در امتداد تالاب انزلی، تالابی بسیار زیبا وجود دارد که لحاظ اقتصادی و زیست محیطی دارای اهمیت بالایی هست. سالانه گونه های مختلفی از پرندگان بومی و مهاجر مانند فیلوش، کیلار و خوتکای پرسفید به تالاب سیاه درویشان آمده و این تالاب را برای زندگی خود بر می گزینند. از این رو، این تالاب تحت حفاظت محیط زیست قر

پناهگاه حیات وحش سلکه با وسعت 360 هکتار در قسمت جنوبی تالاب انزلی و در محدوده شهرستان صومعه سرا، بخش تولمات قرار گرفته است. منطقه سلکه طی مصوبه شماره 63 شورای عالی محیط زیست مورخ 1354/5/21 بعنوان پناهگاه حیات وحش به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوست. این منطقه حفاظت شده سالانه میزبان پرن

مساحت منطقه حفاظت شده سیاه کشیم 4114 هکتار هست. پوشش گیاهی این منطقه شامل نی، سه کوله خیز، آزولا و سیم واش بوده و گونه جانوری آن هم چنگر طاووسک است. این منطقه جنوبی ترین بخش تالاب انزلی را شامل می شود. سیاه کشیم یا کشیم گردن سیاه نام نوعی مرغابی از تیره کشیم است که گویا در این منطقه وجود دارد.

این غار از غارهای استان گیلانه که در منطقه کوهستانی تنیان در بخش صومعه سرا قرار داره و از جاذبه های طبیعی این منطقه ست.

این بقعه در خیابان کلویر، نزدیکی قبر سیروس قایقران، واقع شده. یه بقعه کوچک و قدیمیه و تغییرات زیادی نداشته. در محوطه ای کوچک با امکانات اولیه قرار داره.

این پل که یادگار بجا مانده از دوران قاجاریه، در آستانه تخریب است. پل خشتی در منتهی الیه شمال غربی روستای گوراب بر روی یکی از شاخه های فرعی رودخانه گازروبار و در جهت شرق به غرب قرار دارد. جهت پل شرقی – غربی به طول 17 متر و عرض سه متر و دارای یک دهانه با قوس جناغی است، جان پناه جنوبی تقریبا سالم مانده

این غار در منطقه طبیعی گردشگری تنیان و کمی بالاتر از روستای تنیان واقع شد. این غار دارای دهانه کوچکی بوده و افراد زیادی از آن بازدید نمی کنند. منطقه کوهپایه ای تنیان در فاصله 45 کیلومتری از رشت و 17 کیلومتری صومعه سرا واقع شد.

دفینه های وگنجهای پنهان روستای راسته کنار

این پل در سه کیلومتری کسما، از توابع صومعه سرا و در مسیر راهی واقع است که به دستور شاه عباس اول ساخته شده است. این راه از هشتپر به رشت منتهی می شد. بر همین اساس، دور از انتظار نیست که بنای پل نیز مربوط به همین دوره باشد. این پل 25 متر طول و 20/4 متر عرض دارد و ارتفاع دهنه های بزرگ آن از سطح آب به 5

بقایای این پل در نزدیکی روستای مناره بازار ، 9 کیلومتری شمال غرب صومعه سرا و بر سر راه قدیمی رشت – آستارا واقع گردیده و احتمالاً از آثار دوره صفوی است که دهانه های آن در جریان سیل های دوره اخیر منهدم شده است. براساس بقایای موجود و نقشه ارائه شده ، این پل در مجموع 66 متر طول و با احتساب جان پناه ها ،

این اثر در تاریخ 12 آذر 1375 با شمارهٔ ثبت 1781 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. این پل دارای یک چشمه اصلی در مرکز و چهار چشمه­ فرعی در دو طرف است. پهنای چشمه اصلی پل حدود 1 متر، طول این پل 5/48 و عرض آن 5/4 متر و بر روی رودخانه­ گازربار قرار دارد. مصالح ساخت این پل تماماً از آجر به ابعا