قدمت این قلعه به 3000 سال قبل یعنی اوایل دوره هخامنشی می رسه. این قلعه بر روی صخره های کوهی به همین نام ساخته شده که صخره های جنوبی و غربی آن از استحکام خاصی برخوردارن و این مسئله سبب نفوذ ناپذیر بودن به این قلعه شده. دیوارهای قلعه، از سنگ های درشت ساخته شده و جداره داخلی سنگچین از سنگ های مختلفه، ض

این پل که روی رودخانه نیر ساخته شده ، منسوب به دوره صفویه و شاه عباس اوله. به دلیل رنگ قرمز آجرهایی که در آن به کار رفته به پل قرمز (قرمیزی گورچی) شناخته می شه. پایه های این پل از سنگ قبر و پیکره اصلی پل با آجر ساخته شده. استفاده از قوس هایی که مقاومت و استحکام پل رو تضمین کرده در کنار وجود چهار دها

پل تاریخی آغلاغان مربوط به دوره صفوی است و در نیر، روی رودخانه آغلاغان واقع شده و این اثر در تاریخ 5 بهمن 1378 با شمارهٔ ثبت 2558 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل دارای چهار چشمه با پایه های سنگی و طاق های آجری می باشد. اندازه هر چهار دهانه قوس متفاوت است. این پل یادگار دوران

شهر نیر در غرب استان اردبیل در همسایگی سراب قرار دارد و در گذشته آتشکده ای داشته که این آتشکده پر نور بوده و از درخشندگی خاصی برخوردار بوده . در طول زمان به علت مبارزه با دین زرتشتی تخریب شده. این احتمال میرود که مسجد جامع فعلی نیر که در زمان تیمور لنگ ساخته شده بر روی آتشکده نیر اعظم باشد.