دروازه سنگی (قالا قاپیسی) خوی در جنوب بازار خوی به طرف شهر سلماس قرار دارد. این اثر در دوره ایلخانیان یا دوره قاجاریه بنا شده ، از حصار تاریخی شهر خوی باقی مانده است و خندقی نیز پیرامونش وجود داشت. ضلع شمالی دروازه آجری و به سبک جناقی است . ضلع جنوبی آن هم یک در میان سنگ های خاکستری و سیاه دارد و به

مسجد داش آغلیان مربوط به اواخر دوره قاجار است و در خوی، خیابان شهید صمدزاده واقع شد. این اثر در تاریخ 2 شهریور 1378 با شماره 2390 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. ساختمان مسجد در حدود چهار صد متر مربع بوده که سقف آن چوب پوش هست و ستونی در این مسجد بکار نرفته و بدون ستون بودن سقف هم آ

پل قطور در 25 کیلومتری جنوب غربی شهر خوی و در قسمت سرحدی کردنشین بخش قطور از توابع شهرستان خوی در استان آذربایجان غربی قرار داره . ساخت این پل در سال 1349 در مسیر راه آهن ایران و ترکیه در نزدیکی خوی به دست یک مهندس زن آلمانی به اتمام رسید . این پل از نوع زیر قوسی است و تا مدت ها بزرگ ترین دهانه قوسی

کلیسای سورپ سرکیس در شمال غربی شهر خوی و در محله قدیمی «امامزاده» قرار دارد. تاریخ ساخته شدن این بنا به دو دوره متفاوت در سده چهارم میلادی نسبت داده می شود اما تعمیراتی اساسی در دوره صفویه بر روی آن انجام شده است و شکل فعلی کلیسا محصول آن است.

مسجد مطلب خان خوی در مرکز شهر خوی واقع شده است. این مسجد روباز در دوره ایلخانی ساخته شده و پس از ویرانی در اوایل دوره قاجار تجدید بنا شده است. این مسجد شبستان بزرگ روباز مربع شکل دارد که دور تا دور آنرا حجره های دو طبقه و شاه نشین های رفیع و ایوانی عظیم احاطه کرده است. جبهه بیرونی و درونی این مسجد

کلیسای ملهذان مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان خوی، روستای ملهذان واقع شده و این اثر در تاریخ 2 شهریور 1378 با شمارهٔ ثبت 2389 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

مقبره آل یعقوب در خوی، داخل شهر واقع شده و این اثر در تاریخ 25 اسفند 1379 با شمارهٔ ثبت 3255 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

کلیسای قریس مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان خوی، روستای قریس واقع شده و این اثر در تاریخ 25 اسفند 1379 با شمارهٔ ثبت 3381 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. کلیسای قریس با توجه به نحوه کارگذاری سنگ ها و استفاده از ملات ضخیم و نیز فرم پلان و نحوه تراش سنگها و ستون های استفاده شده د

پل خاتون در 3 کیلو متری جنوب شهرستان خوی بر روی رود خانه قطور و در راستای جاده خوی به ارومیه قرار گرفته است.در قسمت فوقانی پل، آجر به کار رفته و دارای هفت دهانه بزرگ آب رو بوده . در بعضی منابع تاریخی اومده که این پل به دستور احمد خان دنبلی و در کنار دامنه غضنفر ساخته شده، که هنوز پا بر جاست و به علّ

این بنا در خیابان انقلاب و مرکز شهر خوی واقع گردیده و ازآثار دوره قاجاریه است که درسال های بعد تعمیر و اخیرا بازسازی گردیده و الحاقاتی بدان صورت گرفته است . بنای مسجد به صورت شبستانی ستوندار با راهرو و صحنی نسبتا وسیع است . پوشش طاق و گنبد شبستان، برروی هشت ستون سنگی میانی و دیوارهای اطراف متکی شده

کلیسای فنایی مربوط به سدهٔ 7 و 8 ه. ق. است و در خوی، حومه شهر واقع شده و این اثر در تاریخ 25 اسفند 1379 با شمارهٔ ثبت 3380 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این کلیسا در حومه شهرستان خوی در روستایی به همین نام و در میان خانه های روستایی قرار دارد . این بنا از قلوه سنگ و سنگ لاشه ساخته

این بنا که درشهرستان خوی واقع گردیده، در قرن 12 هجری توسط احمد خان دنبلی به نام ملاحسن شیخ الاسلام ساخته شده بوده و بعد ازویرانی دراثر زلزله، در حدود سال1296ه-. ق توسط حاجی ابراهیم تاجر از نو بنا گردیده است . مسجد کنونی دارای شبستان ستونداری با ستون های سنگی و پوشش طاق و گنبد است .