عمارت امین الضرب مربوط به دوره قاجار بوده و یکی از خانه های تاریخی پایتخت است که قدمت آن به دوران مشروطیت می رسد. این عمارت تاریخی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
لیزریوم هنر تلفیقی رنگ، نور، صدا و تصویر است که برای نخستین بار در کشور برای بازدیدکنندگان بلندترین برج کشور ارایه می شود.
این بوستان با مساحت 472 43 مترمربع در منطقه 18 قرار گرفته و در ردیف بوستان های ناحیه ای قرار داره. زمین بازی کودکان، آبنما و سرویس بهداشتی از امکانات این پارکه.
در این محل کاروانسرایی در کنار باروی طهماسبی قرار داشت که میرزا کاظم آن را خریداری و تبدیل به مسجد کرد.سبک سازی بام، نماچینی دیوار مسجد، شیب بندی و کشیدن سیمان لیسه ای، قیرگونی و آسفالت، احداث یک سکو برای تفکیک فضای حیاط از شبستان و بندکشی فضاهای آجری که در مرمت دوره های پیش باقی مانده بود. از جمله
کوهستان بزرگ قوچ از شمال به جاده فیروزکوه و از جنوب به منطقه ایوانکی محدود می شود. این ارتفاعات از سمت غرب به رودخانه گیلانی و از سمت مشرق به دره رودخانه دوآب منتهی می شود. مجموع ارتفاعات کوهستان قوچ به صورت شرقی، غربی باقلل متعدد و متنوعی حد فاصل دو بخش گیلان وپارچین قراردارد. مرتفع ترین نقطه آن کو
حسینیه ثارالله در شمال تهران و نزدیکی میدان تجریش واقع شده تا در مناسبت های مذهبی مورد استفاده اهالی این منطقه قرار گیره.
دریاچه قوچ که از آن با عنوان دریاچه دو استخری نیز یاد می شود یکی از دریاچه های اطراف پایتخت است که در چشم اندازهای زیبای دشت های وسیع دامنه سرسبز و خرم کوه قوچ قرار گرفته است.
امامزاده سیدمحمد رضا از نوادگان امام چهارم شیعیان است که به روایتی حین فرار از دست حکومت وقت به شهادت رسیده. وی با شش فاصله به امام سجاد می رسه و مقبره اش 200 سالی قدمت داره. مزار متبرکه امامزاده سید محمد رضا(ع) در محله میانده کن و پایین تر از جاده کن - خیابان احمدکاشانی؛ کوچه برادران بعد از حسینیه
بوستان شوش با مساحت 42 هزار و 250 مترمربع در ضلع شمالی میدان شوش واقع در منطقه 12 شهرداری تهران قرار گرفته است. امکانات این بوستان شامل آبنما، آبشار، کتابخانه فردوسی، مسیر دوچرخه سواری، زمین فوتبال با چمن مصنوعی، آلاچیق و سرویس بهداشتی می شه.
مجتمع تجاری و سینمایی
از روستاهای اطراف دماوند، که بسیار آروم و بدور از هیاهوی زندگی شهریه، مردمش هم به دامداری و کشاورزی مشغولند.
خانه شریف العلماء مربوط به دوره قاجار بوده و یکی از بناهای تاریخی محدوده مرکزی شهر تهران بشمار می رود. این خانه که از آن با عنوان خانه تاریخی افراسیاب هم یاد می شود و نزدیک به 150 سال قدمت دارد، در تاریخ 2 بهمن 1382 با شماره ثبت 10863 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. دو درخت کاج در آن وجو