انگکور وات نام مجموعه ای از معابدِ که در اوایل سدهٔ دوازدهم برای شاه سوریاوارمان دوم در انگکور کامبوج ساخته شد تا پرستشگاه حکومتی و پایتخت او قرار بگیره. این معبد که اول معبدی هندو بود و به ویشنو، خدای هندیان تقدیم شده بود پس از ورود آیین بودا به معبدی بودایی تبدیل شد. انگکور وات که تا به امروز به خ

شهرت این روستای شناور اول از همه به خاطر شناور بودن خانه ها و مغازه های اون که بر روی آب رودخانه قرار دارن هست و بعد به خاطر اینکه توریست های خسته از تماشای معابد و شهرهای تاریخی ترجیح میدن فعالیتی متفاوت ور تجربه کنن، به همین دلیل هم سوار بر قایق به این دهکده میان تا زندگی مردمش رو از نزدیک تماشا و

معبد پروهم یا تاپروهم که نام جدید و امروزی معبدی قدیمی در آنگکور است، به سبک بایون و به شکلی عظیم در اواخر قرن دوازدهم و اوایل قرن سیزدهم ساخته شد و در اصل به نام راجاویهارا است. این معبد در حدود یک کیلومتری در شرق آنگکور تام و درقسمت جنوب شرقی بارای واقع شده ، که توسط پادشاه جایاوارمان هفتم به عنو

اطلاعات کمی در مورد این معبد اسرار آمیز در دستِ. فرض بر آنِ که معبد بانتی کدی یک صومعه بودایی بوده؛ چرا که صدها مجسمه بودایی در آن کشف شده. معبد احتمالا در قرن دوازدهم ساخته شده، یعنی در حدود سال های ساخت معبد پروهم ، که از نظر طراحی نیز به آن شباهت داره اما از آن کوچکترِ. این معبد پس از فروپاشی امپ

بایون یک معبد شناخته شده با معماری بسیار غنی و تزیین شده خمری در آنگکورِ کامبوج است. این بنا در اواخر قرن 12 و اوایل قرن 13 به عنوان معبد رسمی دولت بودایی ماهایانا و در زمان پادشاهی جاوایارمن هفتم ساخته شده. این معبد پس از مرگ جاوایارمن توسط پادشاهان هندو و بودایی تکمیل و گسترش داده شد. یکی از ویژگی

آخرین پایتخت بزرگ امپراطوری خمر، انگکور تام (به معنای "شهر بزرگ")می باشد که یک سطح کاملا جدید را به خود گرفته. این معبد به عنوان یک واکنش به اخراج تعجب برانگیز انگکور توسط شمس ساخته شده. ازآن پس، شاه جایاوارمان هفتم تصمیم گرفت که امپراطوریش هیچگاه آسیب پذیر نباشد. دیوارهای بلند هشت متری آن یک خندق ع

یک معبد هندو کوچک واقع در مجتمع آنگکور است که در قرن نهم، برای خداوندگار شیوا و محافظت از تصویر طلایی او که در ساختمان قرار داشته شاخته شده بود. نام معبد به معنای حالت پرنده ای است که خودش را زیر پرهایش پنهان ساخته و از افسانه ای می آید که در آن گفته شده : پادشاه در حال فرار از دست نیروی دشمن و انگ

این معبد اسرارآمیز در قرن دهم بنا شده و در گذشته بر روی خشکی جزیره مانندی در میان آب قرار داشته، اما این روزها با خشک شدن آب های اطراف به این صورت درآمده.

معبد پراه خان یکی از بزرگترین معبدهای انگکور است. مانند معبد تاپروهم ، این معبد به سرنوشت مشابهی دچار شده و برای قرن های بسیار متروکه بوده. معبد پراه خان توسط شاه جایاوارمان هفتم ساخته شده بود و احتمالا به عنوان اقامت موقت خود در حالی که انگکور تام در حال ساختن بوده، برگزیده شده بود. پراه خان معبد ب

در حدود 32 کیلومتری دیگر معابد ، بانتی سری (ارگ زنان) یکی از کوچکترین سایت ها در انگکور است که با توجه به کنده کاری های زیبا ، در میان گردشگران بسیار محبوب است. این بنا که از رنگ دانه های گل رز صورتی و ماسه سنگ ساخته شده، دیوارهای آن استادانه با نقوش گل و صحنه های حماسی رامایانا تزئین شده. ساخت و س

با سه ستون مرکزی ، پرروپ بیشتر شبیه به یک مینی آنگکور وات است. این بنا به عنوان معبد پادشاهی در سال 961 ساخته شده بود و به شیوا اختصاص داده شده است. این دومین معبدی بود که پس از یک دوره تحولات سیاسی به آنگکور بازگشت داده شد. اسن معبد از ماسه سنگ خاکستری ساخته شده که نسبت به دیگر معابد در انگکور ، ا

این موزه داستان مرد جوانی که بعد از جنگ، تنها با یک چوب و وسایل ابتدایی شروع به خنثی سازی مین های زمینی کرده را بیان می کند ودر آخر شما می توانید با پرداخت تنها یک دلار از کلکسیون او که خانه اش را پر کرده بود دیدن کنین و این مبالغ دریافتی هم صرف ادامه راه او میشه و ایمن سازی مناطقی که هنوز در زمین آ

تراسی با 305 متر طول، که در گذشته از آن برای برای تماشای مراسم های عمومی مثل مراسم سلطنتی و امثال آن استفاده میشده این روزها به مکانی توریستی تبدیل شده تا مردم برای تماشای معماری و تزئینات روی تراس و مسیر دسترسی به اینجا اومده و دوربین به دست بشن.

با تاریخ با شکوهی که کشور کامبوج و شهر سیم ریپ داره، بازدید از موزه ملی شهر باید یکی از برنامه های اصلی سفرتون باشید، با بازدید از این موزه جالب و هیجان انگیز، اطلاعات مفید و جالبی در مورد تاریخ پادشاهی خمر و عصر طلایی سلطنتش بدست میارین. در این موزه اشیا تاریخی و باستانی کشف شده وسایل چند رسانه ای