آتشکده قلعه داور مربوط به دوره ساسانیان است و در شهرستان دالاهو، بخش مرکزی، دهستان بان زرده و در میان بافت روستای زرده بالا واقع شد. کاوش های باستان شناختی نشان داده که این بنا آتشکده ای از دوره ساسانی بوده و در اوایل اسلام با الحاق فضاهایی به آن تبدیل به کارگاه شیشه گری شده است. بنای موسوم به قلعه

کاروانسرای تاریخی رباط قره بیل باقیمانده از دو دوره تیموریان و صفویان در شهرستان گرمه از توابع استان خراسان شمالی و در روستای قره بیل قرار گرفت. قدمت بنای نخست این اثر تاریخی به احتمال زیاد به قرن چهارم و پنجم هجری می رسد، بنایی که در متون تاریخی از آن به نام رباط املوتلو یاد می شود. این بنای تاریخی

مرقد مطهر امامزاده ابراهیم قتال در استان ایلام، در محور جاده مهران دهلران، بعد از روستای بیشه دراز و در 45 کیلومتری غرب شهرستان دهلران قرار دارد. امامزاده ابراهیم قتال از نوادگان محمد حنفی از فرزندان حضرت علی علیه السلام هست.

ارگ علاء در 9 کیلومتری جنوب شرقی سمنان و در کنار جاده سمنان به پایگاه هوایی واقع شده و یکی از آثار تاریخی اواسط قاجار به شمار می رود که به ثبت آثار تاریخی رسیده است. مساحت تقریبی آن در حدود 100 متر بوده و دارای زیربنایی در حدود 120 متر است. ارتفاع آن هم با اضافه شدن طبقه دوم به حدود 8 متر می رسد. بن

این قلعه مربوط به دوره ساسانیان و اشکانیان می باشد.

پل کوار در یک کیلومتری کوار و در مسیر قدیمی شیراز فیروزآباد که به کناره خلیج فارس منتهی میشد و روی رودخانه قره آقاج بنا شده و ظاهرا بنای اولیه آن به دوره ساسانی تعلق دارد که در دوره های بعد به ویژه دوره صفویه و قاجار بازسازی شده است. پل کوار 125 متر طول، 30/10 متر ارتفاع، 80/3 متر عرض و شش دهانه به

مسجد کاظم بیک واقع در میدان محله سرحمام شهرستان بابل هست. این ساختمان به صورت مسجد و مدرسه در سال 1092 هجری قمری و به وسیله حاج سید محمد کاظم بیک در کاظمیه پدربزرگش بنا شده و پس از بارش شدید باران در سال 1101 توسط فرزندش آقا سید محمدرضا و سپس در سال 1169 توسط مولانا میرنظام الدین محمد بازسازی شده اس

آرامگاه سپهسالار در روستای چهارده طبس جای گرفته است. این اثر دارای بنای چهارگوش گنبدداری با ابعاد 15×15 متر بوده و در سه جهت هم ورودی دارد. در داخل بنا آثار چند سنگ قبر به چشم می خورد. به اعتقاد اهالی محل، این بنا مدفن مالک بن ذیب و مالک بن عمر از سرداران احنف بن قیس بوده که در تعقیب یزدگرد سوم راه

آرامگاه شاه سید رضا مربوط به دوره صفوی است و در یزد، خیابان ایرانشهر، برزن کوچه بندان محله چهار منار واقع شد. این اثر در تاریخ 25 اسفند 1378 و با شماره 2604 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این زیارتگاه بقعه ای هست با گنبدی بلند و به اسلوب گنبدهای دیگر یزد که در اساس جزئی از مجموعه ب

این پل در نزدیکی شهر ساری و بر روی رودخانه تجن واقع گردید. پل تجن ظاهرا در اوایل دوره قاجاریه توسط آقا محمد خان قاجار ساخته و در دوره های بعد تعمیر و مرمت شده است. این پل 17 دهانه دارد و بر بالای پایه های آن دهانه های کوچکتری تعبیه شده اند. در یکصد قدمی این پل بقایای پایه های قدیم تری از دوره صفوی د

قلعه دختر گته ده یک قلعه باستانی با قدمتی بیش از 700 سال بوده که هنوز پابرجا باقی مانده است. این اثر ملی در نزدیکی روستای گته ده از توابع طالقان قرار دارد.

آرامگاه سید خلیل و سید جلیل مربوط به سده 10 ه.ق است و در یزد، بلوار امامزاده جعفر واقع شد. این اثر در تاریخ 4 شهریور 1365 و با شماره 1720 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. اگر دوست دارید که هر چه بیشتر با جاذبه های مذهبی یزد مثل آرامگاه سید خلیل و سید جلیل آشنا گردید، می توانید سری هم

از روزگاران دور با شکل های معماری مختلفی بادگیرها مورد استفاده قرار می گرفتند. بادگیرها در شهرستان رفسنجان به شش نوع مرسوم بوده و هنوز هم در بافت های تاریخی و روستایی با اشکال دایره ای، هشت ضلعی، مستطیل و یک طرفه دیده می شوند. بادگیر معین هم یکی از آنها بوده و به سبب ظاهر دیدنی خود مورد توجه گردشگرا

کاروانسرای ساغند مربوط به دوره صفوی دوره قاجار است و در شهرستان اردکان، روستای ساغند واقع شد. این اثر در تاریخ 30 شهریور 1378 و با شماره 2417 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

بقعه شیخ عزالدین داوود مربوط به سده های میانی دوران های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان تفت، بخش مرکزی، دهستان نصرآباد، روستای نصرآباد واقع شد. این اثر در تاریخ 18 شهریور 1387 و با شماره 23149 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

ساختمان مسجد و مدرسه کریم ایشان از جاذبه های شهر کلاله بوده و متعلق به دوره قاجاریه است. مسجد کریم ایشان در سال 1328 هجری قمری ساخته شده و با اینکه زیاد قدمتی ندارد اما خصوصیات بناهای قدیمی تر در آن راه یافته است. بناهای آن ترکیبی از ویژگی های بناهای دیدنی آسیای مرکزی و معماری ایران هست. طول آن هم د

تپه علی کش مربوط به هزاره 8 قبل از میلاد است و در شهرستان دهلران، 7 کیلومتری غرب شهرک موسیان، منطقه بیات واقع شده و این اثر در تاریخ 3 آبان 1379 با شماره ثبت 2976 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. تپه علی کش بین سالهای 1961 تا 1963 توسط فرانک هول و هیئت همراه کاوش گردید و نتیجه کاوش در کتا

در ساحل جنوبی رودخانه کوچک روستای خانمرود واقع در شهرستان هریس، بقعه آجری مستطیل شکل به ابعاد 6× 5/13 متر با ازاره های سنگی و دیوارهای آجری قرار دارد که مردم محل آن را بقعه شیخ اسحاق می نامند. تاریخ احداث بنا را با توجه به گورستان مجاور و شیوه معماری میتوان به دوره صفویه نسبت داد. این بنا از سه قسمت

آستان مقدس امامزاده بی بی علیا (س) در شهرستان خوسف، بخش خوسف، شهر ماژان، روستای گیمنج واقع شده است. ساختمان قبلی اتاقکی گلی خشتی بوده که طی زمان مخروبه شد. بنابراین بانی و زمان ساخت بنای اولیه آن به درستی مشخص نیست. اخیراً ساختمان قبلی را تخریب و بنایی جدید توسط یکی از خیرین محلی در حال ساخت هست. اخ

در روستای محلم که ملحم نیز خوانده می شود، دو کلیسا وجود دارد. از کلیسای قدیم آن جز یک در ورودی و چند طاق نیمه فرو ریخته چیزی برجا نماند. این کلیسا مربوط به سال 1880 است و بالای سر در آن تاریخ 1895 بچشم می خورد که البته حجاری آن جدید است. این اثر در تاریخ 7 مهر 1381 با شماره ثبت 6158 به عنوان یکی از

امامزاده عین وغین واقع در روستای ازنا، در فاصله 40 کیلومتری از شهر فامنین در استان همدان قرار دارد. این بنا با ابعاد 10×10 یکی از مهمترین و زیباترین بناهای تاریخی استان همدان بوده که به علت مشابهت با گنبد علویان در استان همدان به بنای دوقلو مشهور هست. این بنا در سال 1376 به شماره ثبت 1867 به ثبت آثا

این بنا از قدیمی ترین مساجد رشت بشمار می آید که در ابتدا مسجد سفید نام داشته و پس از کشته شدن محمد باقر میرزا، پسر بزرگ شاه عباس اول (معروف به شاه صفی) به تدریج به مسجد صفی و مسجد شهیدیه تغییر نام یافت. بنای کنونی مسجد که در سال 1344 جایگزین بنای قدیمی شده، به طول و عرض 11×23 متر و به سبک نسبتا جدید

این بنا در روستای اسنق، در بخش هریس، از توابع استان آذربایجان شرقی واقع گردیده و یکی از بناهای زیبا و معتبر منطقه است. این مسجد در وسط روستا و در میان حیاط وسیعی بنا گردیده و کف آن از سطح زمین نزدیک یک متر بلندتر است و شامل یک ایوان و شبستان می شود. سطح ایوان به شکل ذوزنقه بوده و پوشش آن بر روی دو س

قلعه دم دم یک قلعه نظامی است که تاریخ بنایش به قبل از اسلام می رسد. کردهای منطقه در این قلعه سکونت می کردند. این قلعه در استان آذربایجان غربی و در قسمت غربی دریاچه ارومیه واقع شده است. امیرخان لپزرین حاکم برادوست در سال 1609 به احیای بنای آن دست زد. اگر دوست دارید که هر چه بیشتر درباره جاذبه های دید

حمام تاریخی سالار در اواخر دوره قاجار و در سال 1293 توسط سیف علی خان کلانتری معروف به سالارخان ساخته شد. این بنای تاریخی در داخل ارگ سلطانیه و در جوار گنبد معروف الجایتو واقع شده است. این حمام شبیه به همه حمام های ایرانی و کاملا در زیرزمین ساخته شده و شامل تمام عناصر اصلی تشکیل دهنده حمام ایرانی از

پل بیستون که با نام های پل کهنه، پل شاه عباسی، پل صفوی، پل نادرآباد و پل دینورآب نیز شناخته می شود، پل و سازه ای است مربوط به دوره صفوی که در بخش شرقی شهر بیستون جای گرفت. این اثر در تاریخ 5 بهمن 1346 با شماره 765 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. شواهد و مدارک به جا مانده نشان می دهد

امامزاده حمزه یکی از فرزندان امام هفتم شیعیان موسی کاظم و برادر امام هشتم شیعیان علی بن موسی الرضا بوده که آرامگاه او در کنار مرقد شاه عبدالعظیم قرار دارد. احمد بن موسی با برادر خود امامزاده حمزه و علاء الدین حسین و دیگر سادات که قصد خراسان و دیدار علی بن موسی الرضا را داشتند، با سپاه قتلغ خان، حاکم

ربع رشیدی یکی از بناهای تاریخی و ارزشمند شهر تبریز واقع در خیابان عباسی به سبک معماری ایرانی است. این محوطه تاریخی در واقع به نوعی دانشگاهی بوده که توسط رشید الدین فضل الله همدانی در حدود 750 سال پیش در تبریز ایجاد شد. امروزه از این بنا آثار ناچیزی در تبریز باقی مانده است. رشیدا لدین وزیر غازان خان

پل دالکی که امروزه به پل مشیر معروف است، با فرمی ترکیبی از پلهای مثلثی و پلهای خطی و ترکیب دو نوع قوس ضربی و رومی در طاق پل بنا گردیده و دارای 130 متر طول می باشد. ارتفاع بلندترین دهانه آن 11,40 متر و عرض آن 10,50 متر است. این پل دارای شش دهانه می باشد. این پل در زمان ناصرالدین شاه قاجار و به دستور

برج چشمه مولید مربوط به دوره صفوی بوده و در شهرستان بیرجند و روستای چشمه مولید واقع شد. این اثر در تاریخ 19 اسفند 1380 با شماره 4793 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.