این اثر مربوط به دوره پیش از تاریخ یا نوسنگی است و سفال های بدست آمده از این اشکفت از نوع سفال های قرمز مربوط به دوره ساسانی است . این اشکفت در میان غارها و پناهگاه های موجود در این منطقه بزرگترین غار بشمار می ره و تو ارتفاع 15 متری از سطح دشت قرار داره . اینجا آب و هوایی معتدل و نیمه کوهستانی داره

این چاه غار، که یک چاه غار گسلی با عمق 117 متره توسط باشگاه کوهنوردی و اسکی شیراز جوان، کشف شد.

این منطقه پوشیده از درختان جنگلیه که مانند توده ای انبوه در دامنه کوه میان جنگل و در دو سوی جاده خودنمایی می کنن. گونه های بنه و بادام وحشی پوشش غالب درختان جنگلی این گردش گاه رو تشکیل می ده. نزدیک بودن محل انتخاب شده به جاده اصلی و وجود سایر راه ها باعث شده که ساکنان شهرهای شیراز، سروستان، فسا، نی

غار طاق سیاه در سال 1347 توسط سازمان کوهنوردی و دانشگاه شیراز کشف شده . این غار طبیعیه و از چکنده و چکیده های آن مشخص می شه که زمانی دارای آب بوده و یا به صورت چشمه آب جاری داشته. و حالا با هجوم افراد بی فرهنگ و غیر مسوول مورد یادگار نویسی و یا خرابکاری قرار گرفته. با توجه به شرایط این غار دیدار از

این غار طبیعی بوده و یک تاقدیس فروریخته است که تعداد کمی چکنده و چکیده دارد. این چاه غار با دو دهانه که در بالای تاقدیس قرار داره با یک فرود 18 متری به کف آن قابل دسترسه.