کوه کله قندی نام کوهیست که در دهانه خلیج گوانابرا واقع شده. نام این کوه 396 متری از شکل آن که شبیه کله قنده گرفته شده. تله کابینی شیشه ای که گنجایش 65 نفر رو داره و مسیری 1400 متری بین قله پائو دی آکوکار و کارا دی کائو رو در هر 20 دقیقه طی میکنه، مسافران رو به بالای این کوه انتقال میده. خط اصلی تله
این پارک با وسعت 3951، بزرگترین جنگل درون شهری دنیاست و بیش از 2 میلیون بازدید کننده رو در سال به ریو دوژانیرو جذب می کنه. یکی از مهم ترین جاذبه های گردشگری این شهر به حساب میاد و بیش از 30آبشار 330 گونه گیاهی و 100 گونه جانوری داره. در واقع اینجا ذخیره گاه زیست کره محسوب می شه که باعث کاهش دمای شهر
این ساحل یکی از مشهورترین سواحل دنیاست و ترکیبی از سنت، شکوه و جذابیت داره. این ساحل که در راستای خیابان آتلانتیک واقع شده، میزبان رویدادهای بزرگی همچون جام قهرمانی فوتبال و والیبال ساحلی بوده و کنسرت های فراوانی میلیون ها نفر رو در این ساحل دور هم جمع کرده. در شب سال نو، یکی از بزرگترین جشن های سال
از باغ های گیاه شناسی ریودوژانیرو که دردهه 1800 بنا شدند، هم بعنوان پارک استفاده می شه و هم یک آزمایشگاه علمیه. این باغ ها شامل مجموعه ای وسیع از گیاهان سراسر دنیاست. در نزدیکی کافه درون این پارک می شه میمون های کوچیکی که از درخت ها آویزونن و جست و خیز میکنند رو تماشا کرد.
یکی از مشهورترین سواحل ریو، ساحل ایپانماست که نوار پهنی از شن های نرم داره و امواج در این ناحیه نسبتاً قوی هستند. این ناحیه نماد موسیقی، هنر و هنرمندانه و زیباترین نماهای شهر رو از اینجا می شه دید. در کل تاریخ، زیبایی این ساحل به شاعران، نویسندگان و آهنگسازان زیادی الهام بخشیده . از این ساحل برای ور
ماراکانا استادیومی روباز در ریو دو ژانیروی برزیله که متعلق به دولت مرکزی ریو هستش و نام اون از رودخونه ای در ریو گرفته شده. این استادیوم در سال 1950 افتتاح شد تا میزبان جام جهانی فیفا باشه که در بازی فینال برزیل 2 بر 1 به اروگوئه باخت. ماراکانا برای جام کنفدراسیون های فیفا در سال 2013 و جام جهانی 20
برای اینکه بدونیم شهر ریو در قرن گذشته به چه شکلی بوده بهترین کار بازدید از این منطقه است. تو این منطقه مغازه های قدیمی و خونه های تاریخی و کلیسا و کافه های دنجی رو پیدا می کنین که تماشا کردنشون چشم نوازه. اونجا می تونین تراموا هم سوار شین و از مسیر لذت ببرین.
از سواحل زیبا و دیدنی شهر ریو که در غرب این شهر قرار گرفته و در طول تابستان، به خصوص آخر هفته ها خیلی شلوغه.
محدوده ای که از آدومارکو به میدان پرسیدنته می رسه رو راهروی فرهنگی می نامند. در این راهرو نمایشگاه های مهیجی برگزار می شه.
مجسمه مسیح نجات دهنده با حدود 40 متر ارتفاع، بزرگترین مجسمه دکو آرت در جهان به حساب میاد. این مجسمه بر فراز کوهی بلند به نام کورکووادو ساخته شده و تصویری از مسیح هستش که تمام قد ایستاده و دستانش را کامل باز کرده و این به معنای پذیرش همه انسانها در آغوشش می باشد. طبق گفته مورخان پرتقالی این مجسمه در
این موزه در سال 1996 ساخته شد و مجموعه معماری آن با ویژگی های جسورانه معاصر و خطوط منحنی باعث شده که شبیه یک جام یا بشقاب به نظر بیاد. این موزه ساختمانی 4 طبقه ست و 16 متر ارتفاعشه . روزهای سه شنبه تا یکشنبه از ساعت 10 صبح تا 6 بعدازظهر با پرداخت ورودی 5 رآل برزیل می شه از این موزه در شهر ریو دیدن ک
این کلیسا در قرن نوزدهم و با الهام از معماری گوتیک کلیسای فرانسوی ها تو یه منطقه خوش آب و هوا ساخته شده و جزو جاذبه های گردشگری شهر ریودوژانیرو به حساب میاد.
یکی از زیباترین بناهای شهر ریو، ساختمان سالن تئاتر ریو است که از مهمترین تماشاخانه های برزیل و آمریکای جنوبی محسوب می شه. این سالن در سال 1909 افتتاح شد و هنرمندان برزیلی و بین المللی در این سالن روی صحنه می رن. معماری و دکوراسیونش هم شگفت انگیزه. نمای اون از ستون های مرمری بزرگ تشکیل شده و بخاطر پل
از موزه های مهم شهر ریو دوژانیرو که جزو جاذبه های توریستی این شهر به حساب میاد.در واقع این موزه در ابتدا و در سال 1818 با نام موزه سلطنتی تاسیس شد و تاریخ کشف گونه های جانوری و گیاهی این سرزمین ناشناخته را در طول تاریخ بیان می کند. در این موزه شما از تاریخ طبیعی تا تاریخ فرهنگی برزیل رو می تونید تما
کلیسای جامع ریو دو ژانیرو بین سالا های 1964 و 1979 ساخته شد و وقف سنت سباستین، قدیس حامی ریو دو ژانیرو، شد. ظرفیتش 20 هزار نفره. سازه اون مخروطی شکله و درب اصلیش از 48 پلاک برنزی با لوح های نقش برجسته تشکیل شده . زیبایی داخلی آن شامل پنجره هایی بزرگ با شیشه های رنگی می شه. در زیرزمین اون هم موزه هنر
اگرچه بقایای معماری مستعمراتی در بسیاری از قسمت های شهر ریو قابل مشاهده ست،ولی بزرگ ترین یادبود تاریخی شهر نزدیک میدان 15 نوامبر قرار گرفته. این میدان قلب شهر قدیم ریو ستش. در سال 1590 صومعه ای در این میدان ساخته شده، تعدادی از اتفاقات مهم برزیل هم اینجا رخ داده. دو پادشاه هم در اینجا تاج گذاری کردن
ساختار این کلیسای مجلل، هماهنگی جالبی از سبک باروک و سبک نئو کلاسیک داره، ساختش از سال 1775 میلادی شروع شده و حدود 123 سال طول کشیده . برای ساخت قسمت داخلیش از سنگ های مرمر رنگارنگ استفاده شده و منبت کاریهای بسیار استثنایی و زیبایی داره.