مسجد جامع عتیق دماوند در شرق شهر دماوند، مشرف به شهر و در موقعیتی که مسجد جامع فعلی قرار گرفته، واقع شده بود. مسجد جامع فعلی بر روی مسجد قدیمی بنا شده و این مسجد در فهرست آثار ملی ایران با شماره 230 به ثبت رسید. شواهد و آثار باقیمانده نشانگر آن است که مسجد عتیق دماوند به دوره سلجوقیان باز می گردد ام

اگرچه سازه های زیارتی در بیشتر دوره های تاریخی بازسازی می شوند اما این امامزاده از بناهای بسیار زیبای سلجوقیان یعنی اواخر قرن هفتم هجری قمری است که اهالی دماوند ارادت خاصی به آن دارند. بدنه مضرس آرامگاه و گنبد فیروزه ای رنگی که بر سطح آن مهره های گچی چشم نوازی می کنند از زیبایی های این زیارتگاه دیدن

امامزاده بی بی زبیده در ارتفاعات روستای خرم ده در مراتع و متعلق به این روستا واقع شده. بنای امامزاده بی بی زبیده شامل اتاقیست که در جهت شمالی-جنوبی و در زیر قطعه سنگ بسیار بزرگی که دیوار شرقی و سقف آن را تشکیل داده، بنا شده. بر سنگ مزار امامزاده که قدمت چندانی ندارد سوره انا انزلناه و در پایان آن عب