این کلیسا که قدمت آن به قاجاریه می رسد را 10 خانواده ارمنی در سال 1808 میلادی در دروازه حضرت عبدالعظیم ساختند. این ها همان هنرمندانی بودند که فتحعلی شاه آنها را از اصفهان برای شیشه بری کاخ گلستان به پایتخت فرا خوانده بود. در گذشته تدفین مسیحیان تهران در صحن کلیسا انجام می شد.
بازار شهر ری مربوط به اواخر دوره قاجار است و در کنار حرم عبدالعظیم واقع شد. این اثر در تاریخ 2 اسفند 1376 با شماره 1967 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بازار شهرری در زمان صفویه ساخته شده و در زمان قاجاریه و به فرمان امیرکبیر بازسازی شده است. بازار ری متشکل از دو راسته بازار بوده که
باروی ری قدمتی 6000 ساله دارد که احتمالاً مربوط به دوره مادهاست، ری بعد بر اثر زلزله خراب شد و سلوکوس اولین جانشین اسکندر آن را از نو آباد کرد. باروی ری، دیواری ست با کاربرد دفاعی که در دوره حکومت اشکانیان دورتادور شهر را در بر می گرفته و هم اکنون تنها حدود 3 کیلومتر از بقایای این دیوار که قسمتی از
زرتشتی های سه هزار سال قبل طبق آیین آن دوران اجساد مردگان شان را در این مکان تقدیم به پرندگان گوشت خوار می کردند و استودان هم یعنی استخوان دان. البته اتاق هایی که در داخل استودان ساخته شده بود که اونها استخوان های اجساد را در پارچه ای می پیچیدند و اونجا قرار می دادن. این استودان گبر ها به صورت استوا
امامزاده عبدالله از گورستان های معروف تهران است که تعداد زیادی از مشاهیر علمی، ادبی و سیاسی در آنجا مدفون هستن. گمان می رود بقعهٔ داخلی آن مربوط به دورهٔ صفوی باشد. آرامگاه های خانوادگی واقع در محوطهٔ این امام زاده به سبک معماری دورهٔ قاجار، پهلوی اول و دوم ساخته شده اند و دفن مردگان مگر در گورهای ا
در پایین نقاره خانه شهر ری، آثاری از یک شهر از دوران سلجوقیان به چشم میخوره. بقایای این شهر به صورت ویرانه هایی است که برج و بارویی مخروبه روی آن قرار گرفته. در سال 1350 تا حدودی مرمت و بازسازی شد و مورد بازدید میهمانان خارجی که برای جشن های سلطنتی 2500 ساله به ایران دعوت شده بودند قرار گرفت. بن