این بنا در محله " سرده " شهر زارچ قرار دارد ، با توجه به سبک ساختمان گنبد ، ایوان و تاریخ موجود در زیلوی مسجد ، بنا را می توان متعلق به دوره زندیان و افشاریان دانست . این مسجد دارای تابستانخانه ای با گنبدی نسبتاً بلند ، ایوان ، صحن نیم طبقه ای در طرفین گنبد و غرفه هایی در اطراف صحن است . این غرفه ها

مسجد در بین روستاییان از اهمیت زیادی برخورداری می باشد. از لحاظ اجتماعات مذهبی و از دیدگاه همکاری و مشارکت در حل مسائل و مشکلات روستاییان، از مسجد به عنوان مکان مذهبی در ایام مختلف سال بهره برداری می شود. یکی از این مساجد که بنای اصلی آن به سبک مساجد عبدالهی هم ساخته شده مسجد جامع روستای ئاره نان در

ساختمان شرکت سهامی فرش ایران عمارتیه که بین سال های 1290 تا 1300 در خیابان فردوسی در مرکز شهر تهران ساخته شد. این ساختمان بخشی از دارایی های زیاد یکی از بازرگانان نیکوکار زرتشتی به نام ارباب جمشید بوده که در سال های پایانی دوران قاجار پایه گذاری شد و یکی از برجسته ترین نمونه های معماری ایرانی در آن

پل طایقان مربوط به دوره صفوی - دوره قاجار است و در شهرستان قم، بخش سلفچگان، روستای طایقان واقع شده و این اثر در تاریخ 9 اردیبهشت 1382 با شمارهٔ ثبت 8630 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

گورستان ارامنه شرق قلعه ممکا مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان شهرکرد، بخش کیار، روستای قلعه ممکا واقع شده و این اثر در تاریخ 25 خرداد 1381 با شمارهٔ ثبت 5872 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این مسجد در مرکز روستای " آویهنگ" در دهستان " ژاوه رود" غربی از بخش " کلاترزان" شهرستان سنندج واقع شده است. مسجد آویهنگ شبستانی است که در دو طبقه شکل گرفته است و تنها از نظر تعداد ستون های چوبی با مسجد رشید قلعه بیگی و میرزا فرج الله تفاوت دارد. مسجد دارای دو بخش است؛ یکی بخش قدیمی و بخش دیگر که الح

این بنا که درشهرستان خوی واقع گردیده، در قرن 12 هجری توسط احمد خان دنبلی به نام ملاحسن شیخ الاسلام ساخته شده بوده و بعد ازویرانی دراثر زلزله، در حدود سال1296ه-. ق توسط حاجی ابراهیم تاجر از نو بنا گردیده است . مسجد کنونی دارای شبستان ستونداری با ستون های سنگی و پوشش طاق و گنبد است .

این پل در شمال غربی و نزدیک شهردوزه قرار دارد.قدمت این پل به دوران صفویه بر میگردد.این پل توسط خواجه عبدالصمد دوزه ای سیمکانی بر رودخانه ی سیمکان ساخته شده است که ارتباط دهنده بین شهردوزه و روستای اسفل می باشد.جنس این پل از سنگ و ساروج است.

این پل در روستای آزان جویبار برروی رودخانه سیاهرود قرار دارد. این پل که مربوط به دوران قاجاریه است دارای شش چشمه طاق بوده که جشمه میانی آن مرتفع ترین طاقهاست . بطور یکه ارتفاع آن از بلندترین نقطه تیزی طاق از سطح آب رودخانه 6متر می باشد مصالح بکار گرفته شده در شکل گیری پل عمدتاً آجر و ملاط ساروج است

بنای برج ریاب مربوط به دوره قاجار است و در تاریخ 11 مرداد 1384 با شمارهٔ ثبت 12400 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این برج با تناسبات زیبای حاکم بر عرض طول و ارتفاع . طاق زیبای مستقر در گذر برج کنگره های متناسب در لبه برج و بازشوهای ظریف اطراف ان جزء یکی از شاخص های عمده معماری اس

این بنا درمرکز شهرواقع گردیده و از بناهای با ارزش دوره قاجاریه- قرن سیزدهم ه-. ق- است. این مسجد دارای صحن وسیع، شبستان، گنبد و ایوان های بلند مزین به کاشی های خشتی و کتیبه های فراوان است که به ترتیب، تاریخ سال 1291،1248،1209و1296 ه-.ق در آنها خوانده می شود. مسجد دارای سه درگاه بزرگ است . درگاه شمالی

در شمال روستای جلیزجند و در خاور رود کوچکی که از تنگه واشی سرچشمه گرفته، بقایای تپه باستانی و برجی دیده بانی تاریخی دیده شده که فاصله ش تا تنگه واشی حدود 200 متره. متاسفانه از این برج دیده بانی جز بقایای جرز اون که با سنگ لاشه و ملات ساروج ساخته شده و براثر حفاری های غیر مجاز متعدد به کلی مضطرب شده،

خانه رزاقیان که قدمت آن به عصر قاجار باز میگردد از جمله خانه های قدیمی می باشد که بخش اندرونی و بیرونی مجزا داشته و هر دو حیاط اندرونی و بیرونی به صورت دو طرف ساخت بنا شده اند و سه طبقه فضا های قابل استفاده در آنها مشهود است. در این خانه نیز مانند بسیاری از خانه ها که اندرونی و بیرونی دارند شاه نشین

از جمله آثار تاریخی بافران که بنای اصلی آن براساس شواهد موجود، احتمالاً به قرون اولیۀ اسلامی می رسد مسجد جامع بافران است. نظر عده ای بر این است که پیش از ورود دین مبین اسلام به بافران، این مسجد به عنوان آتشکدۀ زرتشتیان، مورد استفاده بوده و فقدان محراب در ساختمان مسجد را مویّد این نکته می دانند. ت

این محوطه باستانی در کنار چشمه دستجرد قرار داره و خالی از سکنه هستش، نوع ساختمان ها گواه قدمت چند هزار ساله این محوطه ست. تحقیقات باستان شناسی و علمی قطعا گوشه ای از تاریخ مدفون شده این شهر و منطقه رو آشکار خواهد کرد.

این مسجد مربوط به دوره زند - دوره قاجار است و در سنندج، خیابان 17 شهریور، روبروی سه راه شیخان واقع شده و این اثر در تاریخ 16 آبان 1379 با شمارهٔ ثبت 2838 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده .

بقایای پل حیدر قلی مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان شاهرود، بخش مرکزی، روستای دیزج واقع شده و این اثر در تاریخ 12 بهمن 1381 با شمارهٔ ثبت 7345 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. ساخت پل تقریباً به چهار صد سال پیش یعنی دوره صفوی بر می گردد. پل در حال حاضر ویران شده و بقایایی از آن ب

مسجد بابای نقشبندی مربوط به دوره قاجاره و در سنندج، خیابان 17 شهریور، کوچه بابای نقشبند واقع شده و این اثر در تاریخ 11 مرداد 1384 با شمارهٔ ثبت 12673 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده .

این مسجد در محله قطارچیان سنندج، در ضلع جنوبی بلوار کردستان واقع شده. بنای آن بر مبنای معماری بومی کردستان ، از ستون های چوبی قطور تشکیل شده. آب نمای گود، سرداب و زیرزمین در این مسجد به خوبی ترکیب شده . این مسجد درمحل گودی قرار دارد و از این رو به مسجد "قوله" معروف شده . احتمالاً قدمت آن مربوط به او

پل تاریخی آغلاغان مربوط به دوره صفوی است و در نیر، روی رودخانه آغلاغان واقع شده و این اثر در تاریخ 5 بهمن 1378 با شمارهٔ ثبت 2558 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل دارای چهار چشمه با پایه های سنگی و طاق های آجری می باشد. اندازه هر چهار دهانه قوس متفاوت است. این پل یادگار دوران

خانه عمارت در روستای علی آباد(شهرستان آران و بیدگل) قرار گرفته است. این خانه توسط انجمن دوستداران میراث فرهنگی در این روستا خریداری و مرمت و بازسازی گردیده است و اکنون به عنوان دفتر مرکزی این انجمن مورد بهره برداری قرار میگیرد.

برج فیض آباد مربوط به دوره قاجار است که در تاریخ 7 اسفند 1386 با شمارهٔ ثبت 21504 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

کاروانسرای رباط شور بنایی تاریخی مربوط به دوره صفویه است که در بخش مرکزی شهرستان فردوس و در منطقه پناهگاه حیات وحش رباط شور قرار دارد. این بنا توسط ملا علاءالملک تونی (فاضل خان) که از معماران معروف دوره صفویه بوده، ساخته شده است. در سفرنامه خانلرخان اعتصام الملک، در مورد آن گفته شده: «رباط شور رباطی

این پل تاریخی که قدمت اون به دوره ی ساسانی میرسد، در روستای چم بور از توابع چرداول قرار گرفته و به نظر میرسه که در گذشته لرستان رو به کرمانشاه وصل می کرده. موقعیت دقیق این پل در منطقه سر طرهان شهرستان کوهدشت بر روی رودخانه سیمره در حد فاصل استان لرستان و ایلام هست که دارای 4 چشمه طاق، پهنای پایه ای

کلیسای گئورگ مقدس در نزدیکی روستای مرگن (مرکان) بین ماکو و قره ضیا الدین، در جنوب شرقی روستای شوط واقع است. این کلیسا در قرن 16 میلادی با سنگهای خوش تراش ساخته شده است. اطراف این کلیسا سنگ صلیبهای حجاری شده و قبرستان ارامنه گسترده است و کمی دورتر از آن ویرانه های خانه های بسیاری که زمانی محل سکونت

بقایای این پل در شمال شرق و خارج از حصار و دروازه شهر قدیمی استخر- واقع در جلگه مرودشت – و بر بستر رود پلوار واقع شده و ظاهراً از آثار دوره ساسانی است. این پل در مسیری که به طرف سیوند، پاسارگاد و نقش رستم می رفت و بر سر راه قدیم شاهی شوش به پاسارگاد، قرار داشت. پل حدود56 متر طول و پنج پایه داشت. پای

پل سوریان مربوط به دوره صفوی است و در سوریان، جنوب شهر واقع شده و این اثر در تاریخ 28 تیر 1355 با شمارهٔ ثبت 1283 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.این پل بر روی رودخانه اعظم بوانات قرار دارد و در متون تاریخی به پل آجری و در منطقه بنام کچی معروف است. تاریخ ساخت این پل را اواسط قرن هفتم

جمال الدین حسین بن علی بن محمد مشهور به ابوالفتوح رازی از مفسران و علمای بزرگ شیعه در سدهٔ ششم هجری بود. ابوالفتوح رازی در جوار حرم حضرت عبدالعظیم (ع) شهر ری در خاک آرمیده.

مجموعه بوم گردی شهریار گیل شامل خانه سنتی بومی شرق گیلان و واحدهای اقامتی جهت ارائه به مسافران و بوم گردان گرامی