این تپه حدودا در مرکز بخش رومشگان واقع شده و دارای قدمتی حدود 5هزار سال قبل از میلاده. برای اولین بار توسط باستان شناسی به نام استین در سال 1320 ه.ش شناسایی و سپس مورد بررسی قرار گرفت و بعد از چند سال توسط گروه هلمز یا شخصی به نام اشمیت بررسی شد. به دلیل اتمام مجوز حفاری این گروه در رومشگان - از ح

این بنا در مرکز شهر و درکنار رودخانه مهاباد واقع گردیده و از آثار معماری دوره صفوی است که به سال 1089ه-.ق -- دوره شاه سلیمان صفوی - به دست حکمران مهاباد، بوداق سلطان، بنا گردیده است . بنای مسجد با وسعتی حدود 1260 متر مربع با طرح مربع مستطیل، از دو بخش مسجد و مدرسه و صحن میانی تشکیل شده و دارای شبستا

کتیبه یا سنگ نوشته گل گل 650 سال قبل از میلاد مسیح به زبان آشوری و با خط میخی در ایلام حکاکی شده است که هنوز هم سالم و دیدنیه. کتیبه گل گل یکی از مهم ترین آثار تاریخی استان ایلام است که در 8 کیلومتری شهر ملکشاهی و بر دیوار شرقی تنگه ی کوچکی که روستای گل گل در فاصله 25 کیلومتری شهر ایلام در دهانه آن

کاروانسرا یا رباط قدمگاه از جمله بناهای عام المنفعه مجموعه معماری قدمگاه هستش. این بنا از نوع کاروانسراهای تابستانی یا بازه. شامل یک میان سرا ، ایوان ها، حجره ها و غرفه هایی ست که در اطراف صحن چیده شدن و برای اقامت مسافران مورد استفاده قرار می گرفتن. در هر گوشه کاروانسرا یک ورودی به یک فضای باز مشتم

پل پنج چشمه که در سه کیلومتری شرق ماکو، بر روی رودخانه «زنگمار» ساخته شده و جنوبی به منظور کوتاه کردن راه زوار کلیسای طاطائوس یا قره کلیسا بوده . این پل دارای چهار چشمه است که به احتمال زیاد در زمان احداث پنج چشمه داشته و محققان تاریخ ساخت آن را مربوط به قرن 18 میلادی می دونن .

امام زاده عبدالله یکی از اعراب امام زین العابدین است که بنای بقعه اش در شوشتر از زیباترین بقایی ست که با نقش های ویژه، پلکان ها، کتیبه ها، کاشی ها، لچکی ها و ستون های بسیار بر بالای تپه ای مشرف به شهر بنا شده است . بقعه امام زاده عبد الله در سال 629 هجری قمری ودر دوره حکومت المستنصر بالله خلیفه عبا

خانه میرزاابوالقاسم خان قهی که به خانه رزمجو هم معروفه،، مربوط به اواخر دوره قاجاره و در شهرستان اصفهان، بخش کوهپایه، روستای قهی واقع شده و این اثر در تاریخ 23 شهریور 1382 با شمارهٔ ثبت 10231 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. در ضلع غربی این خانه از سردر و هشتی که گذر کردیم ، به حیاط بیرو

خانه کاشانی که قدمت بنای اولیه به اواسط عصر قاجار مربوط میشود، دارای دو بخش اندرونی و بیرونی جدا از هم می باشد. فضا ها به صورت چهار طرف ساخت پیرامون حیاط ها بنا گردیده اند. ویژگی بارز معماری این خانه ایوان تابستانی و تاج نما سازی شده آن است. فضا های موجود خانه عبارتند از سرداب، شاه نشین، مهتابی و ای

مجموعه صدر خواجو مربوط به دوره قاجاره و در اصفهان، محله خواجوی اصفهان، حاشیه خیابان چهارباغ خواجو واقع شده و این اثر در تاریخ 12 آذر 1375 با شمارهٔ ثبت 1773 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. این مدرسه هم از جمله آثار مرحوم حاج «محمد حسین خان صدر اعظم اصفهانی» است که به هنگام احداث خیابان

این پل در سه کیلومتری کسما، از توابع صومعه سرا و در مسیر راهی واقع است که به دستور شاه عباس اول ساخته شده است. این راه از هشتپر به رشت منتهی می شد. بر همین اساس، دور از انتظار نیست که بنای پل نیز مربوط به همین دوره باشد. این پل 25 متر طول و 20/4 متر عرض دارد و ارتفاع دهنه های بزرگ آن از سطح آب به 5

مسجد رکن الملک مربوط به سدهٔ 13 ه. ق. است و در اصفهان، مجموعه تخت فولاد، خیابان فیض واقع شده است . این مسجد توسط سلیمان خان رکن الملک در سال 1325 قمری بنا شده است. کتیبه سردر مسجد و مدرسه که به وسیله محمد تقی فرزند محمد ابراهیم اصفهانی نوشته شده با خط ثلث بر زمینه کاشی خشت لاجوردی آیات قرآنی را کتا

در 50 کیلومتری شمال راه آهن زرند بافق روستایی با آب و هوای معتدل و خشک به اسم قطرم وجود داره . تو این روستا 8 مسجد هست که یکی به مسجد «دقیانوس کبیر» معروفه که قبله اون با قبله حقیقی کمی متفاوته . همچنین زیارتگاهی به اسم «پیر» تو روستا هست که مورد توجه اهالیه. این روستا تو بخش دره ای قرار گرفته و کو

در سریزد هم مثل سایر مناطق استانِ یزد ، آب مصرفی جهت شرب و مصارف خانگی از آب انبارها تأمین می شده است . در روستای سریزد آب انبارهایی با فرمها و الگوهای متفاوت وجود دارد که برخی از آنها هنوز مورد استفاده قرار می گیرد. آب انبارِ پایِ برج به شیوه ای خاص بنا گردیده است . این آب انبار همچنان که از نامش

در 12 کیلومتری شهر نطنز و در 200 متری مسیر جاده قدیم نطنز به سمت هنجن، مزرعه به اسم عباس آباد وجود داره که در گوشه شمال غربی باغ کنونی آن بقایای کاخی از عصر صفویهبه چشم می خوره که هنوز اسکلت اصلی خودش رو حفظ کرده که بعنوان تفرجگاه و شکارگاه شاهان صفوی مورد استفاده قرار می گرفته. این بنا به شماره 58

کلاه فرنگی سورمق‬‎ عمارتی است با نقشه دایره ای زیبا که یکی از آثار دوره قاجاریه است و در باغچه ای در نزدیکی یکی ازمیادین مرکزی شهر سورمق قرار دارد. شکل و وسعتی درحدود 20 متر مربع دارای چهار عمارت یک طبقه بوده و روی سکویی به ارتفاع 80 سانتی متر بنا شده. کلاه فرنگی سورمق در سال 1382 توسط سازمان میراث

در روستای ارمو دره شهر ایلام بخشی از یک بنا در محل قبرستان باستانی ارمو باقی مانده است که به نظر می رسد آثار یک قلعه باستانی باشد.

حمام خانی بستک در سال 1373 مورد مرمت قرار گرفت و به عنوان یکی از آثار تاریخی و دیدنی استان هرمزگان به حساب میاد. این حمام قدیمی از جمله حمام های استان هرمزگانه که به حمام زیرزمینی معروفن. در اینگونه حمام ها زمین را در ابعاد مختلف و اندازه لازم گود می کنن و بنای حمام رو در درونش ایجاد می کنن تا هم اس

مسجد حاج محمد حسین اردکان بخش عظیمی از بناهای تاریخی این مرز و بوم بی شک متعلق به مذهب و بناهای وابسته به دین است؛ حال دین اسلام باشد یا زرتشت. مهم اهمیت آن ها در طول تاریخ برای پیروان شان می باشد، حال کم یا بیش. می توان بی هیچ حرفی گفت زیباترین، با شکوه ترین، بی بدیل ترین و عجیب ترین بناها اماکن مذ

"مسجد جامع بوکان" که در کنار تپهٔ قدیمی قلعه سردار تو شهر بوکان، استان آذربایجان غربی قرار داره یکی از مسجد های قدیمی این شهره که در دوره قاجاریه و به سبک این دوره طراحی و ساخته شده . این بنا به دستور حاکم وقت بوکان یعنی "سیف الدین خان مکری" فرزند "عزیز خان" سردار کل "ناصرالدین شاه" ساخته شد ومعمار

بر تیغه کوهی در باریکه دره«سرطرهان» کوهدشت که رود سیمره در آن جریان دارد، آثار یک دژ باقی مانده که به دژ زلال انگیز معروف است. ساختمان دو طبقه دژ، با سنگ قلوه و گچ ساخته شده است. سمت شرقی و جنوبی دژ، به رود سیمره منتهی می­شود که عبور از آن، با توجه به ارتفاع تیغه کوه دیواره دژ، ناممکن است. بیشتر دیو

کافر قلعه نام دژی تاریخی است که در حدود 6 کیلومتری غرب مرکز شهر مهدی شهر بر فراز کوهی بلند که از پای آن چشمه گل رودبار می جوشد، قرار گرفته است. دیوارها و برج و باروی آن سنگ و گچ و ساروج و قسمتی از دیوارها از آجر است و پیداست که بنیاد دژ از زمان های دیرین بوده و همچنان که از اسم آن مشخص می شود بعداً

در این مکان که وابسته به وزارت کشاورزیه مجموعه ای از گیاهان، حشرات وجانوران گردآوری شده.

"مسجد سنجیده" در محله راه ریِ شهر قزوین قرار داره و از آثار دوره سلجوقی به شمار می ره. طاق این مسجد مخروطی شکل و بسیار بلنده. مسجد سنجیده، در دو ضلع مشرف به گذر بوده و در هر ضلع، سه راه ارتباطی داره. این مسجد، گنبدی به سبک سلجوقی، مناره کوتاه و تزیینات مقرنس در زیر گنبد داره. بنای مسجد بسیار قدیمی و

بنای امامزاده سید اسحاق در شرق شهر ساوه، ابتدای جاده ساوه به قم قرار داره و نشانی از هنرنمایی دوره سلجوقیان و صفویه ست. این اثر در تاریخ 12 اسفند 1315 با شمارهٔ ثبت 279 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. این بنا دارای بقعه ای برج ماننده و سبک ساختمانش مانند بناهای عصر سلجوقیان در نیمه قرن

آب انبار شریعت در واقع از آثار دوره قاجاریه به حساب میاد. این آب انبار که از آثار باقی مونده یک کاروانسرای ویران شده است، بعدها توسط فردی به نام شریعت زاده مرمت و مورد استفاده عموم قرار گرفت. این آب انبار در بهترین نقطه شهرستان گناباد قرار داره و از یک طرف به حسینیه این شهر که خود از جمله آثار به ث

مقبره ملا محمد شهرآشوب مربوط به دوره قاجاره و در شهرستان بابل، بخش گتاب، روستای بنگر کلا واقع شده و این اثر در تاریخ 1 مهر 1382 با شمارهٔ ثبت 10282 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.

ساختمان این قلعه کوچک که متعلق به یکی از خان های قدیمی میانه به نام نجف قلی خانه همانند سایر خانه های روستایی از دیوارهای قطور گلی ساخته شده بوده. تاریخ ساخت آن رو به دوران ساسانیان اطلاق داده اند اما این قدمت بعید به نظر می رسه. لازم به ذکره که این قلعه در یکی از محلات قدیمی میانه به نام قالا تنگسی

آرامگاه تاریخی سنگ پلوی در محلی به همین نام و در مجاورت مسجد چهل دخترون واقع شده، وجه تسمیه این مکان در نوع خودش جالبه خیلی از قدیمی ترهای محل این مساله رو میگن که خیر بزرگی برای کمک و اطعام فقرا و ایتام، پلو (که اون روز ها کمتر بین مردم پخته می شده) نذر می کرده و در این مکان قرار می داده عده ای هم

"بند تاریخی عماد آباد" متعلق به قرون اولیه تا متاخر اسلامی هست که روی رودخانه پلوار (سیوند) قرار گرفته و بعد از طی تشریفات قانونی لازم به شماره 31123 مورخ 26/6/93 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید . این بنا از سنگ و ساروج ساخته شده و در هر گوشه از سمت راست و سمت چپ، چه در سراب و چه در پایاب دستکی