خانه دکتر محمد مصدق با قدمت دوره قاجاریه در استان البرز، شهرستان ساوجبلاغ، روستای احمدآباد قرار داره. این خانه در جنوب روستای احمدآباد در داخل زمینی که در اصل ملک مادری دکتر مصدق بود، درون حصاری چینه ای که با کاه گل روکش شده بود ساخته شد. این خانه به طور کلی از 2 بخش ساختمان مسکونی و حیاط وسیع که دو

خانه حاج رشید مربوط به دوره قاجاره و در شهرستان سیرجان، چهارراه موحدی، بلوار دکتر صادقی، نبش کوچه شماره 1 واقع شده و این اثر در تاریخ 27 اسفند 1387 با شمارهٔ ثبت 26248 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.

خانه جری پولاک واقع در شهر بندرعباس در بخش مرکزی از توابع شهرستان بندر عباس در استان هرمزگان و یکی از نقاط دیدنی استان هرمزگان در جنوب ایرانه. این بنا مربوط به دوره پهلویه که توسط شخصی بنام جری پولاک که به این منطقه اومده بوده ساخته شد و درآن زندگی می کرد. در سال 1357 همزمان با انقلاب این خانه ویران

کبوترخانه امیرفرهنگی مربوط به اواخر دوره قاجاره و در بناب، خیابان شهید باهنر واقع شده و این اثر در تاریخ 7 خرداد 1387 با شمارهٔ ثبت 22843 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. این بنا از سه طبقه تشکیل شده که طبقه بالایی به عنوان نگهبانی و طبقه وسطی برای نگهداری کبوتر و طبقه پایینی به عنوان خا

این خانه که در واقع زادگاه مرحوم دکتر حسابی چهره برجسته علم و فرهنگ معاصر و بنیانگذار فیزیک نوین ایرانه، از جمله آثار اواخر دوره قاجاریه به حساب میاد. این اثر در تاریخ 29 تیر 1377 با شمارهٔ ثبت 2070 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.

خانه باقری یکی از بناهای شاخص در بافت تاریخی گرگان است که نمونه ای ارزشمند از معماری بومی مسکونی در شهر به شمار می رود. این بنا در حدفاصل محلات نعلبندان و سرچشمه و در حاشیه جنوبی یکی از معابر اصلی و پرگذر بافت قدیم گرگان واقع است، معبری که بازار و تکیه نعلبندان را به بنای امامزاده نور و سپس تکیه سرچ

این خونه که مربوط به دوره قاجاری است، به سبک تموم خونه های آن زمان دو طبقه داره به همراه حیاط مرکزی . تزیینات آجری و سفالی در نمای خارجی خونه دیده می شه که قابل تحسینه . در این بنا تمامی اصول معماری به دقت اجرا شده و همه فضاهای لازم برای یه خونه ایرانی رو داره .

خانه معتضد الدوله وزیری، مربوط به دوره قاجاره و در کرمانشاه، میدان وزیری، محله قدیمی برزه دماغ، کوچه وزیری واقع شده و این اثر در تاریخ 30 تیر 1384 با شمارهٔ ثبت 12283 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.

"خانه شهشهانی" یکی از معدود آثار نسبتا سالم بجا مانده از عهد قاجاریه ست.تاریخ 1276 هجری قمری (1859-1860 میلادی) بر کتیبه ای در ضلع شمالی اتاق میانی نقش بسته که به احتمال زیاد مربوط به تاریخ پایان ساخت مجموعه ست. بر اساس مدارک و یافته ها توسط سازمان میراث فرهنگی کشور این مجموعه توسط میرزا حسین آقانق

این بنا که متعلق به اوائل عصر قاجاری است، با دارا بودن سه حیاط بزرگ و یک بارانداز وسیع و فضا های معماری مختلف دیگر از کامل ترین و دست نخورده ترین خانه های قدیم کاشان است. هم بخش اندرونی و هم بیرونی و هم گودال باغچه در این بنا وجود دارد و همهْ آنها به صورت چهار طرف ساخت و در سه طبقه به چشم می خورد..

خانه تاریخی جلالی با 850 متر مساحت در داخل بافت سنتی محله تودشکچویه شهر تودشک قرارداره. تاریخ ساخت این بنا مربوط به دوره پهلوی اوله .ساختمان از چهار طرف به گذر منتهی می شه، 14 اتاق داره، ساختار ان درونگراست، اتاق های دو دری وپنج دری داره . هشتی دالان و دهلیز داره. درب های اتاقها و درب ورودی چوبی قد

خانه تاریخی علیزاده یکی از آثار فرهنگی تاریخی در خیابان آفریقای تهرانه که توسط مهندس علیزاده از بهترین معماران تهران در دوره پهلوی دوم به پیچیده ترین شکل ممکن، اون هم روی تپه های خیابان الهیه، در 5 طبقه ساخته شده.

بنای معروف به «شاه نشین»، یکی از آثار برجسته معماری اواخر دوره قاجاره، که در روستای خُراشا، در جلگه سنخواست از توابع شهرستان جاجرم قرار گرفته. این بنا در تاریخ 28 اسفند سال 85 با شماره ثبت 18740 به عنوان یکی از آثار ملی ایران، به ثبت رسید. براساس کتیبه های موجود در بنای شاه نشین، ساخت این بنا در 131

خانه موزه «دکتر سندوزی» مطب دندانپزشکی دکتر سندوزی بوده که امروزه به موزه ای از مجسمه های ساخته شده توسط او تبدیل شده. دکتر سندوزی که هم اکنون در خارج از کشور اقامت داره، خانه و مطب شخصیش رو وقف مردم تهران کرده تا تبدیل به خانه - موزه بشه.

خانه سید جلال الدین تهرانی از آثار دوره قاجاریه ست و بعد از تملک اون اوسط آستان قدس رضوی، به دفتر نمایندگی این آستان تبدیل شد. این اثر در تاریخ 11 دی 1380 با شمارهٔ ثبت 4568 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.

یه خونه قدیمی در محله قاضی، که قدمتش به دوران ال بویه برمی گرده. بسیاری از علما و شعرای شهر آران در این محله بودن. متاسفانه این خونه در حال تخریبه.

این آتشکده در شمال شرقی شهرآب بر در درون باغ های زیبا ودر میان ویرانه های به جای مانده از زلزله 1369 طارم و منجیل در محله پیر همدان ، بنای تاریخی و آتشکده ای قرار گرفته که از زلزله طارم در امان مانده وقدمت آن به 7 قرن می رسد. این بنا در نزدیکی بقعه ی امامزاده جعفر (ع) و در یک کیلومتری امام زادگان ها

منزل معتمد الایاله مربوط به دوره قاجاره و در شهرستان آشتیان، بافت قدیم شهر آشتیان واقع شده و این اثر در تاریخ 26 اسفند 1386 با شمارهٔ ثبت 22097 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده و یکی از خونه های تاریخی زیباییه که بازدید ازش خیلی لذت بخشه.

«خانه مستوفی» که در شهر بشرویه قرار داره، متعلق به اوایل دوره قاجاریه و دارای ایوان های مجلل و ستون داره. سر در اتاق ها و راهرو ها رو در حیاط، نوعی رسمی بندی که بهش قاشقی می گن، تزیین کرده. چیزی که این خانه ها رو از سایر خانه ها متمایز کرده، سه بادگیر مرتفع و متوالیه، روی دهانه هر کدوم از چشمه های ب

دروازه پیر شبیب که از آثار دوره قاجاریه است، در داخل شهر جهرم قرار دارد.این اثر دارای دالانی با سقف گنبدی است که عرقچین و مقرنس کاری پوشش درونی آن را تشکیل می دهد. ارتفاع گنبد تا کف 5 متر است و بالای این دروازه کتیبه ای تعبیه شده که تاریخ 1268 قمری روی آن حک شده است. در بدنه دیوار این دروازه 6 کتیب

شهر تودِشک یکی از شهرهای استان اصفهان واقع در مرکز جغرافیایی ایران است. شهر تودشک در شرق بخش کوهپایه شهرستان اصفهان قرار دارد. خانه نهنگی در هسته اولیه محله تودشکچویه واقع شده است. محله تودشکچویه در دشتی معتدل وخشک در 45 کیلومتری جنوب غربی شهر تاریخی نائین ودر 95 کیلومتری شرق مرکز استان در کنار را ه

خانه تقوی مربوط به دوره قاجاره و در شهرستان اصفهان، بخش جلگه، روستای قهی واقع شده و این اثر در تاریخ 24 اسفند 1383 با شمارهٔ ثبت 11538 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.

خانه امیر خسرو افشار یکی از بناهای تاریخی شهر تهرانه که در محدوده مرکزی شهر واقع شده.ساختمان اصلی این بنا در اوایل دوره پهلوی (اوایل دهه 20 شمسی) در خارج از حصار ناصری ساخته شد و بانی اون«سیف افشار» بود که بعد از اون پسرش «امیر خسرو افشار» وزیر امور خارجه دولت وقت، در این خانه سکونت داشته. این بنا ا

خانه عطارها مربوط به دوره قاجار است که به نظر میرسد بنای موجود آن بخشی از بنای وسیع تری بوده است، سه باب حیاط داشته که به عصر قاجاری تعلق دارد، از آن دسته خانه ها ئی است که فقط یک حیاط اندرونی وسیع دارند. البته ممکن است بنای موجود فقط بخشی از بنای وسیع تر اصلی باشد. از ویژگی های اصلی این بنا این است

می شه گفت خونه سرتیپی از سه تا خونه جدا تشکیل شده که دوتاشون بلندتر از اون یکی هستن. دو تا اتاق سه دری توی یکی از تالار نیم صلیبی شکل هست که پر از تزئینات نقاشی روی گچه. یه سری نقش های حجاری هم روی ورودی های شمالی و شرقی این خانه هست که واقعا هنرمندانه اجرا شده. گردشگرای ایرانی و خارجی زیادی از ای

خانه ی مجتهدی که نام آخرین مالک آن را بر خود دارد، یکی از خانه های قدیمی تبریز در خیابان جمهوری اسلامی است. خانه دو بخش مجزای شمالی و جنوبی دارد. بخش بیرونی آن با توجه به سبک معماری آن، احتمالا متعلق به اواسط دوره قاجارو بخش الحاقی متعلق به اواخر دوره قاجار است. بنای جبهه شمالی مجموعه را با توجه به

این منزل که در محله گرمابه و در ضلع غربی مسجد خواجه یعقوب واقع شده است با مساحتی حدود 1000 متر با معماری سنتی وقدیمی با خشت وگل وآجر بنا گردیده است تا چند سال پیش این منزل مورد استفاده قرار میگرفت اما سازمان میراث فرهنگی با آگاهی بر قدمت و تاریخی بودن آن این منزل را خریداری و تعمیرات اساسی و بازسازی

خانه میرزاابوالقاسم خان قهی که به خانه رزمجو هم معروفه،، مربوط به اواخر دوره قاجاره و در شهرستان اصفهان، بخش کوهپایه، روستای قهی واقع شده و این اثر در تاریخ 23 شهریور 1382 با شمارهٔ ثبت 10231 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. در ضلع غربی این خانه از سردر و هشتی که گذر کردیم ، به حیاط بیرو

خانه کاشانی که قدمت بنای اولیه به اواسط عصر قاجار مربوط میشود، دارای دو بخش اندرونی و بیرونی جدا از هم می باشد. فضا ها به صورت چهار طرف ساخت پیرامون حیاط ها بنا گردیده اند. ویژگی بارز معماری این خانه ایوان تابستانی و تاج نما سازی شده آن است. فضا های موجود خانه عبارتند از سرداب، شاه نشین، مهتابی و ای

این بنا از جمله خانه های کهن اردکان با قدمتی بیش از صد سال است که متعلق به مرحوم آیت ا... سید روح ا... خاتمی امام جمعه فقید یزد بوده است . این خانه دارای حیات مرکزی، تالار اتاق های سه دری، ایوان و یک بادگیر مرتفع است . این منزل دارای یک پایاب است که در گذشته آب قنات چرخاب از آن گذر میکرده است . این