این قلعه که در ضلع شمالی جزیره هرمز و در ساحل دریا قرار دارد، مهمترین قلعه باقی مانده از روزگار تسلط پرتغالی ها بر سواحل و جزایر خلیج فارس هست. این قلعه به فرمان آلفونسو آلبوکرک، دریانورد پرتغالی در سال 1507 میلادی و در محلی موسوم به «مورنا» احداث شد. قلعه به شکل چند ضلعی نامنظم هست. ساختمانش بسیار

بومیان با آهو ها رفتار مناسبی دارند و آنها نیز در میان دشت کوچک هرمز می دوند و به هر سو که می روند به خلیج همیشه فارس سلام می گویند. شما نیز اگر گذری به هرمز داشتید، در صورتی که آسیبی به آنها نرسانید مطمئن باشید که تا نزدیکی آنها می توانید پیش بروید و به نظاره شان بنشینید.

این مکان یکی از معروف ترین و آرامش بخش ترین جاذبه های جزیره هرمزِ که محلی ها عاشقشن و دوست دارن شما هم لذت دیدن غروب زیبای خورشید رو از اینجا تماشا کنین.

یکی دیگه از جذابیت های سواحلی که در کنار کوه و ارتفاعات سنگی در این جزیره قرار دارند وجود غارهای دریایی هست که در جنوب و جنوب غرب جزیره قابل مشاهدهاند. این منظره های بکر با صدای آرامش بخش موج ها و تابش نور گرم آفتاب، استراحتگاه های مناسبی برای ماجراجویی هاتون در این جزیره حساب میشن.

اسکله خلوت و دوس داشتنی.

در مناسبت های مختلف مردم در ساحل جزیره هرمز گردهم می آیند و فرشی از خاک را با طرح های بکر ترسیم می کنند. حدود 3 سال پیاپی هست که به مناسبت های مختلف فرش خاکی هرمز که با استفاده از خاک های رنگارنگ جزیره ترسیم می شود، بهانه ای است تا هنرمندان گردهم آیند و نقش خاک را بر دل زمین بزنند. همه ساله مشخص نیس

این موزه محلی هست که آثار این هنرمند محیطی شناخته شده و کارهای مشترک با زنان بومی جزیره در اینجا به نمایش در آمده اند. تمامی خاک های رنگی جزیره و کانی ها در موزه دکتر نادعلیان جمع آوری شده و برای مصارف هنری مورد استفاده قرار می گیرند. موزه محلی است که دکتر نادعلیان به زنان جزیره آموزش می دهد تا با خ

یکی از زیبا ترین ساحل های جزیره.

سنگ نمک به همراه سنگ های دیگر به شدت متبلور و هم چنین متحمل دگرگونی نیز شده است به طوری که در بخش های جنوبی جزیره شبکه های بلور های عظیم نمک قابل رویت است. حلالیت و فرسایش پذیری شدید سنگ نمک و بر عکس مقاومت بلوک های سنگی همراه آن مثل ریولیت ها و تراکیت ها و بازالتها باعث ایجاد پستی بلندی فراوان و

معدن خاک سرخ معدنی کوچک برای تهیه خاکی به رنگ سرخ بود. این خاک مصرف خوراکی دارد. البته نه آنطور که شما تصور می کنید. نوعی ماهی خاص را بعد از پاک کردن و خشک کردن به وسیله نمک در ترکیبی از این خاک و نمک در یک خمره یا قوطی در معرض تابش آفتاب قرار می دهند تا گوشت ماهی توسط گرما و نمک متلاشی شود. این خور

جنگل های مانگرو با پوشش حرا، اجتماعی دست کاشت است و بر یک پهنه ی گلی قرار دارد و زیستگاه 20 گونه پرنده ی آبزی وکنار آبزی محسوب میشه. به دلیل خاک نمکی وآب های شوردر این جزیره گونه های گیاهی جز این گونه به ندرت یافت میشه اما این گونه به دلیل مکانیزم ویژه ای که برای مقابله با شوری آب های دریایی داره در

در کنار دریا به فاصله 300 تا 400 متر از برج گلک تپه ای مشرف به دریا وجود دارد خاک آن سفید و در کنار آن آب انبار بزرگی که تازه تعمیر شده می باشد ولی معلوم است که از تاسیسات قدیمی عمارت قصر صورت بوده باقی است ، چون به ارتفاعی حدود 5 متر صعود کنیم آثار انبوه مصالح ساختمانی و محوطه ای که محصور در دیوار

این غار در جزیره هرمز واقع شده است و 1900 متر طول داره.