بنای تاریخی امام زاده قاسم در آستانهٔ بابل، به قرن نهم هجری قمری تعلق دارد. این بقعه که مدفن امام زاده قاسم، فرزند حضرت موسی کاظم (ع) است به بقعهٔ آستانه مشهور است. داخل صحن بقعه دو صندوق نفیس چوبی قرار دارد که صندوق اصلی آن به تاریخ 888 هجری قمری مربوط است و به دست استاد احمد نجار ساروی ساخته شد

بر اساس نوشته تاریخ طبرستان، بنای اولیه آن در سال 160 ه- . ق به دست مازیاربن قارن بنا گردیده است . این مسجد بارها به ویژه در دوره صفوی بازسازی شده و در دوران فتحعلی شاه قاجار، بعد از خرابی در اثر زلزله، به فرمان او در سال 1225ه-. ق و به مباشرت میرزا محمد شفیع صدراعظم، توسط محمدحسین- متولی بنا - دوبا

پل محمدحسن خان یه پل قدیمیه که از روی رودخانه بابلرود در شهر بابل می گذره. این پل از آثار دوره قاجاریانه که به جای پل قدیمی تری ساخته شده . به نوشته تاریخ بیهقی، در دوره غزنوی در این محل پلی چوبی وجود داشته ، که به نوشته تاریخ طبرستان ابن اسفندیار، بعدها به دستور نصیرالدوله شاه غازی «زر به خروارها

مقبره ملا محمد شهرآشوب مربوط به دوره قاجاره و در شهرستان بابل، بخش گتاب، روستای بنگر کلا واقع شده و این اثر در تاریخ 1 مهر 1382 با شمارهٔ ثبت 10282 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.

مسجد مولانا مربوط به دوره قاجاره و در بابل، خیابان حاج آقا روحانی واقع شده و این اثر در تاریخ 24 اسفند 1383 با شمارهٔ ثبت 11530 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. ین مسجد که حیاطی کوچک دارد به مسجد رانندگان هم معروفه.

این بنا در چهار سوق محله بازار، در خیابان امام خمینی واقع شده و از آثار دوره قاجاره که در سال 1211 هـ.ق به دست حاجی حسین نامی تجدید بنا شده. در دیواره این مسجد، سنگ نوشته ای به تاریخ 1211 هـ.ق نصب شده که متضمن اشعاری در وصف بانی مسجده. این اثر در تاریخ 24 اسفند 1383 با شمارهٔ ثبت 11516 به عنوان یکی