در 88 کیلومتری شمال غرب قاین و 5 کیلومتری شمال روستای ثغوری بر دامنه جنوبی یک کوه بزرگ با سه دهنه دیده می شه. به این غار، غار سفید .فارس و پارسان هم گفته می شه که این نام ها برگرفته از شهر فارس که از جمله شهرهای دوه ساسانی و صدر اسلامه می باشد. یکی از این غارها که بزرگ ترین آنها بوده در گذشته های دو

غار لکی آسپیور مربوط به دوران پارینه سنگی تا دوران های تاریخی پس از اسلامه و در شهرستان قائن واقع شده و این اثر در تاریخ 27 مرداد 1382 با شمارهٔ ثبت 9592 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده دهانه این غار در زمان اوایل انقلاب بسته شده و هیچ کس جهت باز نمودن این دهانه اقدام ننموده و در کنار ا

«پل سنگی خضری»، در منطقه ای بین شهرهای گناباد و قاین قرار داره که مردم آن را (غار پارس) می نامند. غار فارس، در 12 کیلومتری غرب خضری دشت بیاض، بر دامنه جنوبی کوه های شمال روستای ثغوری واقع شده. بنا به گفته مردم منطقه، در زمان زلزله مهیب خراسان، در سال 1347 شمسی، سقف گنبدی شکل غار فرو ریخته و قسمتی ا

آرامگاه بوذر جمهر در چهار کیلومتری جنوب غربی شهر قاین و در دامنه کوه ابوذر قرار داره. بنای مقبره از بناهای قرن ششم و هفتم هجریه و به صورت چلیپایی و با معماریی بسیار زیبا ساخته شده. در کنار مقبره بوذرجمهر قاینی درخت کهنسال بنه ای دیده می شه که حداقل 700 سال از عمرش می گذره.

رباط زردان مربوط به دوره صفوی- سلجوقیه و از آثار ملی ایرانه. معماری بنا مربوط به دور صفویه است ولی آثار و شواهد دوره سلجوقی در اون دیده می شه. یک ایوان به ارتفاع 9 متر در ضلع غربی حیاط مرکزی و سه رواق در اضلاع شمال ، جنوب و غرب از فضای اصلی این بناست.

این مسجد مربوط به دوره تیموریانه و جزو آثار ملی ایرانه که متاسفانه تا حد زیادی تخریب شده.