این بنا در کنار تکایای قدیمی شاهرود - بازار و شریعت - و چنارهای قدیمی معروف به درچنارو یا ده چناران واقع گردیده و از آثار دوره قاجاریه است که توسط حاج علی اصغربن حاج عبدالله - از مریدان آخوند ملاکاظم خراسانی شاهرودی (جد نگارنده) - در حدود سال1275 ه-. ق بنا گردیده است. بعد از ساخت مسجد، تولیت آن به آ
این امامزاده در روستای گندمان واقع شده و اهمیت خاص آن از این لحاظه که قدیمی ترین نوع پلان چهارگوش رو داره . بنای این امامزاده به دوره اقتدار اتابکان در چهار محال و بختیاری برمی گرده. این بنا که با خشت ساخته شده از بیرون به صورت یک چهارگوش گنبددار و از داخل چند ضلعیه. گنبد این امامزاده به شکل یک پوشه
خانه لشگرنویس مربوط به دوره پهلوی اوله و در تاریخ 19 مرداد 1384 با شمارهٔ ثبت 12781 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.
این بنا در شهرستان بافق در استان یزد ، متصل به مدرسه ای واقع گردیده و ظاهرا از آثار دوره صفوی است . در پیشانی ایوان و شبستان آن، کاشی هایی از دوره قاجار باقی مانده و در محراب شبستانی آن، وقف نامه ای سنگی مورخ 1190 ه- . ق نصب کرده اند . سنگ وقف دیگری مورخ 1210 ه-. ق در محراب زیر بادگیر و متصل به شبست
حمام میرزا سلیم، مربوط به دوره قاجاره و در کرمانشاه، خیابان مدرس، خیابان امام جمعه واقع شده و این اثر در تاریخ 17 مرداد 1383 با شمارهٔ ثبت 11060 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.
حانه مسکونی آقای دولو مربوط به دوره پهلوی اوله که در تاریخ 2 بهمن 1382 با شمارهٔ ثبت 10866 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
خانه رهاوی مربوط به اواخر دوره قاجار - دوره پهلوی هست و در تاریخ 1 مهر 1382 با شمارهٔ ثبت 10417 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
کلیسای نسطوریان به گمان باستان شناسان یگانه کلیسای باقی مانده از دوران ساسانی است که می توان آنرا نماد بارز تعلق خلیج فارس به ایران و ایرانی دانست. بقایای بجای مانده از این کلیسا که ضمن کاوشهای پروفسور گیرشمن فرانسوی در سال 1337 مورد بررسی قرار گرفت نشان می دهد که جزیره خارک در عصر ساسانیان میزبان ج
قلعه مذکور متعلق به تمدن اوراتویی سده 800 ق . م هستش، که در 7 کیلومتری غرب شهر قره ضیاءالدین قرار گرفته.
پل رضاشاهی مربوط به دوره پهلوی اول است که در تاریخ 26 اسفند 1386 با شمارهٔ ثبت 21990 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
در بافت قدیم روستای اسفندآباد خانه ای زیبا در دو طبقه با قدمت قاجاری با نام خانه شمس احداث شده است که متأسفانه تعریض کوچه باعث شد حیاط مرکزی این خانه از بین برود و تنها عمارت آن در دو طبقه باقی بماند. مصالح بکار رفته در این بنای تاریخی خشت خام و ملات گل است. هم اکنون مقدمات ساخت این خانه تاریخی فراه
این پل که امروزه به صورت ویرانه ای درآمده ، در شمال شرق شیراز و 2 کیلومتری شمال روستای سیوند – از توابع مرودشت – بر روی رودخانه پلوار ، در مسیر کاروان رو قدیم شیراز به کرمان واقع گردیده است. با توجه به ویرانی این پل ، از جزئیات معماری و نیز تاریخ ساخت آن اطلاع دقیقی در دست نیست؛ اما با توجه به اینکه
سه آتشکده گل سرخدان کهگیلویه هر یک به فاصله پنجاه متری از هم قرار دارند. مقدسی این سه آتشکده را به نام کتیبه المجوس یا آتشکده آتش پرستان نام میبرد و مردم محلی نیز این محل را سه گنبدان می نامند. این بناها در پای کوه تیزنگ قرار دارند و از گچبری برای تزیین آنها استفاده شده. مرم محلی این سه گنبد را سه گ
در شمال شرقی روستای امامه و در ارتفاعات مشرف به دره ای که به «باغ تنگه» شهرت داره، بقایای قلعه ای قدیمی وجود داره که به قلعه امامه یا قلعه مازیار معروفه.با توجه به نمونه سفال های پیدا شده از سطح و پیرامون قلعه امامه، قدمت اون حداقل به دوره اوایل اسلام می رسه. در کتاب های تاریخی اومده که پیشینه تاریخ
این اثر در تاریخ 19 اسفند ماه 1380 ش با شماره 4860 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.این میل بر فراز بلندترین رشته کوه شمالی دره قمرود و در غرب روستای کاج و میل صفرعلی قرار دارد. با توجه به عبور راه قدیم خراسان از این منطقه، قرار گرفتن کاروان سراهایی که مربوط به دوران اسلامی، به خصوص سلجوقیان
پل قدیمی سردرود مربوط به سده های متأخر دوران های تاریخی پس از اسلام - دوره قاجار است و در شهرستان تبریز، بخش مرکزی، شهر سردرود، بین خیابان امام و محله سنگستان واقع شده و در تاریخ 6 اسفند 1385 با شمارهٔ ثبت 17492 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. شهر سردرود از نقطه نظر موقعیت جغرافیائی
این بنا که درمیدان ساعت و مرکز شهر واقع است، دراواسط دوره قاجار به دست حاج محمد حسین امین- ازخاندان امینی ها- ساخته و در اواخر دوره قاجار به دست میرزا علی اکبر مجتهد نامی تعمیر شده و چون محل درس و منبر آقا میرزا علی اکبر دراین مسجد بوده، ازهمان تاریخ مسجد به نام ایشان اشتهار یافته است . این مسجد دار
مسجد تاریخی منبر کهنه در سمت مغرب شهر بندرعباس واقع شده . در بیرون محوطه مسجد از طرف شرق، مقبره ای وجود داره که بر لوح آن نام صاحب مقبره که از علمای معروف آن دوره و امام جماعت بوده، حک شده . لوح دیگری در عمارت مسجد وجود داره که خوانا نیست و فرو ریخته ولی نام های ائمه اطهار در آن آمده و در آخر آن چن
تالار حکمت باقیمانده تالار خانه قدیمی اربابی واقع در کوچه اربایه که سال ها پیش به اداره آموزش و پرورش اردبیل واگذار شده و اکنون بنای یک مدرسه ست. این بنا دو ورودی در ضلع شرقی و غربی داره که به اتاق ها و جواجه نشین ها منتهی می شده. تالار حکمت پنجره های مشبک و شیشه های رنگی با کتیبه های نفیس داره. پنج
این قلعه در 12 کیلومتری شمال غربی کاشمر واقع شده و از حجاری ها و تصاویر مختلف موجود در آن چنین بر می آید که سابقا بنای با اهمیتی بوده است. در جوار قلعه آتشگاه، غاری بزرگ وجود دارد که نزدیک در ورودی آن پیکره یک سرباز سواره با نیزه، حجاری شده و از آثار دوره ساسانی میباشد.
این قلعه بین چم آسیاب و مسجد سلیمان قرار گرفته است و در روزگار حکومت سَلغُربن مَدُود(اتابکان ترک) بنا شده است.
باغ موزه ملی هلال احمر ایران، پنجمین موزه نهضت بین المللی صلیب سرخ در تهرانه. محتوای این موزه قدمتی بالغ بر 91 سال داره که در اون اشیاء و هدایا، ابزار آلات 9 دهه فعالیت بشردوستانه و امدادی، اسناد تاریخی و تصاویر متعدد دیگه نگهداری می شن.
عبدالحسین تیمورتاش ملقب به سردار معززالملک و سردار معظم خراسانی، دولتمرد ایرانی دوره های قاجار و پهلوی بود. تیمورتاش از کسانی بود که در برانداختن قاجارها و برآوردن پهلوی ها تلاش زیادی کرد. در دوره رضاشاه اولین وزیر دربار بود و نقش مهمی در سیاست خارجی ایران بازی کرد. چند سال بعد مورد غصب رضاشاه واقع
بدیع الزمان فروزانفر استاد برجسته زبان و ادبیات فارسی و ادیب سرشناس معاصره. مقبره او در راهروی امامزاده حمزه واقع در آستان حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) شهرری قرار داره.
تپه شین آباد مربوط به دوران های تاریخی پس از اسلامه و در شهرستان پیرانشهر، بخش مرکزی، روستای شین آباد واقع شده و این اثر در تاریخ 17 اسفند 1381 با شمارهٔ ثبت 7748 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.
گرمابه قرقانیها یکی از حمام های تاریخی شهر تهران به شمار می ره که مشخصه های معماری اون نشون می ده که قدمتش به نیمه دوره قاجاریه بر می گرده. حمام قرقانیها رو خانواده قرقانیها ( که اصالت اونا به همدان می رسه) در محله چال میدان تهران احداث کردن. سر در حمام با تغییرات زیادی معلومه که تعمیر شده و مصالح ا