی، روستای قمرود واقع شده. این اثر در تاریخ 16 شهریور 1383 با شماره ثبت 11097 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.

پل گزندر مربوط به دوره پهلوی است و در تویسرکان، میدان جانبازان، دره گزندر (در فاصله 7 کیلومتری میدان)، باغهای گرد وی حاشیه شهر، واقع شده و این اثر در تاریخ 18 اسفند 1387 با شمارهٔ ثبت 25163 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این بنا در ضلع شمالی خیابان خواجه نصیر واقع است . بنای کنونی مسجد در دوره اخیر جایگزین بنای اصلی شده و فاقد جنبه های تاریخی و هنری است. ازبنای اولیه مسجد، تنها یک ستون سنگی و دوستون چوبی مقرنس کاری برجای مانده است . ستون سنگی درسال های اخیر به موزه مراغه انتقال یافته است. ستون مزبور، استوانه ای شکل

این پل بر روی رودخانه نور ، در پایین روستای ولاشد و 13 کیلومتری شرق شهرستان بلده واقع گردیده و منسوب به دوره قاجاریه است. طول پل با احتساب دو پایه آن 20 متر ؛ عرض تنها دهانه آن 70/8 ؛ ارتفاع طاق آن از محل پاکار قوس 3 متر و ارتفاع کلی پل از سطح آب معمولی رودخانه حدود 30/6 متر است. پهنای سطح گذر پل با

این بنا درضلع شرقی صحن بقعه شیخ شهاب الدین اهری، دربخش جنوبی شهر، واقع گردیده و به همراه دیگر بخش های این بقعه، در دوره صفوی- به احتمال زیاد، به روزگاه شاه عباس اول- برمزار شیخ ساخته شده. مسجد، با طرح مستطیل شکل، با پوشش طاق و تویزه، مزین به گچبری، نقاشی و مقرنس کاری است. بخش عمده ای ازنمای داخلی مس

ساخت این بنا به اوئل عصر قاجاری باز میگردد. از جمله خانه های در کاشان است که فقط یک حیاط بزرگ اصلی دارند و بخش های اندرونی و بیرونی در آنها از یکدیگر تفکیک نشده اند. فضا های معماری در دو طبقه و به صورت چهار طرف ساخت اطراف خانه شکل گرفته اند.فضاهای مهم معماری این بنا شامل دو سرداب، شاه نشین، و هشتی و

این بنا به دلیل قرار گرفتن در محله بیلانکوه یکی از محلات قدیمی شهر تبریز به این نام مشهور می باشد و قدمت این پل دوره قاجاریه است. آثار پایه های پل قدیمی که قبل از این پل بوده مربوط به دوره صفویه می باشد در چند متری این پل بدست آمده است. این پل به طول 26 و عرض 70/5 متر و شامل سر دهنه با طاقهای جناغی